“ปัดขอตัวดีกว่าค่ะ คุณสองคนจะได้คุยกันสะดวกๆ” หญิงสาวออกตัว เธอขยับตัว แต่ทำไม่ได้ดั่งใจคิด เมื่อธันน์กดน้ำหนักมือที่หน้าขาเธอมากขึ้น
“ผมไปนอนต่อดีกว่าครับ คุณปัดนั่งเป็นเพื่อนพี่ชายผมก่อนเถอะ คุยเรื่องงานด้วยเลยก็ดี...แพลนอะไรยังไง ผมจะได้จัดตารางให้ถูก ผมอยู่ได้อีกแค่วันเดียว”
ทางที่ดีธามควรรีบชิ่ง!! เขายังไม่อยากผิดใจกับพี่ชาย แม้จะเสียดายทอปัด แต่ธามคิดว่าเขามาทีหลัง...สองคนนี่คงมีซัมติงกันแล้วชัวร์ ไม่อย่างนั้นคนเก็บอาการเก่งอย่างธันน์ นาคะวงศ์ คงไม่แสดงออกนอกหน้าขนาดนี้
พี่ชายทำประหนึ่งว่า... ‘ผู้หญิงข้า...ใครอย่าแตะ!!’
ธันน์ตวัดตาคมดุมามองหญิงสาวข้างตัว หล่อนเสหลบตา ไม่ใช่เพราะกลัว...แต่เพราะกำลังอาย
ทอปัดวางหน้าไม่ถูก เธอทำเฉยไม่ได้ เมื่อริ้วความเอียงอายผุดขึ้นเต็มสองแก้ม
เจ้าพ่อวงการอัญมณียิ้มกริ่ม ความกรุ่นโกรธ เลือนหายไป เหมือนดั่งไม่เคยเกิดขึ้น เมื่อหันมามองคนข้างตัว ผิวแ
