Halos pinigilan ko ang paghinga nang makita siyang pumasok sa loob. Si Mommy na mismo ang nagbukas ng gate para sa kanya. Nakadungaw ako sa bintana at tanaw na tanaw ko ang kabuuan niya. Mabilis kong inayos ang sarili at tinitigan ang kabuuan sa salamin bago lumabas ng kwarto.
"Oh, there she is," si Mommy.
I smile widely while looking at him. He's standing waiting for me. His smile is a reminder that I was once crazy over him. His posture always dominates no matter what and like a living hot god. Kahit pa siguro anong klaseng damit ang suotin niya ay babagay naman talaga sa kanya. Ang mapupungay niyang mga mata ay nagpapaalala sa akin noon ang kabaliwan ko sa kanya.
He can easily makes my heart flutter, and his smile can melt me in an instant. Pero iba na ito ngayon. Wala na ang ganiton
