Bullet Shut! ซวยฉิบหาย! แฟนผมเป็นเด็กวัยใส (NC18+)

Episode 6

Episode 6

"ยัยตัวแสบ ปล่อยให้ฉันรอที่โรงเรียนตั้งหลายชั่วโมงนะ" เสียงทุ้มต่ำของไรเฟิลเอ่ยออกมาอย่างไม่พอใจฉันทันทีเมื่อเห็นว่าฉันมาเดินเที่ยวเล่นอยู่กับเพื่อนชายของตัวเอง ทำไมเขาต้องโมโหแบบนี้ด้วยอะ

"นะ...นายมาทำอะไรที่นี่เหรอ " ฉันเบี่ยงเบ็นประเด็นทันทีก่อนจะเหลือบสายตาไปมองเจแปนที่มองฉันกับไรเฟิลอย่างงงๆ อย่าเข้าใจผิดนะเจแปนนี่ไม่ใช่แฟนของฉัน เป็นแค่คุณลุงแก่ๆก็เท่านั้น

"อย่ามาโมเมเมลโล่ ทำไมเธอเลิกเรียนเร็วแล้วไม่บอกฉัน!" ไรเฟิลกัดฟันพูดกับฉัน ดูก็รู้เลยว่าเขาอารมณ์เสียแค่ไหนที่ฉันไม่ได้บอกเขาว่าฉันเลิกเรียนเร็วกว่าปกติ ฮือออ! ก็ถ้าบอกเขาแล้วฉันจะได้มาเที่ยวแบบนี้กับเจแปนเหรอ

"กะ....ก็ฉันไม่มีเบอร์นายเลยโทรบอกไม่ได้ " ฉันบอกออกมาอย่างเฉไฉสุดๆ

"ฉันจำได้ว่าฉันให้เบอร์ ให้ไลน์ ให้เฟส ให้ไอจีเธอไปหมดทุกอย่างแล้ว *" ไรเฟิลเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ดุดันมากกว่าเดิม เออ... ลืมไปเลยว่าเขาเคยจดการติดต่อของเขาทุกอย่างให้ฉันหมดเลยนี่หว่า แต่ตอนนั้นไม่ได้สนใจนี่นา

"กะ...ก็ฉันลืมนี่นาเลยไม่ได้บอกอะ " ฉันแถออกมารอบที่สอง แต่มันดูฟังไม่ขึ้นเท่าไหร่เลย

"ใครเหรอเมลโล่?" เจแปนที่ยืนดูพวกเราสองคนคุยกันอยู่เนิ่นนานเอ่ยถามขึ้นมาแบบอยากรู้อยากเห็น ดีใจจังที่เจแปนสนใจฉันด้วย

"คุณลุง... อะ...เอ้ย! เพื่อนของพี่สาวฉันเอง" ฉันบอกออกมาพร้อมกับยิ้มแหยๆ เกือบพูดความในใจออกไปซะแล้วสิ

"อ่อ... ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ" เจแปนบอกกับไรเฟิลยิ้มๆ

"เมลโล่ กลับบ้านได้แล้ว" ไรเฟิลไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรเขาลากแขนฉันออกไปทันที ฮะ...เฮ้ย! นี่ฉันยังไม่บอกลาเจแปนสุดที่รักของฉันเลยนะ!

"เจแปนไว้เจอกันพรุ่งนี้น้าาาา" ฉันตะโกนบอกเขา เจแปนยิ้มให้ฉันเล็กน้อยก่อนจะเดินไปทางอื่น ฮื้ออออ ส่วนฉันก็โดนลากมาขึ้นรถของเขาแล้วไงละ! ทำไมเขาต้องเข้ามายุ่งวุ่นวายกับชีวิตฉันด้วยเนี่ย

"ทำไมเธอไม่บอกว่าฉันเป็นแฟนเธอ" ไรเฟิลเอ่ยขึ้นทันทีหลังจากที่สตาร์ทรถขับออกไป

"แล้วทำไมฉันต้องบอกว่านายเป็นแฟนฉันด้วยอะ" ฉันถามย้อนเขาไป แค่แฟนจอมปลอมเฉยๆทำไมฉันต้องไปป่าวประกาศให้คนอื่นรู้ด้วย

"ก็เธอคบกับฉันอยู่ แล้วก็อย่าลืมเรียกฉันว่าพี่ " ไรเฟิลเอ่ยสั่งฉันทันที บ้าอำนาจชะมัด

"ค่ะๆพี่ไรเฟิลสุดหล่อออ"

"เออ ดีมาก..." เขาบอกเสียงเบาๆ แหน่ะๆ ฉันแอบเห็นเขาหน้าแดงหน่อยๆนะ เขินละสิ

"ถ้าเธอจะไปไหนโทรบอกฉันด้วยก็ดี ฉันเป็นห่วง..." จู่ๆไรเฟิลก็เอ่ยขึ้นมา ฉันได้แต่พยักหน้าให้เขา

"แล้วผู้ชายคนนั้นเพื่อนเธอเหรอ"

"อืม เพื่อน " ฮืออออ ใช่สิ ฉันกับเจแปนมันก็เป็นได้แค่เพื่อนกัน อยากบอกว่าเป็นสามีในอนาคตจังเลยค่ะ

"รู้ไหมว่าอย่าไปเที่ยวไหนกับผู้ชายสองคน มันอันตราย ถึงจะเป็นเพื่อนกันก็เถอะ" ไรเฟิลเอ่ยดุฉันหน่อยๆ เขาทำตัวเหมือนจะเป็นพ่อคนที่สองฉันแล้วอะ

"ทีนายยังไปเที่ยวกับพี่โมเน่ต์สองคนได้เลย" ฉันบอกออกมาตามตรง

"คิดจะยอกย้อนฉันงั้นเหรอ "

"เปล่าซะหน่อย หนูแค่พูดลอยๆเอง " ฉันบอกก่อนจะมองไปทางหน้าต่าง ใกล้จะถึงบ้านฉันแล้ว

"เออ... ฉันลืมบอกเธอไป ตั้งแต่พรุ่งนี้ฉันจะไปรับไปส่งเธอนะ ห้ามตื่นสายละ!" ไรเฟิลเอ่ยสั่งฉันทันทีก่อนจะรีบขับรถออกไปเมื่อส่งฉันถึงบ้านเรียบร้อยแล้ว เป็นแฟนเขาต้องโดนเขาตามดูแลขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ฉันละเพลียจริงๆ

"ฮื้อออออ โจทย์เลขยากชะมัด ค่อยไปลอกไอติมพรุ่งนี้ดีกว่า" ฉันเอ่ยบ่นออกมาทันทีเมื่อหมดกำลังใจที่จะทำการบ้านแล้ว แถมตอนนี้ก็ห้าทุ่มจะเที่ยงคืนแล้วด้วย รีบนอนดีฟ่าาาา

ตึ้งงงงงง ตึ้งงงงงง

จู่ๆก็มีเสียงไลน์ดังขึ้นจากโทรศัพท์ของฉันพร้อมกันสองห้องแชท ไลน์นึงที่เด้งขึ้นมาก็คือของไรเฟิล ส่วนอีกไลน์นึงก็คือของเจแปน เห็นแบบนี้แล้วรู้ได้เลยใช่ไหมละว่าฉันจะเลือกตอบใคร

ก็ต้องเจแปนอยู่แว้วววว แล้วเขาไลน์มาหาฉันดึกๆดื่นๆแบบนี้มีอะไรรึเปล่าน้าาา

Japann : เมลโล่

Japann : นอนยัง

Melloww : ยังงงง

Melloww : มีอะไรรึเปล่า

Japann : ป่าวหรอก

Japann : แค่จะมาบอกว่า

Japann : ฝันดีนะ

Japann : ^^

หลังจากที่ฉันคุยไลน์กับเจแปนแล้วบอกลากันเสร็จเรียบร้อย โอ๊ยยยย! ฉันละแทบจะเป็นบ้าาา เขาบอกฝันดีฉัน คืนนี้ฉันคงจะนอนหลับฝันดีมากๆแน่นอนอะ เขินชะมัด เจแปนบอกฝันดีช้านนน

วันรุ่งขึ้น...

"ชักช้าจังว่ะเมลโล่!" ไรเฟิลตะโกนว่าฉันทันทีที่ฉันก้าวขาเดินออกมาจากบ้าน อะไรกันอะ แค่ช้านิดๆหน่อยๆทำเป็นบ่นไปได้ แล้วฉันก็ไม่ได้ขอด้วยว่าให้เขามารับมาส่งฉันไปโรงเรียน -.-

"ทำไมเมื่อคืนไม่ตอบไลน์ฉัน" ไรเฟิลเอ่ยขึ้นมาทันทีเมื่อฉันเข้ามาในรถ

"ฉันง่วงขี้เกียจตอบ" ฉันบอกออกมาตามตรง หลังจากที่ฉันคุยกับเจแปนเสร็จฉันก็ล้มตัวนอนทันที แถมเมื่อคืนยังฝันดีสุดๆไปเลยด้วย ฝะ...ฝันว่าฉันจูบกับเจแปนนะสิ กรี๊ดดดด อยากให้เป็นเรื่องจริงจัง

จุ๊บ!

ฉันตาเบิกกว้างทันทีเมื่อรู้สึกว่าริมฝีปากของใครบางคนกำลังสัมผัสกับริมฝีปากของฉัน ระ...ไรเฟิลจุ๊บฉัน!!! ถะ...แถมเหมือนจะรู้สึกว่าลิ้นร้อนของเขานกำลังเข้ามาในโพรงปากของฉันด้วยสิ บะ...แบบนี้มันเรียกว่าจูบแบบสอดลิ้นรึเปล่า

"อะ....อื้ออออ อ่อยยยย" ฉันร้องออกมาเมื่อรู้สึกว่าไรเฟิลจูบฉันแรงขึ้นกว่าเดิม ลิ้นร้อนของเขาเกี่ยวตวัดลิ้นเล๋็กของฉัน ก่อนจะขบเม้มริมฝีปากฉันเบาๆ เมื่อฉันรู้สึกหายใจไม่ออกเขาถึงยอมผละออกมา

"หึ จำไว้ ถ้าไม่ตอบไลน์ฉันจะต้องโดนแบบนี้" ไรเฟิลเหยียดยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจ ก่อนจะใช้นิ้วโป้งเช็ดคราบน้ำลายที่ติดริมฝีปากฉัน

"นะ....นาย!!!" ฉันกำหมัดแน่นอย่างโมโหที่เขาขโมยจูบแรกของฉันไป จูบที่ฉันคิดว่าจะมอบให้กับเจแปนโดนเขาช่วงชิงไปแล้ว

"อย่าลืมนะครับน้องเมลโล่ ถ้าไม่เชื่อฟังพี่จะไม่หยุดอยู่แค่นี้แน่ๆ " ไรเฟิลเอ่ยอย่างขำๆก่อนจะลูบหัวฉันอย่างเอ็นดูแล้วขับรถออกไปทันที

เมื่อไหร่จะครบ1เดือนสักทีนะ ฉันจะได้เลิกเป็นแฟนจอมปลอมของเขาซะที!

ในที่สุดเขาก็ขับรถมาถึงโรงเรียนของฉันแล้ว ระหว่างทางเขากับฉันก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีกเลย เพราะตั้งแต่เขาจูบฉันฉันก็รู้สึกว่าใบหน้าของตัวเองมันร้อนผ่าวอยากที่จะจ้องมองเขาได้ ฮื้อออ ลืมๆมันไปซะเถอะเมลโล่ แค่จูบเองงง

"นี่ ไม่คิดจะบอกลาฉันหน่อยเหรอ" จู่ๆไรเฟิลก็ดึงแขนฉันเอาไว้ขณะที่ฉันกำลังจะเปิดประตูรถลงไป

"บอกลา?" ฉันขมวดคิ้วอย่างงงๆ ก่อนจะอ๋อขึ้นมาทันที

"ไปละบาย"

"ไม่ใช่แบบนี้ดิ...." ไรเฟิลพึมพำออกมาก่อนจะดึงแขนฉันทำให้ตัวฉันเซไปทางฝั่งของเขา

จุ๊บ!

"ตั้งใจเรียนนะครับที่รัก "

"นะ...นาย ฮึ้ย!!!" ฉันหน้าแดงแจ๋ขึ้นมาทันที ก่อนจะรีบลงจากรถเขาไปทันที ถ้าเขาเห็นว่าฉันหน้าแดงอีกละก็มีหวังโดนล้อแหงๆ ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ ไม่กลัวหรอกแค่จูบ

ตะ....แต่ว่า มะ...เมื่อกี้เขาจุ๊บปากฉันอีกแล้ว ไอ้ปีศาจจอมขโมยจูบเอ้ยยยย