ว่าที่ ตอนที่ 19 (ดาวเหนือ) น่าเจ็บใจไอลูกหมาตัวเปี๊ยกนั้นชะมัด หาเหามาใส่หัวผมจนได้จากเรื่องวันนั้นว่าน้องจะยอมคุยกับผมดีๆตั้งเกือบสองวัน คอยดูเถอะ ผมจะจับมันไปปิ้งสักวัน “เฮ้ย ไอเหนือนั่งคิดอะไรวะ หน้าเครียดเชียว” “ป่าว เรียนเสร็จพวกมึงไปไหนกันต่อวะ” “วันนี้มีรับน้องมหาลัย ว่าจะไปดูสักหน่อย” เออวะ ลืมไปเลยว่าวันนี้มีรับน้องมหาลัย “ไอเหนือ ถ้ามึงว่าง ครั้งนี้ไปเป็นเฮดว้ากสิ วันนี้กูยิ่งเจ็บคออยู่” หึหึ อย่างนี้ก็สนุกล่ะสิ แค่จินตนาการหน้าน้องตอนโดนผมแกล้งก็รู้สึกมีความสุขแล้ว “เออได้” “เอาจริงหรอวะไอเหนือ น้องผักบุ้งก็ต้องเข้ารับน้องนะเว้ย” “มึงเห็นกูเป็นคนกลัวเมียรึไง” “เออ!!”อ่าว ไอพวกเวรนี้ (ผักบุ้ง) ช่วงเย็นในวันนี้มีการรับน้องมหาลัย ตอนแรกฉันคิดจะหนีกลับแล้วแต่เพราะไอเพื่อนตัวดีนี่แหละ “ไปเถอะมึง พี่ว้ากหล่อมากเลยนะ” “แต่ฉันหิวอ่า” “รับน้องแค่สองชั่วโมงเอง ไปกันเถอ