“ตำแหน่งเฟยทั้ง 4 มีเพียง 2 ตระกูลที่มีอำนาจมากพอ และยังให้กำเนิดพระโอรส ตระกูลหม่าน และตระกูลติง” สิ้นคำนั้นคิ้วสวยก็เลิกขึ้น
“ตระกูลติงของพระชายารองติงซูเซียวหรือเพคะ” ดวงตาหงส์มีประกายบางอย่างเมื่อรู้สึกว่านางจับหัวงูพิษได้แล้วกระมัง
“ใช่…เจ้าสงสัยนางรึ” ไท่จื่อหนิงหวงรู้สึกแปลกใจ ถ้าสืบมาถึงจุดนี้ควรสงสัยตระกูลหม่านมากกว่ามิใช่หรือ
“พระองค์อาจจะคิดว่าควรสงสัยตระกูลหม่าน เพราะตระกูลติงมีบุตรสาวที่จะขึ้นตำแหน่งเฟยในอนาคตอย่างติงซูเซียวอยู่ แต่ถ้า…ทำแบบนั้นต้องรออีกกี่สิบปีกันเล่าเพคะ กว่าทายาทของตระกูลติงจะมีโอกาสเข้าสู่สงครามชิงบัลลังก์” ถ้าเขี่ยฮองเฮาให้พ้นทางได้ในตอนนี้ บุตรสาวที่อยู่ในตำแหน่งพระสนมย่อมมีโอกาสได้ครองตำแหน่งนั้น อีกทั้งทายาทสายเลือดตระกูลติงยังได้ขึ้นครองบัลลังก์ต่ออีกด้วย
“อืม แต่เรายังตัดตระกูลหม่านออกไปไม่ได้” นิ้วเรียวดุจลำเทียนคลึงมือนุ่มพลางใช้ความคิด
“ตระกู
