“คิดใหม่หลายๆ รอบเลยก็ดี งานสมัยนี้ไม่ได้หาง่ายๆ นะ”
ยุคข้าวยาก หมากแพง แรงงานล้นประเทศ หากไม่มีเงินทุนรองรัง การฝืนใจทนทำงานที่ตัวเองไม่ชอบก็น่าจะดีกว่าการตกงาน และขาดรายได้
“ฉันรู้ แต่...เห้อ!” เสียงถอนใจกับสีหน้าเหมือนกลืนยาขม ทำให้จันทร์เจ้าอดหัวเราะเยาะเพื่อนไม่ได้
“เอาน่าอย่างน้อยก็ยังมีรายได้ ไม่ต้องแบมือขอพี่สาวเธอให้ยัยนั่นบ่นอีก”
สมัยที่ยังเรียนนั้น ฐิตาใช้เงินที่ราเชลให้มาจริงๆ เธอเป็นเด็กกำพร้าที่โตมาในสถานสงเคราะห์ ราเชลเองก็เช่นกัน พี่สาวร่วมโลกจับพลัดจับผลูได้ผู้ชายกระเป๋าหนักเลี้ยงดู ราเชลอู้ฟู่จนเจือจานให้กับเธอ และน้องร่วมโลกอีกสอง สามคน เพราะเหตุนั้นไง วันนี้ฐิตาเลยเหมือนกลืนยาขม บุญคุณครั้งนั้นค้ำคอ จนทำให้เธอลาออกจากงานครั้งนี้ไม่ได้ ทั้งที่อึดอัดจนอกแทบแตกอยู่ทุกวัน
เธอไม่ได้เจอราเชลเกือบสามเดือนแล้ว
พี่สาวร่วมโลกหายหน้าไปกับ ‘ผู้ชายคนใหม่’ บางครั้งฐิตาก็อยากเตื
