ตอนที่30 นางบำเรอฅนเถื่อน
“ถ้าสิ่งที่คุณพูดมาทั้งหมดเป็นความจริง ฉันก็ยินดีจะรับโทษแทนคุณพ่อของฉันทั้งหมด ขอแค่อย่างเดียวเท่านั้นคือฉันขอร้องว่าคุณอย่าทำร้ายท่าน”
รอนโรเบิร์ตหันกลับมาหรี่ตามองเธอนิ่ง อย่างประเมินเธอดูมุ่งมั่นหนักแน่นซะเหลือเกินกับประโยคคำพูดเมื่อครู่
“อย่างไงงั้นเหรอ…”
ดวงตาของคนถามวาวโรจน์น่ากลัว เขาเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างเธอจะยอมรับโทษทัณฑ์แบบไหนกันเพื่อชดใช้ความผิดทั้งหมดทั้งมวลที่บิดาของเธอเป็นคนก่อขึ้นมา
“ทุกอย่างสุดแล้วแต่คุณต้องการ… คุณจะทำอะไรกับฉันก็ได้ทั้งนั้นฉันจะยอมทุกอย่าง” พันธิตรายกมือป้ายน้ำตาออก ช้อนใบหน้าขึ้นมองรอนโรเบิร์ตที่กำลังหัวเราะเสียงดังราวกับปีศาจไร้หัวใจ
“ดูท่าว่าจะเป็นลูกกตัญญูซะจริงนะ คุณแน่ใจรึเปล่ากับสิ่งที่คุณพูดมาทั้งหมดน่ะ คุณพันธิตรา!” ชายหนุ่มแค่นเสียงจ้องมองใบหน้างดงามซึ่งบัดนี้แต่งแต้มไปด้วยคราบน้ำตาของเธ
