Di ko alam kung dadalhan ko ba sya ng gamot o hindi. Alam ko namang kahit anong gawin ko, masama ako para sa kanya. Maya maya ay tumunog ang phone ko.
Dalam mo ako ng gamot
Text ng lalaki sa akin.
Ilang munuto ang pinalampas ko bago ako umakyat para mukhang wala akong pakielam sa kanya pero naaawa ako sa kanya ng slight. May dala na rin akong tubig at baka ubos na ang kaninang dala ko.
Inilapag ko lang sa maliit na mesa niya ang gamot at tubig. Paalis na rin sana agad ako.
“Salamat,” di ako umiimik at sinara ko na ang pinto. “Salamat sa sopas,” di ko alam bakit ako napaluha dahil sa pasasalamat niyang iyon. Marahil ay madalang kong marinig ang mga salitang iyon. Nagdiretso ako sa aking kwarto at doon pa lalong umiyak. Siguro ay sa pagod na sa pakikisama sa kanya at sa mga pagpapahirap
