โดนวางยา
1291 Words
ตอนที่ 7
ผัวะ!!!! หมัดลุ่น ๆ สวนเข้ากระแทกหน้าเควินอีกหน คราวนี้ชายหนุ่มรุ่นน้องไม่ได้หงายเก๋ง แต่เซแซดๆ ไปที่โต๊ะข้าง ๆแล้วหยิบอาวุธออกมา ทว่าหนุ่มรุ่นน้องที่มีแค่ความกร่างอยากหาเรื่องเทียบไม่ติดฝุ่นกับบอดี้การ์ดที่มาเฟียใหญ่ไว้ใจให้ดูแลลูกสาว
แพทริคดึงปืนออกจากข้างกายที่พกติดตัวตลอดจนคิดว่าเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายไปแล้ว แต่เขาไม่ใช้พร่ำเพรื่อ แล้วชี้ไปที่หน้าของเควิน หนุ่มกร่างยังไม่วางมือคิดจะต่อกรกับรุ่นพี่ แพทริคก็เลยสับสันมือใส่ปืนของเควินแล้วฟันศอกใส่หน้าอีกหนจนปืนของเขาหล่นไป
“โอ๊ย!!! ไอ้คนรับใช้...มึง!!”
“ฉันไม่คิดจะฆ่าแกทั้งที่น่าฆ่าให้ตายตอนนี้ จะไว้ชีวิตระยำของแก แต่อย่ามายุ่งกับคุณราเชลอีก” แพทริคเก็บปืนที่ล่วงไปขึ้นมา แล้วขึ้นลำปืนจนเกิดเสียง ให้เควินตาเหลือก
“คนรับใช้อย่างแก เสือกอะไรกับเรื่องของเจ้านายวะ” หนุ่มเสเพลยังกร่างไม่เลิกทั้งที่กลัวจนเสียงสั่นไปหมด และกลัวเสียหน้าที่มีสาว ๆ โต๊ะข้าง ๆ กำลังดูอยู่
“ถ้าเป็นคนอื่น ฉันสาบานว่าจะไม่เข้ามาเสือก แต่กับคุณราเชลฉันต้องเสือก ไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน เปรี้ยง!!!” แพทริคเบนปลายกระบอกปืนมาตรงไม่มีคนแล้วเหนี่ยวไกข่มขวัญซ้ำ
“โอ๊ย!!! มะ...ไม่แล้ว ฉะ...ฉันจะมะ...ไม่ยุ่งกับเธออีก”
“จำไว้ไอ้ลูกหมา ไม่ว่าแกจะเป็นใคร เป็นลูกเต้าเหล่าใครฉันไม่สน อย่าแหยมกับคุณราเชลอีก ไม่งั้นเราจะได้เห็นดีกัน!!!”
ว่าแล้วแพทริคก็ปลดกระสุนออกจากกระบอกปืนของเควินแล้วโยนใส่หน้าเขา ก่อนเดินอ้อมไปประคองราชาวดีเดินออกไป
“โธ่เว้ย!!! ไอ้แพทริค ไอ้แพทริค!!! มึง!!!...” เควินโอดครวญยกมือกุมขมับเมื่อราชาวดีหลุดลอยไปจากมือทั้งที่เกือบจะได้แล้วแท้ๆ
“นี่มันคราวซวยของกูหรือไงวะ หนอย...ไอ้แพทริค มึงกับกูจะต้องได้เห็นดีกันแน่!”
“คุณราเชล” เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มปรามขึ้น ขณะพยายามรั้งตัวหญิงสาวที่พยายามจะพุ่งตามชายขี้ขลาดคนดังกล่าวไป พร้อมกับประคองกึ่งลากหญิงสาวออกจากงาน
“ปล่อยฉันนะ ฉันจะไปจัดการมัน ปล่อย บอกให้ปล่อย” หญิงสาวประท้วงตลอดทางจนกระทั่งถึงรถที่จอดอยู่
“คุณราเชล คุณเมามากแล้ว กลับได้แล้ว” แพทริคเสียงเข้มใส่ หงุดหงิดเป็นอย่างมากที่เห็นสภาพเมามายเกือบจะคุมสติไม่ได้ของหญิงสาว และเมื่อขับรถออกจาก โรงแรมต้นเรื่องได้ไม่นาน ร่างบางก็จัดการถอดรองเท้าปาทิ้งไปที่พื้นรถอย่างหงุดหงิดแล้วหันมาเล่นงานชายหนุ่มแทน เธอพุ่งมาจิกทึ้งเขาและพยายามจะเอื้อมมือมาคว้าพวงมาลัยรถโดยไม่ฟังเสียงใด ๆ ทั้งสิ้น แพทริคพยายามประคองพวงมาลัยไว้ ไม่ให้เธอเข้ามาแย่ง จนเธอหมดแรงไปเอง
แพทริคปรายตามองหญิงสาวที่นั่งคอพับคออ่อนอยู่ข้าง ๆ เธอไม่มีสติดูไม่ดีพอๆ กับเซ็กซี่มาก ๆ มันช่างขัดแย้งกันจนเขาอยากเอาหัวโขกพวงมาลัยให้น็อก ราชาวดีนั่งกระสับกระส่ายอยู่ดีๆ ร่างกายของเธอก็ร้อนผ่าว เหงื่อเม็ดเป้งซึมออกมาทั่วร่าง ทั้งใบหน้าและลำคอเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ เธอพยายามจะเข้ามาหาเขาแต่ไม่ได้มาแย่งพวงมาลัยเหมือนครั้งที่แล้ว
“คุณราเชลหยุด ผมบอกให้หยุด มันอันตราย หยุดเดี๋ยวนี้” แต่ราชาวดีในตอนนี้หน้ามืดและเมามายเกินกว่าจะฟังอะไรอีกต่อไป แล้วเหตุการณ์เลวร้ายยิ่งเลวร้ายหนักเข้าไปอีกเมื่อฝนเทลงมาอย่างหนักราวกับฟ้ารั่ว ชายหนุ่มตัดสินใจหักรถเข้าข้างทางและเหยียบเบรกทันทีด้วยความเป็นห่วงในความปลอดภัยของหญิงสาวที่เป็นคนก่อเรื่อง และทันทีที่รถหยุด ร่างบางก็เอื้อมมือมาปลดล็อกรถแล้ววิ่งลงจากรถไปทันที
หญิงสาวที่วิ่งออกไปนอกรถ เพราะเธอเกิดอาการร้อนรุ่มเมื่อโดนฝนความร้อนก็มิอาจผ่อนคลายได้ยิ่งทำให้ความต้องการเพิ่มมากขึ้นไปอีก แม้ภายนอกจะมองดูเธอแข็งแกร่ง เธออาจจะดูเกรี้ยวกราดเอาแต่ใจ แต่จริง ๆ แล้วภายในเธอช่างอ่อนแอยิ่งนัก
แพทริควิ่งตามไปจนทันแล้วอุ้มร่างเปียกของเธอเข้ามาไว้ที่เบาะหลังของรถ ชายหนุ่มใช้มือเขี่ยปอยผมให้พ้นออกจากใบหน้างามอย่างแผ่วเบาและทะนุถนอม และเมื่อกลับมานั่งประจำที่คนขับ ชายหนุ่มนั่งตัดสินใจอยู่ชั่วครู่ว่าควรจะทำอย่างไรต่อไป ฝนที่เทลงมาอย่างหนักจะให้ขับฝ่าไปก็ลำบากอยู่ แต่หญิงสาวที่อยู่ด้วยกันนี่สิ จะให้ทนเปียกรอฝนหยุดอยู่แบบนี้ก็จะแย่เอาได้
“นายแพทริค ฉันร้อนเหลือเกินไม่รู้เป็นอะไร”
“ใจเย็น ๆ ครับคุณราเชลรอฝนหยุดสักพักผมจะพาคุณกลับ”
“....” ไม่มีเสียงตอบรับ แต่หญิงสาวที่ปีนจากเบาะหลังมานั่งด้านหน้ากับเขา เธอกำลังจะลวนลามชายหนุ่ม ตอนนี้ราชาวดีเริ่มมึนหัวหนักขึ้น และอารมณ์ทางเพศที่ถูกกระตุ้นด้วยยา ทำให้เธอกระสัน หญิงสาวก็พยายามรั้งชุดของเธอออก
“จูบฉันหน่อยสิแพท” เสียงของเธอเริ่มติดขัด และแพทริคก็แน่ใจว่ายากำลังออกฤทธิ์ ไม่ว่ายานั่นจะเป็นยาอะไรก็ตาม เขาจะต้องหาทางช่วยหญิงสาว
“คุณเมามากแล้ว ผมจะพยายามพาคุณกลับ แต่คุณช่วยอยู่เฉย ๆ ก่อนนะครับ”
แพทริคเริ่มได้กลิ่นของวิสกี้บนเรียวปากสวยของเธอที่กำลังใช้แขนทั้งสองข้างโนมคอของเขาเข้าไปจูบ ผสมกับความคิดที่เริ่มลอยไป แพทริครีบสลัดความคิดแล้วก็ปฏิเสธหญิงสาวทันที
“เปิดแอร์แรง ๆ สิ...ฉันร้อน” เธอบอกแล้วเอื้อมมาที่ตัวปรับแอร์รถ
“นี่คุณเมาหรือคุณโดนวางยากันแน่” ชายหนุ่มบ่นแล้วตีมือบางแรงจนได้ยินเสียงหวานร้องลั่น
“ฉันเจ็บนะมาตีฉันทำไม” แพทริคส่ายหัวแล้วปรับแอร์ให้เย็นที่สุดจนเขาหนาว แต่กับคนข้าง ๆ ไม่รู้สึกหนาวทั้งที่เสื้อเปียกเพราะโดนฝน เขายังแอบมองเหงื่อเม็ดโตบนลำคอขาว ๆ ท่าเธอจะร้อนจริง ๆ ไม่ได้แกล้ง
‘โตขนาดนี้แล้ว ยังโดนผู้ชายหลอกวางยา เธอโดนยาอะไรกันแน่ ถ้าเป็นยานอนหลับก็น่าจะหลับแล้วสิ’ เขาผลักหัวคนที่กำลังจะตะเกียกตะกายเข้ามาหา
“นี่คุณราเชลทำบ้าอะไร ออกไปให้ห่าง ๆ ผมขับรถอยู่ไม่เห็นรึไง” ราชาวดีไม่ตอบ ไม่ว่าเขาจะผลักจนหงายหลังหัวกระแทกประตูกี่ครั้ง เธอก็ยังลุกขึ้นคืบคลานเข้ามาหา แพทริคสงสัยนักเควินใส่ยาอะไรให้กิน ถ้าเป็นยานอนหลับ มันน่าจะออกฤทธิ์ได้แล้ว
“นาย..นายแพท ฉันร้อน” แพทริคหันไปมองหญิงสาวข้าง ๆ ที่ตอนนี้เธออ่อยเขาอย่างหนัก
“แพทริค ฉันร้อน แพทคะ ราเชลร้อน” ไม่ใช่ร่างกายเธอเท่านั้นที่อ่อยเขา แต่เสียงของเธอก็อ่อยเขาเหมือนกัน ชายหนุ่มไม่เชื่อตัวเอง ไม่เชื่อสิ่งที่ตาเห็น ว่าคนตรงหน้าจะเป็นได้ถึงขนาดนี้
- Writer
