“คุณพูดดีๆ นะคะคุณพร้อม” เดือนฉายตอกกลับเสียงขุ่น
“ผมพูดอะไรหยาบเหรอครับคุณเดือน ผมนอนกอดงูพิษมาหลายสิบปีได้ยังไงหะ” พร้อมตอบพร้อมกับหัวเราะลั่น
เขามองข้ามภรรยาที่แสนดี เพื่อมาเอาใจใส่คนที่ไร้หัวใจคนหนึ่ง
“คุณว่าฉันเป็นงูพิษเหรอคะคุณพร้อม” เดือนฉายตะคอกถาม
“หรือไม่จริงละคุณเดือน ลองดูที่แขนคุณสิครับ เหมือนจะมีรอยบางอย่างคล้ายๆ เกล็ดงูอยู่” เดือนฉายก้มลงมองตามสัญชาติญาณ นางกรีดร้องเสียงแหลม กระทืบปลายเท้าบนพื้นถี่ๆ
พร้อมส่ายหน้าเดินหนีไปดื้อๆ เขาควรรู้ความจริงเร็วกว่านี้ เสียดายเวลาที่ทุ่มเทให้กับผู้หญิงแบบเดือนฉาย จนสูญเสียคนที่รักเขาอย่างจริงใจไปถึงสองคน
“พอ พ่อขอโทษ” พร้อมรู้ดี เขาเสียใจตอนนี้ก็ไม่เกิดประโยชน์ ความใจดำของเขาผลักไสพอใจออกไปจากชีวิต ความทรงจำแย่ๆ นั่น พอใจคงไม่มีทางอภัยให้ เขาทำร้ายจิตใจของลูกและเมียพร้อมกัน
“แกตั้งใจทำแบบนี้จริงๆ เหรอพอ?” กระเบนถามเสียงเคร่ง
พอใจพ
