You’ re mine อ่อยขนาดนี้มาเป็นผัวหนูดีๆเถอะ
Ep.15
"อ๊ะ!~"
ฉันส่งเสียงร้องเพราะตกใจพร้อมมองคนตรงหน้าตาเขียวปัด เมื่อพี่เวย์กัดที่ต้นคอของฉันแล้วลุกออกจากตัวฉันไปยืนข้างเตียง ไอ้กัดน่ะไม่โกรธหรอกแต่ที่จะหยุดทำไมกันยะอารมณ์เสีย
"อะไรของพี่?"
"ลงโทษเด็กดื้ออย่างเธอไง"
"ลงโทษ?" ลงโทษอะไรวะ ฉันนั่งหน้าเหวออยู่สักพักก็นึกขึ้นได้นี่เขาเอาคืนที่ฉันแกล้งร้องไห้เมื่อกี้เหรออีพี่เวย์จะใจดำแบบนี้กับฉันลงคอเลยเหรอ
"พี่เวย์~"
"ไม่สงสาร" เวย์เอ่ยเสียงเรียบพลางหันหลังออกจากห้องไป ฟู่~ เวย์พ่นลมหายใจออกหนักๆเกือบแล้วไหมล่ะเขาเกือบจะอดใจไม่ไหวแล้วไหมล่ะเขาจะต้องดัดนิสัยขี้อ่อยของเธอให้ได้ซะก่อน
"ไอ้พี่เวย์ ไอ้บ้า!"
ฉันตะโกนไล่หลังพี่เวย์ออกไปหักหน้ากันขนาดนี้ไม่จับฉันโยนลงจากคอนโดไปเลยล่ะ เจ็บใจนักความมั่นหน้าหน้าด้านที่สะสมมาแทบพังทลายกลายเป็นผง
ฉันจัดการเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้องแล้วเดินออกไป
