ตอนที่ 3 มัดจำ
1344 Words
"มาหลอกล่อกันแบบนี้หนูไม่ไปเรียนหรอก หนูจะอยู่กับคริสตินที่นี่ทั้งวัน" หญิงสาวทำสีหน้าบึ้งตึงเมื่ออีกฝ่ายหยัดกายขึ้นยืนและยื่นกระโปรงมาตรงหน้า
"ผมบอกว่าอย่าดื้อไงครับ แล้วคืนนี้จะมีรางวัลให้" เพราะคริสตินรู้ดีว่าถึงอย่างไรอันนาจะไม่มีทางหยุดยั่วยวนตนเป็นแน่ ในเมื่อหลีกเลี่ยงไม่ได้เขาก็จำเป็นที่จะต้องทำให้เธอได้ลิ้มรสความกระหายที่ทั้งคู่ต่างก็โหยหา
"แล้วหนูจะแน่ใจได้ยังไงคะว่าคริสตินไม่ได้หลอกหนูไปเรียนเฉยๆ" ใบหน้าจิ้มลิ้มบึ้งตึง
"ผมไม่หลอกคุณหนูหรอกครับ เพราะว่าความอดทนของผมมันใกล้หมดลงแล้วจริงๆ" คริสตินพูดเช่นนั้นจึงทำให้อันนาคลี่ยิ้มออกมา ร่างบางหมุนตัวเพื่อหันหลังให้บอดี้การ์ดหนุ่ม
"ครับ?"
"ก็รูดซิปให้หนูไงคะ หนูจะเปลี่ยนกระโปรง"
"จะไม่ได้ไปเรียนเอานะครับ" แม้จะพูดเช่นนั้นแต่ก็จำใจให้ความช่วยเหลือหญิงสาวโดยการขยับมือขึ้นมารูดซิปกระโปรงจากด้านหลังและถอดมันออก
"อืม...ถอดกางเกงในออกให้หนูด้วยสิคะ หนูอยากเปลี่ยนกางเกงในใหม่เพราะตัวนี้มันเปียกแฉะไปหมดแล้ว" น้ำเสียงนั้นปลุกปั่นอารมณ์ดิบได้เป็นอย่างดี คริสตินคลี่ยิ้มเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าหญิงสาวยั่วยวนตนมากยิ่งขึ้น
"ถ้าเกิดอะไรขึ้นมากกว่าถอดกางเกงใน คุณหนูจะโทษผมไม่ได้เด็ดขาดนะครับ"
"ก็นั่นมันเป็นสิ่งที่หนูอยากให้เกิดขึ้นอยู่แล้วนี่คะ มีแต่คริสตินนั่นแหละที่เอาไปแต่ปฏิเสธหนู"
"ที่ผมปฏิเสธไม่ได้แปลว่าผมไม่ต้องการคุณหนูนะครับ แต่เพราะคุณหนูเป็นเจ้านายและผมก็เคารพนายใหญ่มาก ผมไม่อยากมีเรื่องทะเลาะผิดใจอะไรกันกับทั้งคุณหนูและนายใหญ่" บอดี้การ์ดหนุ่มอธิบายสิ่งที่ตนรู้สึกหนักอกหนักใจออกมา
"อย่าคิดแบบนั้นได้ไหมคะ คริสตินคือผู้ชายที่ดีและคู่ควรกับหนูทุกอย่าง คุณพ่อไม่มีทางเกลียดคริสตินหรอกนะคะ ถ้าหนูเลือกคริสตินคุณพ่อก็ขัดใจหนูไม่ได้ หนูจะปกป้องคุณด้วยตัวของหนูเองค่ะ" หญิงสาวยืนยันหนักแน่น คริสตินรู้จักนิสัยดุร้ายเจ้าระเบียบของนายใหญ่ดี เขาจึงตระหนักเสมอว่าเรื่องนี้จะไม่ง่ายดายอย่างที่หญิงสาวพูดออกมาเป็นแน่
"ครับ" ร่างสูงกำยำคุกเขานั่งลงพร้อมกับขยับมือขึ้นมาเกี่ยวขอบกางเกงชั้นในและถอดออกตามที่เธอต้องการ
"อื้ม จูบหน่อยสิคะ" ก้นงอนแอ่นเข้าหาใบหน้าคมคายท่าทางยั่วยวน
"คุณหนูคิดจะยั่วผมตลอดเวลาแบบนี้จริงๆหรอครับ?" แม้จะถามเช่นนั้นแต่กลับประทับจูบสัมผัสแก้มก้นเนียนบริสุทธิ์ อันนารับรู้ได้ถึงความต้องการอันวาบหวามจึงค่อยๆหันกลับมาหาชายหนุ่ม
"จูบมัดจำไว้ก่อนสิคะ" เธอขยับเข้าใกล้จนกลีบกุหลาบอวบอูมอยู่ในระดับเดียวกันกับริมฝีปากหยัก คริสตินแหงนหน้าขึ้นมองเจ้าของใบหน้าจิ้มลิ้มเล็กน้อยจากนั้นจึงหลุบเปลือกตาต่ำลง เขาจ้องมองกลีบกุหลาบอวบบริสุทธิ์ไร้เส้นขนปกคลุม อารมณ์ดิบเดือดพล่านเพราะห่างหายรสเซ็กส์มานานแรมปี
"ผมกลัวผมทนไม่ไหวครับ" เพราะช่วงหลายเดือนหลังมานี้อันนาพยายามเข้าหาตนตลอดเวลา อารมณ์กระหายหิวในความบริสุทธิ์ของหญิงสาววัยแรกแย้ม ทำให้คริสตินไม่สามารถเกิดอารมณ์ความรู้สึกใดๆกับผู้หญิงคนอื่นได้อีก เขาเองก็เอาแต่พร่ำเพ้อหาสัมผัสอ่อนโยนของเธอตลอดเวลาเช่นเดียวกัน
"หนูยอมเป็นของคริสตินแล้วนะคะ" เธอพูดเสียงออดอ้อนผสมอารมณ์ยั่วยวน อารมณ์ดิบปะทุเดือดจนเกิดความรู้สึกหวามไหวไปทั่วกายกำยำ
"อื้ม...คริส" จมูกโด่งเป็นสันซุกลงตรงกลางกลีบกุหลาบอวบ ริมฝีปากหยักได้รูปบดจูบกลีบเนื้อนุ่มบริสุทธิ์ไร้เส้นขนปกคลุม เขาสูดดมกลิ่นกายเฉพาะตัวอันน่าหลงใหลอยู่เนิ่นนาน
"อื้อ...คริสติน" ปลายลิ้นอุ่นแตะตวัดแทรกกลางกลีบเนื้ออวบเป็นการทักทายยอดเกสรที่กำลังหลบซ่อนตัวอยู่ ฤดูกาลแห่งการคลี่แย้มผลิดอกผลิตเกสรใกล้เข้ามาถึงเต็มทีแล้ว
"อ้าส์..." อันนารับรู้ถึงความรู้สึกพิเศษจนร่างบางอ่อนระทวยลง เธอไม่สามารถทรงตัวยืนได้จึงขยับมือเรียวลงมาวางบนบ่าแกร่ง ในขณะที่คริสตินตวัดปลายลิ้นหนักหน่วงยิ่งขึ้น
"อ้าส์ หนูยืนไม่ไหว" ก้นงอนหยัดเข้าหาปลายลิ้นร้อนอย่างเอาแต่ใจ
"อื้อ...ทำอีกค่ะ" เธอเรียกร้องเมื่ออีกฝ่ายหยุดการกระทำทั้งหมดและถอนริมฝีปากออกมา
"หวานจังเลยนะครับ" คริสตินแหงนหน้าขึ้นมองคนถูกขัดใจ ชายหนุ่มไม่อยากให้เรื่องราวถลำลึกไปมากกว่านี้ในวินาทีนี้ จึงตัดสินใจหยัดกายลุกขึ้นยืนและจ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้มบึ้งตึงด้วยแววตาแสนลึกซึ้ง
"คนบ้า" พวงแก้มใสแดงระเรื่อราวลูกตำลึงสุก เธอเอียงอายเสียจนต้องเบือนหน้าหลบสายตาร้อนแรงของเจ้าของการกระทำเมื่อครู่
"ผมไปเอากางเกงในให้นะครับ" บอดี้การ์ดหนุ่มคลี่ยิ้มพอใจแล้วจึงเดินไปยังตู้เสื้อผ้า เขาหยิบกางเกงชั้นในมาถือไว้และเดินกลับมาหาคนตัวเล็กที่กำลังสวมกระโปรงนักศึกษาอยู่
"แต่วันนี้หนูไม่อยากไปเรียน"
"บอกแล้วไงครับว่าถ้าไม่ดื้อ คืนนี้จะมีรางวัลให้" อันนาทำหน้ามุ่ย เธอจำใจยอมรับกางเกงชั้นในจากมือของชายหนุ่มมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
"ขอบคุณค่ะ" คริสตินคลี่ยิ้มพร้อมกับส่ายหน้าเล็กน้อยด้วยท่าทางเอ็นดู จากนั้นชายหนุ่มจึงเดินออกจากห้องนอนและไปรอเธอที่ด้านล่างทันที
มหาวิทยาลัย
"วันนี้หนูมีเรียนแค่สองชั่วโมง คริสตินไปรอที่ร้านกาแฟหน้ามหาวิทยาลัยก็ได้นะคะ"
"ครับ" บอดี้การ์ดหนุ่มตอบเสียงเรียบก่อนจะเปิดประตูลงจากรถ จากนั้นเขาจึงเดินอ้อมมาเปิดประตูรถให้หญิงสาวเช่นทุกครั้ง
"ต่อไปนี้ไม่ต้องเปิดประตูรถให้หนูแล้วนะคะ" อันนาพูดขึ้นราวกับเป็นคำสั่ง
"แค่คุณหนูย้ายมานั่งข้างหน้าผมก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจแล้วนะครับ"
"อันนา" ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้ตอบอะไรออกไปเสียงของบุรุษคนหนึ่งก็ดังขึ้น
"ฟราสซิส ฉันเพิ่งรู้ว่านายกลับมาจากอเมริกาแล้ว" อันนาฉีกยิ้มกว้างเมื่อเห็นเพื่อนชายคนสนิทกำลังเดินตรงเข้ามาหา
"เพิ่งถึงเมื่อวานพ่อก็บังคับให้เรียนเลย" ฟรานซิสตอบเสียงเหนื่อยหน่ายเมื่อพูดถึงเรื่องเรียน และยังปรายตามองมายังบอดี้การ์ดหนุ่มอีกด้วย
"หนูเข้าไปเรียนก่อนนะคะ" ใบหน้าสวยจิ้มลิ้มหันมาบอกคนตัวโตข้างกายซึ่งยืนทำสีหน้าบึ้งตึงอยู่ คริสตินไม่เห็นด้วยกับการที่อันนาสนิทสนมกับฟรานซิสมากเกินไป เพราะเขารู้ดีว่านายใหญ่ของตนนั้นเป็นศัตรูทางธุรกิจกับบิดาของเด็กหนุ่มนั่นเอง
"ผมรอคุณหนูที่หน้าคณะดีกว่าครับ เรียนเสร็จแล้วจะได้กลับกันเลย" บอดี้การ์ดหนุ่มพูดเท่านั้นจึงเดินอ้อมกลับไปขึ้นรถทันที
"บอดี้การ์ดของอันนาเขาเคยยิ้มหรือเปล่า?" ฟรานซิสขมวดคิ้วถามเมื่อเห็นท่าทางเคร่งขรึมของอีกฝ่าย
"ยิ้มสิ ทำไมถึงถามอย่างนั้นล่ะ?"
"ก็ดูหน้าเขาสิ ทำหน้าอมรังแตนอย่างกับพระเอกนิยาย"
"จริงๆแล้วคริสตินเขาเป็นคนที่ใจดีมากเลยนะ"
"ใจดีกับเธอน่ะสิ ดูหน้าเขาบึ้งตึงตลอดเวลาขนาดนั้น อยู่ด้วยคงจะน่าเบื่อ"
"น่าค้นหาต่างหาก" หญิงสาวพูดพลางขยับมือขึ้นควงแขนเพื่อนสนิทเดินเข้าไปในห้องเรียน ด้านคริสตินซึ่งยังไม่ออกรถไปไหนจึงมองตามหลังสองหนุ่มสาวด้วยความรู้สึกหงุดหงิดใจ
- Writer
