ท่ามกลางความกังวลใจของอาฉีและอ้ายเจิง ทว่าสองอ๋องต้นเรื่องกำลังตกอยู่ในภวังค์แห่งรักที่ไม่มีผู้ใดหักห้ามได้อีก หานเซียวตกหลุมรักกู้หลินผู้พี่ในขณะที่ลู่หนิงหวังเองดูเหมือนว่าจะใส่ใจกู้เหรินผู้น้องเป็นพิเศษ
หลายวันมานี้ยิ่งได้ใกล้ชิดกับสาวงามทั้งสองผู้อ่อนหวานและช่างปรนนิบัติยิ่งทำให้หานเซียวผู้เพิ่งได้ปล่อยวางจากสงครามรู้สึกจิตใจเบิกบานคล้ายกำลังวิ่งอยู่ในทุ่งดอกไม้อันงดงามหอมกรุ่น ความรักของหานเซียวกำลังเบ่งบานขึ้นในใจอย่างช้า ๆ ในขณะที่ลู่หนิงหวังนั้นยังปลดปล่อยจิตใจที่แข็งกระด้างของตนเองลงมาหลายส่วน
กระทั่งในที่สุดหลังหิมะหยุดตกได้สามวันเส้นทางลงภูเขาก็ถูกชาวบ้านและทหารของเขาเปิดออก ทั้งลู่หนิงหวังและหานเซียวต่างขี่ม้าคนละตัวและในอ้อมกอดของพวกเขาก็มีสตรีที่คนทั้งคู่ไม่ได้เอ่ยคำก็ต่างรู้ใจกันและกันว่าพวกเขายินดีรับพวกนางเข้าจวนมาคอยปรนนิบัติ
ในขณะที่ฝั่งของอ้ายเจิงทหารของพวกเขาก็สามาร
