เหลี่ยมรักเสน่ห์ร้าย

9.

“ เห็นสิ! ถึงตั้งใจให้ชน ” คนที่เป็นต้นเหตุกลับตอบอย่างรวน

เมื่อได้ยินคำตอบคนที่นั่งบนพื้นถึงกับดีดตัวลุกขึ้นอย่างรวดเร็วมือทั้งสองข้างปัดฝุ่นกางเกงที่ก้นไปมา พูดแบบนี้มันจงใจหาเรื่องกันแท้ๆ

“ เอ๊ะ! พูดแบบนี้หมายความว่าไงตั้งใจหาเรื่องกันนี่ ? ” หญิงสาวจ้องชายตรงหน้าอย่างไม่กลัวเกรง ต่างคนต่างพิจารณากันและกัน ธนาจึงจำได้ว่า เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวกันที่มีเรื่องกับจิ๊กโก๋ในตลาดเมื่อวันก่อน ‘ ยัยตัวแสบคนนั้นเอง ’

“ ฉันป่าวหาเรื่อง เธอต่างหากที่หาเรื่องใส่ตัว ” คนตัวโตบอกยกยิ้มที่มุมปาก

“ หมายความว่าไง ใครหาเรื่องใคร นาย! หรือฉัน!  ” หญิงสาวเน้นเสียงหนักช้าๆ ชัดๆ พร้อมใช้นิ้วชี้คนตรงหน้าสลับกับตนเอง หน้าเล็กๆ เชิดใส่แหงนมองคนตรงหน้าจนคอตั้งบ่า เพราะความสูงที่แตกต่างกัน

“ แล้วที่ต้องหนีกระเซอะกระเซิงแบบนี้ ไม่เรียกว่าหาเรื่องใส่ตัวแล้วเรียกว่าอะไร ? ”

“ ใคร ?..หนีใคร อย่างมากล่าวหา ..เรื่องอะไรฉันต้องหนี ”

ถึงแม้คำพูดของชายแปลกหน้าจะสะกิดใจ แต่หญิงสาวก็แกล้งตีหน้าเซ่อทำเนียนไม่รู้เรื่อง แค่นึกสงสัยเพราะพึ่งสังเกตการแต่งตัวขอคนตรงหน้า ดูเหมือนคนของทางราชการ แต่ทำไมหล่อนถึงไม่คุ้นหน้า โดยปกติแล้วหล่อนมักรู้จักดีเกือบทุกคน

“ เป็นสาวเป็นแซ่ มีอย่างที่ไหนกระโดดข้ามหัวผู้ชาย..ถ้าฉันเป็นพ่อแม่เธอคงอายเขาหน้าดู ” คนที่ถูกมองอยู่นานเอ่ยขึ้น

“ นาย! .. เอ่อ..เห็นเหรอ ? ”

“ ก็เห็นนะสิ แล้ว..เธอก็ถูกจับแล้ว ” ธนาคว้าข้อมือหญิงสาวกึ่งจูงกึ่งลาก โดยที่อีกฝ่ายยังไม่ทันตั้งตัว

“ ปล่อยฉันนะ! มีสิทธิอะไรมาจับฉัน ข้อหาอะไรมิทราบ ? ” กุ้งนางขืนตัวไว้ พร้อมกับบิดข้อมือตนเองออกจากอุ้มมือใหญ่ ถึงแม้จะทำปากดีแต่ในใจก็นึกประหวั่น เพราะไม่เคยถูกคุกคามแบบนี้มาก่อน

“ ข้อหาพนันชนไก่และฉันก็เป็นปลัด แค่นี้มีสิทธิ์จับเธอได้ไหม ? ”

ถึงจะตกใจกับคำตอบ แต่มีหรือที่กุ้งนางจะยอมให้จับง่ายๆ ได้แต่คิดเถียงข้างคูๆ ในใจ

‘ เรื่องอะไรจะให้จับ ชิ!ไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย แค่ยืนดูเฉยๆ และก็ไม่เคยเล่นพนันสักครั้ง ’ คนที่คิดว่าตนเองไม่ผิดทำปากดีย้อนกลับไป

“ ปลัดเหรอ ?..เป็นปลัดแล้วจะทำไม ? ไหนล่ะหลักฐานมีพยานมายืนยันหรือป่าวว่าฉันเล่นพนัน ? ”

ธนาถึงกับอึ้งเมื่อถูกย้อนศร แต่จะให้ปล่อยไปง่ายๆ คงไม่ได้ล่ะ ถ้าหล่อนไม่ได้ทำผิดทำไมต้องวิ่งหนีด้วย ดูก๋ากั่นและยังทำปากดีคงจะร้ายไม่เบา

“ ถ้าเธอไม่ได้ทำผิดทำไมต้องวิ่งหนีด้วยแบบนี้มันมีพิรุธ แต่ถ้าอยากได้พยานล่ะก็ หาไม่ยากหรอกแค่จับไปรวมกลุ่มกับพรรคพวกแล้วให้ชี้ตัว เดี๋ยวก็รู้ว่าใครเล่น...ใครไม่เล่น ”

ความดื้อรั้นทำให้หญิงสาวถึงกับแยกเขี้ยวใส่ ดิ้นขัดขืน แต่ก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากอุ้มมือใหญ่ได้ ยิ่งออกแรงเท่าไรอีตาเบื้อก! ก็ยิ่งบีบจนเธอรู้สึกเจ็บข้อมือ

พอหาจังหวะจะยกเท้าขึ้นเตะหน้าแข้งหนา ธนาก็ยกขาหลบอย่างรู้ทัน หนำซ้ำยังรวบร่างบางจากด้านหลัง คนฤทธิ์เยอะกลับตกเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำเมื่อเข้าไปอยู่ในวงแขนแข็งแรงคู่นั้น ยิ่งดิ้นวงแขนแข็งแรงนั้นก็ออกแรงรัดมากขึ้นจนเป็นเหตุแผ่นหลังนุ่มเบียดชิดสัมผัสได้ถึงความกระด้างของอกแกร่ง กลิ่นน้ำหอมจางๆ และลมหายใจอุ่นๆ ที่เป่ารดหลังหูขาวๆ ทำให้กุ้งนางเกิดอาการแปลกๆ เพราะไม่เคยสัมผัสใกล้ชิดกับผู้ชายคนไหนแบบนี้มาก่อน

“ ปล่อย! ฉันบอกให้ปล่อยไอ้บ้า! มากอดฉันไว้ทำไม ? ” หญิงสาวตะโกนอย่างเกรียวกราดและกระดากอาย

“ ใครอยากกอดเธอ ฉันจะจับเธอซิไม่ว่า ” คนที่บอกไม่อยากกอดสัมผัสได้ถึงความนุ่มและกลิ่นหอมอ่อนๆ ของเนื้อสาวจนไม่อยากปล่อยมือ

“ ปล่อยฉันนะ ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด เรื่องอะไรมาจับฉัน ”

“ ผิดหรือไม่ผิด ให้กำนันพาไปส่งโรงพักเดี๋ยวก็รู้เอง ”

“ หา! ว่าไงนะ ? ” เมื่อได้ยินดังนั้น หญิงสาวถึงกับตาเหลือกออกแรงดิ้นสุดฤทธิ์ แต่คนตัวเล็กกว่าจะไปสู้คนตัวใหญ่กล้ามโตได้ยังไง

“ ถ้าไม่อยากเดือดร้อนล่ะก็ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี่นะ! ” ปากร้องขู่ฝ่อๆ เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายคงไม่ปล่อยให้ตนเองหลุดง่ายๆ เห็นที่คงต้องใช้กำลังกันล่ะ

 เมื่อหาจังหวะได้ ศอกมนยกขึ้นหวังกระทุ้งเข้าที่หน้าท้องแกร่ง แต่คนที่เป็นมวยกว่าจับศอกยึดไว้ พร้อมกับเบี่ยงตัวหลบและจับหญิงสาวหันมาเผชิญหน้ามองอย่างเอาเรื่องและพูดอย่างเป็นต่อ

“ ร้ายนักนะ ตัวเล็กแค่นี่ คิดหรือว่าจะทำอะไรฉันได้ ”

“ ปล่อยฉันนะ คิดจะทำอะไร ” แม้จะรู้สึกหวั่นๆ เพราะความเป็นหญิงอย่างไรก็เสียเปรียบผู้ชายอยู่วันยันค่ำ แต่กลับถลนตาใส่คนตรงหน้า

“ ถามแบบนี้หมายความว่าไง ? คิดอะไรเข้าข้างตัวเองไปหรือป่าว ? ” คนที่บอกไม่ได้คิดอะไรมือยังยึดมือบางไว้ทั้งสองข้าง ตาคมกวาดมองไปทั่วดวงหน้าเล็กๆ และมาหยุดที่ปากจิ้มลิ้มแดงระเรื่อ ที่กำลังขยับเถียงไม่หยุด มันทำให้หญิงสาวหน้าร้อนผ่าวโดยไม่เข้าใจตัวเอง

“ อย่าคิดนะว่า เป็นปลัดแล้วจะมารังแกกันง่ายๆ ถ้าไม่อยากเดือดร้อนก็ปล่อยฉัน ”

“ เรื่องอะไรจะปล่อยไปง่ายๆ เธอทำผิดฉันก็มีสิทธิ์จับ ไป! ตามฉันมาได้แล้ว ” ธนาแกล้งลากแขนหญิงสาว อยากรู้นักว่าหล่อนจะแสดงพิษสงอะไรอีก

“ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี่นะ! ” คนที่เสียเปรียบดิ้นขัดขืน

“ ไม่ ”