บอดี้การ์ดร้อนรัก

ตอนที่ 2 กินนม

คริสตินตัดใจทิ้งตัวนอนลงและรั้งร่างบางขึ้นมานอนบนกายกำยำของตนเองอีกครั้ง

"ผมทำไม่ได้ครับ" เขาข่มตาหลับลงอย่างยากลำบาก แต่ทว่าเปลวเพลิงในใจกลับกำลังลุกโหม มือหนาขยับขึ้นมาสวมกอดรอบเอวบางไว้

"หนูจะทำให้คริสตินหมดความอดทนลงในที่สุด คอยดูเถอะ" คนดื้อรั้นพูดพลางซุกไซ้ปลายจมูกโด่งอยู่บนแผงอกแกร่งอย่างเอาแต่ใจ

"ถ้าคุณหนูยังอยากที่จะเห็นหน้าผมอยู่...ได้โปรดอย่าทำแบบนั้น" อันนาหยัดใบหน้าขึ้นเล็กน้อยและจ้องมองเจ้าของใบหน้าหล่อคมคายที่หลับตาพริ้มอยู่

"หนูขอจูบคริสตินนะคะ" เธอไม่ได้กำลังขออนุญาต แต่เพียงบอกให้เขารู้ก่อนที่จะโน้มลงเพื่อจูบสัมผัสริมฝีปากหยักได้รูปของชายหนุ่มแผ่วเบา สัมผัสละมุนปลุกอารมณ์ดิบจนความกระหายหิวเกินควบคุม หญิงสาวสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงตรงกลางต้นขาแกร่งทั้งสองข้างของอีกฝ่าย มือเรียวขยับลงมาแตะสัมผัสแก่นกายแข็งชันผ่านกางเกงขาสั้นผืนบาง

"อื้ม..." คริสตินสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่น ความรู้สึกพิเศษทำให้บอดี้การ์ดหนุ่มไม่ปฏิเสธ และยังจูบตอบเธอโดยการขยับมือข้างหนึ่งขึ้นมารั้งศีรษะทุยเล็กไว้

"อื้ออ..." ชายหนุ่มสอดสัมผัสเรียวลิ้นสากเข้าไปในโพรงปากนุ่ม เขาตวัดปลายลิ้นควานหารสหวานจากริมฝีปากอวบ อันนาจูบตอบอย่างไม่ประสา

"อื้ม...หนูอยากทำ..." หญิงสาวเป็นฝ่ายถอนริมฝีปากออกมา เธอหยัดกายขึ้นเล็กน้อยพร้อมกับถอดเสื้อคลุมของตนเองออก ผิวขาวบอบบางเปล่งปลั่งท่ามกลางแสงไฟสลัวจากโคมไฟหัวเตียง เผยให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มเปลือยเปล่าน่าเสน่หา

"คุณหนูครับ ความอดทนของผมมันใกล้จะหมดลงเต็มทนแล้วนะครับ" กายบอบบางที่กำลังคร่อมหน้าท้องแกร่งของตนอยู่ มีเพียงแค่กางเกงชั้นในผืนเดียวเท่านั้นที่ห่อหุ้มความบริสุทธิ์ไว้

"หนูจะไม่บอกพ่อ หนูอยากให้คุณทำ" หญิงสาวโน้มใบหน้าลงมาเพื่อแนบชิดแผงอกแกร่งกำยำอีกครั้ง

"นอนเถอะครับ" แม้จะรู้สึกน้อยใจที่ถูกคริสตินปฏิเสธอีกครั้ง แต่ทว่าหญิงสาวก็เลือกที่จะเงียบเพราะไม่อยากบังคับเขา ทั้งสองเข้าสู่นิทราในอ้อมแขนซึ่งกันและกัน

เช้าวันถัดมา

กรุ่นกลิ่นกาแฟหอมละมุนคือสิ่งที่กำลังปลุกให้คริสตินตื่นขึ้นมาจากห้วงภวังค์แห่งการหลับใหล ชายหนุ่มเปิดเปลือกตาขึ้นมาในเช้าวันใหม่เพราะแสงสว่างจากม่านหน้าต่างกระทบเข้ากับดวงตา เขาเห็นอันนาซึ่งนั่งอยู่บนโซฟาในสภาพเปลือยกายท่อนบนและยังคงสวมกางเกงชั้นในอยู่ ร่างบางหยัดกายลุกขึ้นพร้อมกับถือถ้วยกาแฟใบสวยเดินมาหาบอดี้การ์ดหนุ่ม

"ใส่เสื้อได้แล้วครับ" แม้จะบอกเช่นนั้นแต่ทว่าเขากลับไม่ยอมละสายตาจะเต้านมอวบเลยแม้แต่ชั่วพริบตาเดียว คริสตินเริ่มรู้สึกคุ้นชินกับการกระทำของหญิงสาวเข้าเสียแล้ว

"กินนมหนูก่อนไปทำงานได้ไหมคะ?" อันนาไม่พูดเปล่า เธอวางถ้วยกาแฟลงบนหัวเตียงและก้าวขาขึ้นมานั่งคร่อมบนตักแกร่งของบอดี้การ์ดหนุ่ม หน้าอกอวบอิ่มสัมผัสกับใบหน้าหล่อคมคาย คริสตินโหยหาคนตรงหน้าเกินหักห้ามใจ เขาขยับใบหน้าเข้าใกล้และจูบสัมผัสเต้านมอวบอิ่มเชื่องช้า ริมฝีปากหยักนุ่มพรมจูบไปทั่ว

"อื้ม...คริส" มือหนาขยับขึ้นมานวดคลึงเต้านมอวบ ริมฝีปากหยักครอบดูดยอดปทุมถันอย่างเอาแต่ใจและหนักหน่วง วงแขนเรียวขยับขึ้นมาโอบกอดรอบลำคอของเขาไว้

"อื้ม...ดูดอีกสิคะ" อันนารู้สึกเหมือนถูกขัดใจเมื่ออีกฝ่ายถอนริมฝีปากออก เขาคลี่ยิ้มเล็กน้อยและขยับริมฝีปากเคลื่อนย้ายมายังยอดบัวตูมอีกข้างและครอบดูดมันยังเอาแต่ใจและหนักหน่วงยิ่งขึ้น

"อ้าส์...หนูอยากเป็นของคริสตินนะ" เมื่อได้ยินน้ำเสียงออดอ้อนเช่นนั้น ทำให้บอดี้การ์ดหนุ่มยิ่งดูดดื่มยอดบัวตูมหนักหน่วงเอาแต่ใจ เนิ่นนานเสียจนร่างบางในอ้อมแขนอ่อนระทวยลง ทำให้คริสตินตัดใจถอนริมฝีปากออกมา

"ตอนนี้คุณหนูก็เป็นของผมแล้ว ผมไม่ยอมให้คุณหนูไปมีแฟนหรอกนะครับ เพราะว่าผมจองไว้แล้ว"

"หนูยังไม่ได้เป็นของคริสตินเสียหน่อย หนูยังเป็นหญิงสาวบริสุทธิ์ที่ยังไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายคนไหน" ร่างบางหยัดกายลุกขึ้นจากตักแกร่ง

"ครับ นั่นคือเหตุผลที่ทำไมผมถึงได้หวงคุณหนูมาก ไปแต่งตัวได้แล้วครับเดี๋ยวจะไปเรียนสาย" อันนาถอนหายใจเฮือกใหญ่และเดินไปหยิบชุดคลุมของตนเองมาสวม จากนั้นจึงเดินออกจากห้องนอนของบอดี้การ์ดหนุ่มไปด้วยสีหน้าบึ้งตึง

สามสิบนาทีผ่านไป

"นายใหญ่โทรมาบอกว่าโทรหาคุณคริสตินไม่ติดครับ ท่านฝากบอกว่าจะยังไม่กลับมาวันนี้ น่าจะเป็นพรุ่งนี้หรือไม่ก็มะรืนนี้ ท่านแค่ฝากกำชับมาว่าให้คุณดูแลคุณหนูให้ดีครับ" ทอม หนึ่งในบอดี้การ์ดเดินเข้ามารายงานคริสตินเมื่อเห็นว่าเขาเดินลงมาจากชั้นสอง

"อืม" อันนาเดินลงมาจากชั้นสองจึงได้ยินบทสนทนาของบอดี้การ์ดหนุ่ม ใบหน้าจิ้มลิ้มคลี่ยิ้มออกมาเล็กน้อย เธอนึกได้ว่ากำลังงอนคริสตินอยู่จึงตีสีหน้าบึ้งตึงเช่นเดิม ใบหน้าสวยเชิดรั้นและเดินตรงออกไปยังประตูบ้าน

"คุณหนูไม่ทานมื้อเช้าหรอครับ?" เขารั้งข้อมือเล็กไว้ได้ทัน สายตาดุดันหลุบต่ำลงมองร่างบางในชุดนักศึกษากระโปรงทรงเอสั้นจนเห็นต้นขาอ่อน

"หนูจะไปเรียนแล้วก็จะนั่งแท็กซี่ไปเอง คริสตินไม่ต้องไปส่งนะคะ" เธอบอกเขาเสียงเรียบ

"ไม่ได้ครับ ผมเป็นบอดี้การ์ดและมีหน้าที่คอยดูแลคุณหนูอย่างใกล้ชิด เพราะฉะนั้นผมจำเป็นที่จะต้องไปส่งคุณหนูที่มหาวิทยาลัยครับ"

"ไว้เป็นผัวเมื่อไหร่ค่อยมาพูดคำนี้นะคะ" มือเรียวพยายามสะบัดให้หลุดออกจากการเกาะกุม

"ไปเปลี่ยนกระโปรงก่อน!"

"ไม่ค่ะ!"

"คุณหนู!"

"อย่ามาขึ้นเสียงใส่หนูแบบนี้นะ"

"จะไปเปลี่ยนดีๆหรือว่าจะให้อุ้มขึ้นไป?" บอดี้การ์ดหนุ่มยังคงถามด้วยน้ำเสียงดุดัน เขาใกล้ชิดกับอันนามาตั้งแต่เธออายุเพียงสิบห้าปี จนตอนนี้แม้หญิงสาวจะก้าวย่างเข้าสู่วัยยี่สิบปีแต่ทว่านิสัยดื้อรั้นกลับยิ่งเพิ่มขึ้นตามอายุ

"ก็อุ้มขึ้นไปสิคะ" เธอยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้เป็นการท้าทาย คริสตินจึงโน้มกายลงเล็กน้อยเพื่อช้อนร่างบางขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน จากนั้นจึงพาเธอเดินกลับขึ้นไปยังห้องนอนทันที

คริสตินวางร่างบางลงบนเตียงนอนนุ่ม เขาเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อหยิบเอากระโปรงนักศึกษาตัวใหม่ออกมา

"ไม่เปลี่ยนหรอก ฝันไปเถอะ" ร่างสูงกำยำเดินกลับมาหาเจ้าของใบหน้าบึ้งตึงพร้อมกับกระโปรงตัวใหม่ในมือ เขาทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงนอนพร้อมกับจ้องมองเจ้าของใบหน้าบึ้งตึงด้วยความรู้สึกเหนื่อยหน่าย

"เปลี่ยนครับ"

"ไม่!" เธอปฏิเสธเสียงแข็ง คริสตินจ้องมองต้นขาขาวครู่หนึ่งจึงโน้มใบหน้าลงเพื่อพรมจูบสัมผัสต้นขาของหญิงสาวแผ่วเบา กลิ่นหอมละมุนทำให้อารมณ์ดิบถูกปลุกปั่นขึ้นมาง่ายดาย มือหนาสอดสัมผัสขึ้นมาตามเรียวขาสวยจนกระทั่งถึงของกางเกงชั้นใน

"คริส ทำอะไรคะ?" ความรู้สึกวาบหวามจากสัมผัสอ่อนโยนทำให้น้ำเสียงนั้นฟังดูนุ่มนวลลง

"อย่าดื้อนะครับ เป็นเด็กดีแล้วคืนนี้จะมีรางวัลให้" เขาพูดเสียงเบาพร้อมกับถอนริมฝีปากออกมาจากเรียวขาสวย