พอภาพจำที่ผู้ชายคนนี้เป็นเหมือนปีศาจดูดความสุขในชีวิตเธอหายไป เธอก็พบว่าแท้จริงแล้วสิรดนย์น่ะ เป็นคนน่ารักมาก ๆ คนหนึ่งเลย ไหนจะฉายาที่เธอคิดว่ามันใจร้ายและทำให้เธอขาดความมั่นใจอย่าง ‘อวบจ๋า’ อีก พอทบทวนดูดี ๆ ...มันเป็นคำพูดที่น่ารักและไม่หยาบคายเลยสักนิด
ราวกับพูดด้วยความเอ็นดูตลอดมา
โปรดปรานเองก็ได้แต่หัวเราะแล้วส่ายหัวน้อย ๆ พลางบอกเขาว่ามันเป็นไรหรอก เธอต้องพยายามลุกขึ้นได้ด้วยตัวเองสิ ซึ่งสิรดนย์เองก็ได้แต่ตีหน้าเศร้าแต่จำพยักหน้ารับอย่างไร้ทางเลือก
แต่ในตอนนั้นเอง ตอนที่เธอรู้สึกว่ามันริบหรี่ไปหมดนั้น ก็เหมือนมีปาฏิหาริย์เข้ามาช่วยเธอได้ทันเวลาพอดี
11.32 am.Pakorn: นี่กรเองนะครับ พี่โปรดจำได้ไหม
11.34 am. Pakorn: พี่นัทบอกว่าพี่โปรดเจอปัญหา กรอยากชวนพี่โปรดมาทำงานกับทีมที่กรถ่ายงานอยู่ด้วยน่ะครับ เขาต้องการ AD พอดี พี่โปรดสนใจไหม
โปรดปรานผุดลุกขึ้นนั่งอย่างตื่นเต้น เธอมองโปรไฟ
