Episode 2

1186 Words

Episode 2 “ฮึกกกก ฮืออออออออ” ฉันร้องไห้ออกมายกใหญ่หลังจากที่เข้ามาในห้องน้ำเพื่อทำความสะอาดร่างกายที่แสนสกปรกและโสมมของตัวเอง เฮ้อ~ พอใส่เดรสปาดไหล่แบบนี้แล้วเด่นเป็นบ้า ไม่ใช่ใส่แล้วสวยจนเด่นสะดุดตาหรอก แต่เด่นตรงที่รอยแดงเนี่ยแหละ “ฮึกกกก ฉันทำอะไรแบบนั้นกับไอ้หมอนั่นจริงๆสินะ” ฉันบ่นพึมพำออกมาอย่างหดหู่สุดๆ จะไม่ให้ฉันรู้สึกรู้สาเลยก็คงทำไม่ได้ กะ...ก็ฉันเพิ่งจะมีประสบการณ์ครั้งแรกกับเขาอย่างไม่ทันได้รู้ตัวและไม่เต็มใจ! “ฮืออออ แล้วรอยพวกนี้จะลบออกไปได้ไงเนี่ย” ฉันร้องไห้ออกมาอย่างหนักอีกครั้ง เมื่อจ้องมองตัวเองในกระจกแล้วก็ยิ่งรู้สึกแย่จนอยากจะตายเข้าไปใหญ่ ฮือ~ ก็มองดูสิ ในกระจกตอนนี้ฉายภาพของตัวฉันที่ยืนร้องห่มร้องไห้อยู่ แถมต้นคอ ไหปลาร้า และหน้าอกของฉันก็มีรอยแดงๆ คล้ายกับว่าโดนขบกัดมาอย่างรุนแรงและดุดัน ทำให้มันมีรอยเฉกเช่นนี้ปรากฏอยู่บนร่างกายของฉัน ยิ่งพูดก็ยิ่งเศร้าชะมัด! “นี่เธอ จะเข้าห้องน้ำอีกนานแค่ไหน ออกมาได้แล้ว ฉันปวดฉี่!” ไรเฟิลเพื่อนสนิทพี่ชายของฉันเอ่ยขึ้นพร้อมกับใช้มือทุลประตูห้องน้ำอย่างแรง “แปปนึงสิ!!!” ฉันตะโกนบอก ขอเวลาทำใจในห้องน้ำสักนิดนึงไม่ได้เลยรึไง ฉันยังรับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้เลยนะ ประสบการณ์บนเตียงครั้งแรกของฉัน... เกิดขึ้นกับคนที่ฉันไม่ได้รัก ฮือออ~ คิดแล้วก็เสียใจอะ แต่ไม่เป็นไรยังไงก็ต้องเสียมันไปสักวัน แค่เสียเร็วไปกว่าปกติเท่านั้นเอง ปัง ปัง ปัง “จะราดแล้วว! ออกมาสักทีดิว่ะ!” ไรเฟิลทุบประตูแรงขึ้นกว่าเดิม จนทำให้ฉันที่กำลังร้องไห้อยู่ต้องเช็ดน้ำตาแล้วเดินออกมาอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร ฮึก ลูกผู้หญิงอย่าร้องไห้ให้เห็นความอ่อนแอ พี่สาวฉันเคยสอนไว้ “กว่าจะเปิดออกมาได้นะ ” เขามองฉันแว๊บหนึ่งก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที “ฟู่วววว~ ค่อยยังชั่วหน่อย” ไรเฟิลเอ่ยออกมาอย่างอารมณ์ดีเมื่อเขาเข้าห้องน้ำทันเวลา “นี่... ฉันขอถามนายหน่อยดิ” ฉันพูดออกมาด้วยน้ำเสียงมี่จริงจังมาก ไรเฟิลเลิกคิ้วมองฉันอย่างงงๆ “อะไรอะ?” “ฉันกับนาย... เรามีอะไรกันไปแล้วจริงๆเหรอ???” “ไม่รู้สิ ฉันก็จำไม่ได้เหมือนกัน... แต่เราก็นอนเปลือยกันทั้งคู่ไม่ใช่เหรอ ” เขาเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าที่งงๆ ก่อนจะเกาหัวเเก้เก้อ “นะ...นั่นสินะ ” ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่ เฮ้อ~ ขอโทษนะความบริสุทธิ์ของฉันที่มอบไว้ให้กับคนที่รักไม่ได้ ต้องมาเสียให้กับผู้ชายที่รู้จักกันแค่ไม่กี่ชั่วโมง “ขอโทษนะ...เรื่องเมื่อคืน...” ไรเฟิลเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่เขินอายและรู้สึกผิด “ไม่เป็นไรหรอก ฉันไม่คิดมาก” ฉันบอกออกมา คิดมากไปก็ปวดหัวเปล่าๆ อยากจะร้องไห้จัง “ว่าแต่เธอไม่ซิงก่อนหน้านี้แล้วใช่ปะ ” เขาถามฉันออกมาเหมือนต้องการความมั่นใจอะไรบางอย่าง แล้วฉันจะตอบเขาว่าอะไรดีเนี่ย ตอบตามความจริงไปละกัน! ฉันเป็นสาวใสยังโสดเพิ่มเติมคือซิงอะซองอยู่จ้า “ฉันซิงอยู่ ” “เห้ย! จริงดิ... งั้นฉันก็เป็นคนแรกของเธออะดิ!” เขาดูตกใจไม่น้อยที่ฉันพูดออกไปแบบนั้น “อืม ก็ใช่ แต่อย่าคิดมากเลย ฉันจะพยายามไม่คิดมาก” ฉันบอกออกมาอย่างปลงใจ “ไม่ได้ ฉันต้องรับผิดชอบ!!!” เขาเอ่ยเสียงเข้ม เอ่อ... รับผิดชอบเหรอ จะรับผิดชอบฉันยังไงละเนี่ย ไม่ต้องการซะด้วยสิ “ไม่ต้องหรอก มันก็แค่ข้ามคืนเอง แถมจำอะไรกันไม่ได้ด้วย” ฉันบอกออกมาตามตรง ก่อนจะเหลือบมองเห็นอะไ บางอย่างที่พื้น “นี่อะไรอะ?” ฉันถามไรเฟิลก่อนจะชี้ไปยังซองที่ตกอยู่ตรงเตียง ไรเฟิลหยิบขึ้นมาดูก่อนจะชะงักเล็กน้อย “ถุงยาง... ค่อยยังชั่ว” ไรเฟิลเอ่ยพร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ดีว่าฉันยังมีสติใช้ถุงยาง...ถ้าไม่งั้นเธอก็อาจท้องได้” เขาบอกออกมาด้วยเสียงที่ซีเรียส เอ่อ... จริงสิ! ถ้าฉันทำกับเขาแบบไม่ใส่ถุงยางฉันก็ท้อง “นะ...นายใช้ถุงยางฉันจะไม่ท้องจริงๆใช่มั้ย?” ฉันถามออกมาอย่างต้องการความแน่ใจ ฉันยังเป็นเด็กนักเรียนจะให้อนาคตดับเพราะเรื่องแบบนี้ได้ไง แถมฉันก็มีคนที่ชอบแล้วด้วย “อืม ก็ใช่” “งั้นก็สบายใจได้ละ นายก็ไปอาบน้ำเถอะ” ฉันบอกเขาพลางเหลือบมองเขาที่สวมแค่กางเกงยีนส์ตัวเดียว “เดี๋ยว อย่าเพิ่งไป” ไรเฟิลจับมือฉันไว้ทันทีขณะที่ฉันกำลังก้าวขาจะเดินไปหน้าประตูห้องเพื่อออกไปข้างนอก ถ้าเกิดมีใครเห็นว่าฉันกับเขาออกมาพร้อมกันคงจะโดนสงสัยน่าดู โดยเฉพาะพี่โมเน่ต์จอมสงสัย! “อะไรเหรอ?” ฉันถามเขาพร้อมกับขมวดคิ้ว “เธออายุเท่าไหร่...” เขาถามออกมาด้วยเสียงที่สั่นคลอเล็กน้อย “ฉันยังเรียนอยู่ม.ปลาย” “.......” “.......” แล้วเขาจะเงียบทำไมเนี่ย ทำให้ฉันต้องเงียบตามเลย “ฉันยี่สิบสี่” “.....” “ห่างกันเยอะชิบ” “ฉันไม่ชอบผู้ใหญ่หรอกนะ ” ฉันบอกออกมาตามตรง ฉันชอบคนรุ่นเดียวกัน ไม่เคยคิดจะชอบคนที่อายุมากกว่า แถมมากกว่าขนาดนี้ไม่มีทางชอบแน่ๆ ถึงเขาจะหน้าตาหล่อเหลาเอาการมากก็ตาม ดูดิ! ซิกแพคนี่โคตรน่าลูบไล้ ยิ่งมองเขาก็ยิ่งเหมือนนักร้องเกาหลีเลย ขอสมัครเป็นFCได้มั้ยค่ะ “แต่ฉันชอบกินเด็ก เอ๊ย! เธอยังเด็กอยู่ไม่ว่ายังไงฉันก็จะรับผิดชอบ!” เขาเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่เขินอายเล็กน้อย ก่อนจะก้าวขาเดินไปเข้าห้องน้ำ “เดี๋ยว อย่าเพิ่งไป” ฉันรีบเรียกเขาเอาไว้ก่อนเมื่อนึกสิ่งที่จะพูดออกมาได้ “อะไร?” “เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนรู้กันแค่สองคนนะอย่าบอกใคร” ฉันบอกออกมา ฉันกลัวเหลือเกินว่าเขาจะเอาไปบอกพี่สาวฉัน “ทำไม ? ฉันจะบอกพี่เธอ เพราะฉันอยากจะรับผิดชอบ” ไรเฟิลเอ่ยค้านฉันทันที โอ๊ยยย! ไม่ต้องมาทำตัวเป็นพระเอกนิยายรับผิดชอบที่เอาซิงนางเอกไปก็ด้ายยย~ ฉันไม่ต้องการ “หยุดๆๆ! ห้ามบอกพี่ฉันเลยนะ ขอละ!” ฉันบอกออกมาอย่างขอร้อนอ้อนวอนเขา ฮืออ~ จะให้พี่รู้เรื่องนี้ไม่ได้ หนูไม่เคยคิดจะล่วงเกินเพื่อนกี่เลยค่ะ “ก็ได้ แต่ไม่ว่ายังไงฉันก็อยากรับผิดชอบเธอ!!!”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more