“Please say it again, Israel. Sabihin mo ulit sa akin kung gaano mo ako kamahal. Gusto ko ulit narinig kaya sabihin mo ulit.” pakiusap ko sa pahalinghing na paraan na parang bulate doon.
Pakiramdam ko ay nalulunod ako. Nalulunod sa labis na pagmamahal na ipinapakita niya sa akin. Paniwalang-paniwala na akong mahal niya na nagagawa naman niya sa aking ipadama. Feeling ko ay hawak ko na rin ang buong mundo niya.
Masama bang maging assumera at feelingera?
Sa iyon ang nararamdaman ko mula sa kanya.
“Mahal na mahal kita, Eloise.” pagsunod nito na patuloy lang sa paggalaw ng kanyang balakang. “Happy? Ikaw naman. Gaano mo ako kamahal?”
Hindi ko magawang sumagot. Kagat ang labi lang na patuloy ko siyang pinagmasdan. Patuloy na namayani sa loob ng silid namin ang ingay ng nagsasalpukan namin
