EP 8 ยุขึ้น l END
982 Words
กว่าจะเข้าใจกันว่าต่างฝ่ายต่างคิดอะไร ก็กลายเป็นนิดาจุดไฟสงครามเสียวจนลุกโชนเสียทั้งคืน เธอลืมตาตื่นด้วยความรู้สึกร้าวไปทั้งตัว ตามร่างกายมีรอยช้ำเป็นจ้ำตามจุดต่างๆ ซึ่งแต่ละรอยก็เกิดจากการร้องขอของเธอทั้งนั้น ทั้งที่ตรัสตรัยพยายามให้ครั้งแรกเกิดขึ้นอย่างนุ่มนวลเพื่อเธอแท้ๆ แต่เธอก็ยั่วยุจนเขาคลั่ง
แหม ก็เขายุขึ้นเองนี่ เธอไม่ผิดนะ
หญิงสาวเงยหน้ามองชายหนุ่มที่กอดเธอด้วยร่างกายเปลือยเปล่าพอๆ กัน แดดเช้าส่องเข้ามากระทบผิวกายของเขาที่คนละโทนผิวกับลูกชายเขาเลย สงสัยเตวิชจะขาวเหมือนแม่
คนลูกก็หล่อใสเกาหลีอย่างกับดารา ถึงจะตรงสเปกใครหลายคน แต่แน่นอนไม่ใช่สเปกนิดา ส่วนคนพ่อหล่อเข้ม ผิวเข้ม... เนี่ย นิดาชอบแบบนี้!
เธอเกาคางเขาเล่น ไม่นานตรัสตรัยก็ลืมตามองมา ให้ตายเถอะ พอเขาหรี่ตาด้วยความง่วงแบบนี้ ก็ยิ่งเซ็กซี่เป็นบ้าเลย
“ซนแต่เช้า เดี๋ยวก็จับกินซะหรอก”
เขาก้มลงหอมแก้มนิ่ม ซึ่งนิดาก็ได้แต่หัวเราะเขิน ไม่กล้าบอกว่าคำพูดของเขามันเขย่าใจเธอแค่ไหน นิดาต้องพยายามแทบตาย ถึงจะไม่อ้าขาให้เขาตอนนี้เนี่ย!
“ไม่ไหวแล้วค่ะ นิดแฮงก์” เธอปวดหัวจริงๆ แต่ก็ยังอยากนอนกอดเขาแบบนี้อีกหน่อย “ไม่ได้ดื่มมากขนาดนี้มานานแล้ว เมื่อคืนสนุกไปหน่อยค่ะ”
“คุณมีความสุข ผมก็ดีใจนะ”
หญิงสาวมองสบตาเขาด้วยสีหน้าเขินอาย ทั้งที่เขาพูดเรื่องปาร์ตี้ แต่เธอกลับคิดเรื่องใต้สะดืออีกแล้ว โอย...นี่เธอกำลังจะกลายเป็นนังผู้หญิงลามกแล้วหรือไงเนี่ย! คิดแล้วใบหน้าหวานก็ซุกซบแผงอกของเขางุดๆ
ตรัสตรัยไม่รู้ว่านิดาคิดอะไรอยู่ เขาจึงกอดเธอไว้ด้วยความรู้สึกสุขซ่านไปทั้งใจ
“คุณนิด หายกลัวผู้ชายตอนไหนเหรอครับ”
“คะ?” นิดาเงยหน้ามองเขางงๆ
“ก็วันที่เราไปดินเนอร์กันครั้งแรก ตอนที่ผมไปซื้อน้ำมาให้ พอกลับมา คุณดูกลัวผม ผมเลยคิดว่าเพราะเรื่องนั้น...ทำให้คุณกลัวการถูกผู้ชายแตะต้อง ผมเลย... เวลาจะแตะคุณ ผมค่อนข้างระวัง”
นิดาคิดตาม นั่นสินะ ตรัสตรัยเป็นผู้ชายสุภาพ ระยะแรกที่เดตกัน เวลาเขาจะแตะตัวเธอ ชายหนุ่มจะขออนุญาตเสมอ แต่หลังจากเขาได้รู้ว่าเธอเคยเจออะไรมา ตรัสตรัยก็เลี่ยงจะจูบเธอ แล้วก็สัมผัสตัวเธอน้อยลงไปเลย ถ้าไม่ใช่ว่าเธอเป็นฝ่ายเข้าหาเขาเอง
“ที่จริงหลังจากเรื่องนั้น นิดไม่กล้าแตะตัวผู้ชายอยู่สองสามปีค่ะ แต่นิดดีขึ้นมานานแล้วตั้งแต่ก่อนมาทำงานกับคุณเต นิดโดนตัวผู้ชายได้ปกติ อาจเพราะนิดรอดมาได้หวุดหวิด แผลใจของนิดเลยหายเร็ว แต่วันที่นิดกลัวคุณ ไอ้หมอนั่นมันส่งข้อความมาค่ะ เลยเหมือนโดนจี้ตรงแผล” นิดาเงยหน้ามองเขา “แต่หลังจากนั้นนิดก็ไม่ปฏิเสธสัมผัสของคุณอีกใช่ไหมล่ะคะ คุณตรัส... ไม่ต้องกังวลเรื่องนั้นนะ นิดอยากให้คุณกอดนิด จูบนิด”
เธอยกสองมือขึ้นลูบแก้มสากระคายด้วยสายตาอ่อนโยนจนตรัสตรัยละสายตาจากดวงหน้าหวานละมุนไม่ได้เลย
หัวใจของชายหนุ่มเต้นตึกตักราวกับหนุ่มน้อยริมีรัก
“แล้วก็แซ่บกับนิดทุกคืนเลยค่ะ”
สีหน้าแก่นเซี้ยวของเธอทำให้ตรัสตรัยหัวเราะลั่น ชายหนุ่มซุกซบใบหน้ากับซอกคอหอมกรุ่นด้วยเนื้อนวลสาว จงใจใช้ตอหนวดเคราถูไถจนเธอหัวเราะคิกคักด้วยความจั๊กจี้
“ตอนนี้เลยเอาไหมล่ะ”
นิดาผลักคางเขาออก เธอบอกจริงจัง
“อยากให้นิดเดินขาถ่างใช่มั้ยคะ ไม่ไหวค่ะ ของคุณใหญ่มากนะ บอกไว้เผื่อไม่รู้”
ตรัสตรัยหัวเราะอีกครั้ง ดูเหมือนช่วงนี้เขาจะหัวเราะบ่อยจนปวดกรามไปหมดแล้วเนี่ย ทำไมยิ่งอยู่ด้วยกัน เธอถึงยิ่งน่ารักน่าหลงขนาดนี้น้า... นี่เขามองข้ามเธอมาตั้งสามปีได้ยังไง
เกือบโง่เป็นควายแล้วมั้ยล่ะ ไอ้ตรัส!
“ผมผิดที่ใหญ่เกินไปสินะ”
“ใช่ค่ะ อ๊ะ...”
เธอแก้มแดง เพราะตอนที่นอนกอดฟัดกัน จู่ๆ ความเป็นเขาก็ตึงแน่นแข็งกระด้าง แบบที่ถ้ายกขึ้นตีขาเธอ คงดังเพี๊ยะๆ
“โทษทีคุณ ตอนเช้าก็งี้ แล้วก็สารภาพเลยนะ ตลอดเวลาที่ผ่านมา มันเป็นแบบนี้ตลอดแหละเวลาผมจูบคุณ...” เขามองอ้อน “ใช้มือให้หน่อยสิครับ เดี๋ยวผมใช้มือให้นะ ไม่ช้ำหรอก มือผมอ่อนโยนต่อจุดซ่อนเร้นนะจะบอกให้”
อ่อนโยนกับผีสิคะคุณ เมื่อคืนนี่ถูลึกจนซึ้งเลยนะ!
นิดายิ้มอ่อนใจกับลูกอ้อนของชายวัยสี่สิบบวก แต่ก็ยอมใช้แค่มือกับเขา ไม่ใช่เพราะตามใจหรอก...แต่เพราะร่างกายของเธอก็แสดงออกว่ากำลังถวิลหาสัมผัสของเขายิ่งกว่าสิ่งใด
นิดาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าน้องลูกหมีของเธอโดนโยนออกไปไกลเตียง นอนคอหักอยู่ตรงกำแพงโน่น เพราะนับจากนี้ ‘พ่อหมี’ จะไม่ยอมให้ตุ๊กตาหน้าไหนมาแย่งอ้อมกอดอันอ่อนนิ่มน่าหลงใหลของ ‘แม่หมี’ ไปอีก...
ตลอดไป!!
END
Great novels start here
- Writer
