แต่บังเอิญที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขาขณะนี้เป็นใครอีกคน เป็นดวงจิตที่มาจากต่างภพ หาใช่สตรีโง่เขลานางนั้น พอได้มาฟังก็เพียงซาบซึ้งใจไปกับความรักมั่นคงที่บุรุษตรงหน้ามีให้หญิงสาวที่เขารักจนแทบอยากชูป้ายไฟเป็นแฟนคลับให้แก่ความรักนิรันดร์นี้ของเขาจริงๆ เท่านั้น
“เช่นนั้นเราทำสิ่งใดได้บ้าง มิใช่ต้องติดอยู่ด้วยกันไปจนข้าหรือไม่ก็ท่านต้องตายกันไปข้างหรอกหรือ?”
คราวนี้นางถามเขาอย่างผู้ร่วมชะตากรรมหาใช่ ‘ศัตรู’ คู่อาฆาตอีกต่อไป เพราะพอจะเข้าใจอีกฝ่ายเช่นกัน เพราะหากนางเป็นเขาก็คงจะชิงชังมือที่สามที่เข้ามาทำลายความรักของตนเอง ไม่พอสตรีที่ตัวเองรักสุดท้ายก็ถูกทำลายโดยมิอาจปกป้องได้ แต่เห็นใจเขาก็ส่วนหนึ่ง เห็นใจตนเองกับเจ้าสองแฝดมันก็อีกส่วนหนึ่ง คนเราในยามถึงทางตันก็ล้วนเห็นแก่ตนเองและคนที่ตนรักกันทั้งสิ้น นางเองก็มิได้อยู่ในข้อยกเว้นเช่นกัน
“บัดนี้ชายแดนที่แคว้นตงอี้กำลังถูกดินแดนเทียนหนิงรุกราน ห
