Chapter 47

1400 Words

Habang iniisip ang kanyang hitsura ay hindi ko mapigilang matawa at ipilig ang aking ulo. Sobra ang lasing niya. Iyong tipo ng lasing na kahit na anong gawin ko sa kanya ay hindi niya kayang maaalala paggising niya kinabukasan. Matapos na pumasok sa loob ng silid ay maingat ko na itong isinara. Ibinaba ko na ang leather bag niya sa sahig na gilid ng aming kama. “That's a bit strange, Israel. Friday ba ngayon para magkaroon ka ng chance na uminom? Saan ka ba uminom? Sino ang mga kasama mo? Akala ko ba may reputasyon ka na kailangang alagaan sa bayang ito? I don't understand why you drank that much. Do you have a problem, huh?” Nang tingnan ko ang date sa calendar ng phone niya ay nalaman ko na Friday na nga ang araw. I couldn't help myself but to let out a gentle chuckle as I glanced at h

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD