ตอนที่ 17
(ผักบุ้ง)
เช้าอีกวัน
วันนี้ ฉันมีเรียนแปดโมงซึ่งตอนนี้เจ็ดโมงครึ่งแล้ว ฉันยังไม่ได้แต่งหน้า ผมยังไม่แห้ง แถมยังคิดไม่ออกว่าจะเอายังไงกับน้องที่รักดี
“ที่รัก ลูกอยู่ในห้องแม่ก่อนนะ เดี๋ยวเที่ยงแม่จะรีบกลับมา”
“อิ๋ง อิ๋ง”
หมาน้อยน่ารักของฉันรับคำสั่งก่อนจะเดินไปล้มตัวลงนอน ขี้เกียจได้ใครเนี่ย
ส่วนฉันรีบหอบข้าวของออกไปเรียนและไม่ลืมตะโกนบอกดาวเหนือก่อนออกไปเพราะกลัวเขาไปตามที่ห้องนอนแล้วเจอเข้ากับน้องที่รัก
“พี่เหนือ น้องไปเรียนแล้วนะ”
“ไม่ทานอาหารเช้าหรอ”
“ไม่ทันแล้ว”
ฉันว่าพลางใส่รองเท้าด้วยความรีบร้อน
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง”
“ห๊ะ ไม่เป็นไร น้องไปเองได้”
ดาวเหนือเหล่ตามองฉันอย่างไม่ค่อยไว้ใจ อาจเป็นท่าทางลุกลี้ลุกลนผิดปกติของฉัน
“เอ่อ คือมันเช้าไง น้องไม่อยากรบกวน”
“พี่จะไปส่งครับ”
เขาว่าพลางแย่งกระเป๋าไปจากมือฉัน ฉันเลยส่งยิ้มแหย่ๆกลับไปให้
“จ๊ะ ไปส่งก็ไปส่งจ๊ะ”
ระหว่
