‘ อุ้ย!! ฟ้าไม่กล้าเอาตัวเข้าไปเสี่ยงหรอกค่ะ อยากกวนดีนักโดนเสียมั้งก็ดี ’ ประกายฟ้านั่งนิ่งคิดในใจ ไม่วายนึกสมน้ำหน้าพี่ชาย
คนที่โดนทุบหลายทีชักเริ่มระคายผิว มือใหญ่รวบข้อมือนุ่มมองหน้าพยาบาลสาวอย่างเอาเรื่อง แต่มีหรือที่คนขี้โมโหอย่างกุ้งนางจะกลัว
“ มือหนักนักนะ ถ้าฉันทุบเธอมั้งอย่ามาร้องขอความปราณีก็แล้วกัน ” คนตัวโตขู่คนตัวเล็กแววตาเป็นประกาย
“ กล้าทำผู้หญิงก็เอาสิ ” คนถือดีท้าเหย็งๆ
“ ทำไมจะไม่กล้า แต่บอกไว้ก่อนนะ ฉันไม่ใช้มือทุบหรอก เนื้อนิ่มๆ อย่างเธอมันต้องใช้ปากหรือไม่ก็จมูก มันถึงจะสาสม ” คนตัวโตออกแรงดึงคนตัวเล็กเข้าประชิด โน้มตัวลงเข้าหาหน้าหวานที่ทำตาดุใส่ แต่เพียงแค่นั้นเสียงกระแอมกระไอของหมอสาวที่เบาะหลังก็ดังขัดจังหวะขึ้น
“ อะแฮ่ม! แครก!! ”
ธนาชะงักก่อนจะกรอกตามองข้างบน แล้วพ่นลมหายใจเสียงดังฝืด ตวัดหางตามองน้องสาวนอกไส้ ลืมไปว่าตัวเองดันจ้างก้างมาขวางคอ ‘ ยัยฟ้าตัวแ
