Love so hot รักรสเผ็ดร้อน

เฉินหมิง

​

บทที่ 1

บรรยากาศภายในห้องทำงานสไตล์โมเดิร์นล้ำสมัย ผนังห้องทาสีอุ่นแต่ได้รับแสงจากกระจกบานใหญ่ส่องสาดเข้ามาทำให้ห้องดูกว้างและสว่าง ข้าวของในห้องตกแต่งแปลกแหวกแนวด้วยอุปกรณ์ทำแลปวิทยาศาสตร์ต่างๆ ภายในห้องมี 2 หญิงสาวต่างวัยกำลังนั่งพูดคุยกันอยู่ด้วยท่าทางที่เคร่งขรึมคนหนึ่งเป็นเจ้าขององค์ I here you (ฉันได้ยินคุณ) เป็นองค์กรการแพทย์สมัยใหม่สาขาการรักษาจิตวิทยาเบื้องต้นในกรณีที่คนเข้ารับการรักษานั้น ไม่ได้มีอาการหนักจนถึงขั้นต้องส่งให้จิตแพทย์

"เรื่องเรียนต่อแพทย์ของรสอะ พี่ประชุมกับคนอื่นแล้วนะ ถ้ารสเกรงใจพี่จะให้เป็นทุนจนรสเรียนจบ จบแล้วก็มาทำงานใช้หนี้เอา ถ้ารสจะไปที่อื่นก็ต้องเอาเงินค่าใช้จ่ายมาใช้หนี้รวมกับท่าชดเชยอื่นๆ ซึ่งตรงนี้เนี่ยหลังจากรสตกลง พี่จะจัดการทำเอกสารให้แล้วรายละเอียดทุกอย่างจะอยู่ในนั้นหมดเลยรสก็ไปอ่านเอาเองแต่ตอนนี้พี่อยากถามรสก่อนว่ารสตกลงหรือเปล่า"

รัดดา ประธานองค์กร I here you กำลังพูดคุยอยู่กับนักจิตวิทยาอายุน้อยแต่มากฝีมืออย่าง 'สวรส' ทั้งสองคนนอกจากจะเป็นเจ้านายกับพนักงานแล้ว ยังเป็นลูกพี่ลูกน้องกันอีกด้วย มือเรียวเขี่ยอยู่บนโต๊ะทำงานกระจกดีไซน์เก๋ ในหัวกำลังครุ่นคิดเรื่องที่อีกฝ่ายเพิ่งเสนอให้เมื่อสักครู่

"ไม่ต้องรับก็ได้รส พี่ยินดีจะให้รสเสมอแค่รสเอ่ยปากมาว่าจะไป"

สาวโสดวัย 30 ต้นๆ ทำตัวเป็นแม่บุญทุ่ม ทุ่มเงินจำนวนมหาศาลที่จะส่งให้สวรสไปเรียนต่อแล้วนำความรู้กกลับมาสู่องค์กร การลงทุนย่อมหวังผลกำไล แน่นอนว่าสวรสเองก็รู้ดี แม้จะเป็นญาติกันแต่รัดดาก็ไม่ได้หวังดีกับรสมากมายอย่างที่แสดงให้เห็น เหตุผลที่ส่งเธอไปเรียนก็เพราะเธอมีความสามารถ ถ้ารับข้อเสนอคงต้องกลับมาทำงานใช้หนี้ไปจนตายแน่ๆ

"ขอบคุณพี่ดานะคะ ไว้รวจะคิดดูอีกที ถ้าไม่มีอะไรแล้ว รสขอตัวนะคะ พี่ลักษณ์รอกลับบ้าน"

ร่างบางในชุดฟอร์มสราวขององค์กรลุกขึ้นก่อนจะยกมือไหว้อย่างนอบน้อมพร้อมโปรยยิ้มกลบเกลื่อนความคิดในหัว สวรสไม่ใช่คนโง่ การจะหลอกใช้เธอนั้นจึงไม่ใช่เรื่องง่าย

-----------------------------------------------------

อีกส่วนของตึกขนาดใหญ่โตภายในองค์กร ส่วนของห้องรับรองแขก สาวสวยในชุดเดรสสีสมโอรสกำลังนั่งจิบกาแฟรอน้องสาวที่มัวลีลาจนพาให้เธอเสียอารมณ์ นาฬิกาแบรนด์ดังถูกยกขึ้นมาดูเวลารอบแล้วรอบเล่า รอมองอย่างรีบร้อน เธออยากออกไปจากที่นี่เต็มแก่ ถ้าไม่ติดรำคาญน้องสาวร้อนวิชาที่ยัดเยียดอาการบ้าให้กับพี่ตัวเองก็คงไม่มาทนนั่งอยู่ที่นี่ 'ศิริลักษณ์' พี่สาวแท้ๆ ของสวรส แต่ไหนแต่ไรมาเธอมักจะถูกนำไปเปรียบเทียบกับแม่น้องสาวตัวดีอยู่เสมอ จนถึงตอนนี้เธอไปถึงจุดสูงสุดในชีวิตกับตำแหน่ง CEO แบรนด์อาหารเสริมที่ทำขึ้นมาด้วยตัวเอง แต่ยังคงถูกเปรียบกับน้องสาวที่ทำงานเป็นนักจิตวิทยาบำบัดบ้าบอที่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ แม้เงินจะดีแต่ก็คงไม่มีความสุขอย่างเธอหรอก

"ฮับโหลยัยรส!! จะมาได้รึยังฉันรอแกนานมากแล้วนะ!!"

ทันทีที่น้องสาวกดรับสาย ศิริลักษณ์ก็แผดเสียงใส่อย่างไม่สนใจคนรอบข้าง

"รสมาเปลี่ยนชุดพี่จะไปรอที่รถทนร้อนสักหน่อยก็ได้นะ"

สวรสเล่นเกมปนะวาทกับพั่สาวก่อนจะกดวางแล้วเร่งมือแต่งตัวให้เรียบร้อยเพราะเธอแน่ใจว่าตอนนี้พี่สาวมาโซคิสม์ของเธอคงทนรอไม่ไหวแล้ว

"โอ้ย!!"

เพราะมัวแต่มองโทรศัพท์ทำให้ศิริลักษณ์เดินไปชนกับใครบ้างคนเข้า ใบหน้าสวยสะบัดไปที่ต้นเหตุอย่างเร็ว ดวงตาคมที่ฉายความโกรธเคืองค่อยๆ ผ่อนความเหรี้ยวกราดลงก่อนจะเปรยยิ้มอย่างเป็นมิตร

"ขอโทษนะคะ พอดีฉันไม่ทันระวัง"

เพราะคนตรงหน้าหล่อปานเทพบุตรทำให้ แม่ค้าอาหารเสริมสายวีนอย่างลักษณ์อ่อนลงทันที เขาเพียงแค่พยักหน้าตอบ ดวงตาดุดันปนหงุดหงิดถูกซ่อนภายใต้แว่นดำราคาหลักแสนที่เขาสวมอยู่ ทำให้อีกฝ่ายมองไม่เห็นว่าตอนนี้เขากำลังหัวเสียขนาดไหน ทั้งคู่ต่างก้มเก็บแฟ้มประจำตัวที่เพิ่งหล่นลงพืเนหลงฝังชนกันเมื่อครู่นี้ เมื่อได้ของแล้ว ชายรูปงามปริศนาก็จ้ำเท้าเดินไปอย่างไม่สนใจอะไร

'****(เฉินหมิงจิน) รับการบำบัดอาการ sadism (ซาดิสม์)'

ตากลมโตของลักษณ์เบิกกว้าง หลังกวาดตาอ่านข้อมูลในแฟ้ม ขาเรียวยาวรีบสาวเท้าเดินตามชายหนุ่มที่เธอเพิ่งชนกับเขาเมื่อสักครู่เพื่อตามเอาเอกสารไปเปลี่ยนคืน แต่นั่นเป็นเพียงเหตุผลที่มีแนวโน้มว่าเป็นข้ออ้าง ของการไปเจอผู้ชายที่เธอเฝ้าตามหามาตลอดมากดว่า

"คุณคะ คุณ!!"

เมื่อตามมาจนเห็นแผ่นหลังกว้างอยู่ห่างๆ ความที่กลัวว่าจะตามไม่ทัน ทำให้สาวสวยต้องรีบร้องตะโดนเรียกอีกฝ่าย เขาหยุดฟังแล้วค่อยๆ หันไปตามต้นเสียง เมื่อหันไปพบผู้หญิงเซ่อซ่าคนเดิม เขาก็แอบเสียอารมณ์จนอยากจะหาที่ระบาย เขาเบื่อที่ผุ้หญิงมาไล่ตามเขาจนชีวิตวุ่นวาย ถึงเฉินหมิงจะชอบนอนกับผู้หญิงมาก แต่ก็ใช่ว่าจะนอนกับใครก็ได้ง่ายๆ เขาต้องใช้เวลาทำความรู้จักและตกลงกับเธอคนนั้นก่อนเสมอ

"คุณคะ แฟ้มที่คุณเอามามันเป็นของฉันค่ะ อันนี้ของคุณ"

ศิริลักษณ์พูดพร้อมยื่นแฟ้มในมือให้กับคนตรงหน้า คนฟังไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่นัก เพราะวันหนึ่งๆ ผู้หญิงจำนวนนับไม่ถ้วนที่ใช้มารยาร้อยแปดวางแผนเข้าหาเขา เจ้าตัวจึงพลิกเอกสารในมือดู

'Sirilak Pantawilai' เข้ารับการบำบัด Masochist (มาโซคิสม์)'

"ขอบคุณนะครับ"

เฉินหมิงพูดพร้อมทั้งอดแว่นดำออกเก็บ แววตาเขาเป็นประกายขึ้นมาอย่างทันที และแน่ใจเหลือเกินว่าแม่สาวสวยคนนี้คงแอบเห็นประวัติของเขาแล้วถึงได้รับวิ่งตามมาด้วยอาการคันคะเยอแบบนี้ สายตาทั้งสองจ้องประสาคนอย่างรู้กัน

Rrrrr~!!

เสียงเรียกเข้าของสาว CEO ดังขึ้นมาแทรกทำให้ทั้งคู่ต่างแยกกันมองไปคนละทิศ หน้าจอแสดงชื่อน้องสาวของลักษณ์ เกิดเป็นมารจริงๆ!!

"ว่าไง... อ๋อ.... พี่อยู่ลานจอดรถ เจอกันที่นี่เลยก็แล้วกัน แต่นี้นะ"

พูดจบนิ้วเรียวก็กดวางสายแล้วหันมาให้ความสนใจกับคนตรงหน้าอีกครั้ง

"ฉันขอแฟ้มนะคะ พอดีจะกลับแล้ว"

ศิริลักษณ์แบมือขอเอกสารในมือของเฉินหมิงแต่ในตากลับสื่อถึงบางอย่างที่เชิญชวนให้อีกฝ่ายคิดตามว่าสิ่งที่หล่อนอยากได้ไม่ใช่เอกสารโง่ๆ ที่ขอใหม่ได้นั่นแน่ๆ

"ผมจะติดต่อกับคุณทางไหนได้บ้าง"

เฉินหมิงเดินลงสะพานที่ทอดลงมาถึงปลายเท้าของเขาอย่างไม่รีรอ ปากกระจับที่ทาด้วยสีส้มนู้ดแสยะยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะก้มหน้าเปิดเข้าไลน์แล้วยื่น QR โค้ดให้อีกฝ่ายเพิ่มช่องทางการติดต่อ

"หวังว่าจะได้เจอกันอีกนะคะ"

สาวสวยพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินสะบัดก้นงอนงามจากไป เขาได้แต่จ้องมองแผ่นหลังบางของหล่อนจนกระทั่งเธอเดินหายไปจากการมองเห็น นี่สิแบบที่เขาต้องการ คนที่พร้อมจะโดนล่ามด้วยโซ่ ฟาดด้วยแส้ กรีดร้องไปกับความงดงามของความเจ็บปวดที่เขาจะร่วมทำไปด้วยกันกับเธอ