Kabanata X: Sick
|Maria|
Hindi ko maialis ang tingin ko sa aking harapan, pinagmasdan ko na lang ang bawat pagpatak ng ulan mula sa labas. Napayakap ako sa aking tuhod ng makaramdam ako uli ng lamig. Goodness, sana pala talaga dumiretso na kami ng uwi para kahit paano ay hindi ako giniginaw ng ganito.
Kasalukuyan ako ngayong nakaupo hindi kalayuan mula sa bukana ng kweba, habang yakap-yakap ang sarili kong tuhod para kahit paano ay maibsan ang lamig na nararamdaman ko. Napakagat labi ako at inangat ang tingin mula sa labas, dumidilim na rin ang paligid. Napabuga ako ng hangin. At mukhang malilipasan pa kami ng gabi dito.
Nilingon ko si Lucas na nasa likuran ko, at sinusubukang gumawa ng apoy. Mabuti na lang kahit paano ay may nakakalat na kakarampot na sanga ng kahoy dito sa loob ng ku
