ห้าเดือนผ่านไป
หอเลี่ยงเฟิ่ง
ผู้คนมากมายต่างกำลังหลั่งไหลเดินทางเข้ามาชมการแสดงงิ้วที่หอเลี่ยงเฟิ่งกันอย่างคับคั่ง ซึ่งจากที่ก่อนหน้านั้นมีสภาพร้างและทรุดโทรมเพราะไร้สิ้นคนแสดงที่เรียกคนดู รวมไปถึงสถานที่และเครื่องแต่งกายของนักแสดงที่เก่าและขาดความสวยงาม
แต่ในเวลานี้กลับถูกปรับปรุงด้วยความคิดของลี่มี่มี่ที่นำโรงละครงิ้วในมหานครปักกิ่งในยุคปัจจุบัน นำมาปรับประยุกต์ใช้กับที่หอเลี่ยงเฟิ่งจนกลายเป็นสิ่งแปลกใหม่ที่ไม่มีใครเคยพบเห็นมาก่อน
เวทีการแสดงได้ทำการขยายมีพื้นที่กว้างและใหญ่กว่าเดิม ประดับด้วยผ้าม่านสีแดงสดใสและภาพวาดลงบนผืนผ้าที่ลี่มี่มี่ลงมือวาดด้วยตัวเองถอดแบบสถานที่ทุกอย่างออกมาได้อย่างเหมือนจริง ฉากตำหนัก สวน สนามรบ และรวมไปถึงพระราชวังต่างๆ หญิงสาวใช้พรสวรรค์ของเธอลงมือวาดฉากทั้งหมดเหล่านั้นให้แก่หอเลี่ยงเฟิ่งจนงดงามตระการตา
ทางด้านพื้นที่นั่งได้นำเก้าอี้ที่มีพนักผิงหลังแล
