“โถ... ลองไปสักหน่อยเถอะลูก ตามใจแม่เขาหน่อย ก็เหมือนลูกจันทร์ไปเที่ยวเยี่ยมเยือนป้านั่นแหละ ก็ไหนว่าชอบพระนครนัก ทีนี้จะได้ไปอยู่ ทำไมไม่ชอบเล่า”
จริงอยู่ว่าหล่อนเคยชื่นชอบพระนคร เพราะไปเที่ยวเยี่ยมเยือนคุณป้าอยู่หลายครั้ง แต่ละครั้งหล่อนก็ตื่นเต้นกับความศิวิไลซ์ของพระนครเป็นที่สุด
หล่อนได้นั่งเรือเมล์ไปตามลำคลองมุ่งหน้าสู่พระนคร หล่อนได้เห็นรถยนต์จากต่างประเทศมากมายหลายสิบคัน ได้เห็นบ้านเรือนที่วิจิตรงดงามนำสมัย ได้เห็นตึกใหญ่สูงกว่าปล่องโรงสีข้าวของหล่อนซะอีก และได้เห็นผู้คนมากหน้าหลายตาหลากเชื้อชาติ แต่งกายด้วยเสื้อผ้าอาภรณ์ตามราชนิยมงดงามที่คุณป้าเรียกว่าพวกเทวดานางฟ้านางสวรรค์
หากแต่นั่นเป็นเพียงเที่ยวเล่นสนุกใจ ไม่ใช่ว่าหล่อนต้องไปอยู่อาศัยเป็นแรมเดือนแรมปีดังครั้งนี้
“ไม่เหมือนกันนี่คะคุณป้า ครั้งนี้ไม่ได้ไปเที่ยว”
“หนูก็ทำเหมือนว่าหนูไปเที่ยวสิลูก”
“ไปเที่ยว... อย่างไรหรื
