Masaya akong pumasok sa loob ng kwarto ko at patalon na sumalampak sa malambot kong kama, para akong baliw na ngumingiti sa kawalan.
Napatitig pa sa ako puting kisame, habang halos taas-baba ang dibdib ko sa kagalakang nararamdaman. Akalain mo iyon, umurong sila?
At pumayag kaya si Dad? Napangiti ako. Alin man doon ay basta masaya ako. Malaya na ako. Though, broken hearted pa rin.
Wala sa sariling natawa ako at nailing na lamang sa kabaliwan. Ilang sandali pa nang makatulog ako, alas sais pa lang kasi ng umaga kaya inaantok pa ako.
Nagising ako pasado alas tres ng hapon. Ewan ko kung bakit napahaba ang tulog ko, siguro ay dahil sa magaan ang pakiramdam ko at sa sayang pumapaloob sa puso ko.
Bumangon ako mula sa pagkakahiga at sandaling napatitig sa kawalan, mayamaya pa nang mapatigil
