บทที่ 11

1345 Words

"คุณสิงห์คะช่วยหยกด้วย" พอราชสีห์เดินมาถึงหยกก็รีบคว้ามือราชสีห์ เขารีบก้มลงไปพยุงหยกให้ลุกขึ้น "เกิดเรื่องอะไรขึ้น" "ก็ภรรยาของคุณน่ะสิคะ ไม่พอใจอะไรอยู่ไม่รู้ อยู่ดีๆ ก็ตบหยก" พูดถึงตรงนี้เหมือนกับราชสีห์จะหันไปหาไออุ่น "คุณอย่าเพิ่งก้าวนะคะ เดี๋ยวเหยียบแก้ว ตอนนี้ขาของหยกก็เลือดออก" "ตอแหลได้โล่ห์เลยนะ" ไออุ่นเริ่มจะไม่ทนแล้ว นี่แค่เข้ามาไม่กี่วันยังทำได้ขนาดนี้ "ไอ!! คุณหยกเธอเป็นแขกทำไมคุณใช้มารยาทแบบนี้คุยกับแขก" ราชสีห์ตะคอกให้ไออุ่นอย่างแรง "คุณมองไม่เห็น คุณจะรู้ได้ยังไง ถ้าจะเชื่อก็เชื่อเธอไปเลย!!" "ถึงผมจะตาบอดแต่ใจผมไม่บอด ผมรู้ว่าอะไรเป็นอะไร และรู้ทุกอย่าง คุณอย่าคิดว่าจะโกหกผมได้" หยกที่อยู่ในอ้อมแขนของราชสีห์หันมายิ้มเยาะเย้ยให้กับไออุ่น เหมือนว่าตัวเองทำสำเร็จแล้ว "ยังไงในสายตาของคุณฉันก็ไม่เคยถูกอยู่แล้ว" พูดจบหญิงสาวกำลังจะเดินออกจากตรงนั้นไป "เดี๋ยวก่อน กลั

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD