วิลเลี่ยมชาติขับรถออกจากร้านอาหารในเวลาประมาณสองทุ่มกว่าและขับมุ่งตรงไปยังบ้านของอลิชา ระหว่างทางกลับบ้านเขาได้พูดคุยเรื่องราวของเคธี่ให้อลิชาฟังหลายเรื่องและพูดถึงสาเหตุว่าทำไมเขาถึงปิดกั้นตัวเองจากผู้หญิงหลายๆคน อลิชายิ่งฟังยิ่งรู้สึกเห็นใจวิลเลี่ยมมากขึ้น
"ไว้ฉันจะลองถามคุณพ่อคุณแม่ดูนะคะ ขอบคุณนะคะที่เล่าเรื่องของแม่เลี้ยงคุณให้ฟัง ดูเหมือนจะเป็นเรื่องเลวร้ายของครอบครัวคุณฉีนเสียใจด้วยจริงๆนะคะ" อลิชานึกถึงสายตาของเคธี่ที่มองเธอเมื่อตอนอยู่ในร้านอาหารก็พอจะเดาออกว่าต้องมีบางสิ่งบางอย่างผิดปกติแน่นอน
"ผมว่าคุณอย่าเพิ่งพูดเรื่องนี้ดีกว่าเดี๋ยวผมจะเป็นคนถามรายละเอียดเรื่องนี้กับคุณพ่อของคุณเอง ผมไม่อยากให้คุณเข้ามายุ่งกับเรื่องวุ่นวายปวดหัวพวกนี้ หน้าที่ของคุณแค่ทำตัวเป็นเด็กดีแล้วก็ตั้งใจเรียนก็พอแล้วครับ" วิลเลี่ยมหันมามองเธอด้วยแววตาหวานซึ้งยิ่งกว่าทุกครั้ง อลิชารู้สึกแปลกใจที่ชายหนุ
