“เสด็จพี่” นวลนางครางแผ่ว น้ำตารื้นดวงตาคู่สวย นางยอมรับว่าระยะเวลาที่อยู่ที่นี่มันทั้งกดดัน ทั้งบั่นทอนจิตใจ ชีวิตต้องหวาดระแวงทุกย่างก้าว ต้องคิดวางเล่ห์ใส่กันไปมา แต่สิ่งที่ยึดเหนี่ยวให้นางยังคงไม่ไปไหนคือบุรุษผู้นี้ ชายที่นางยอมวางชีวิตทั้งหมดของนางไว้ในมือของเขา
“ขอบคุณที่พยายามทุกอย่างเพื่อพี่ เพื่อเรา” มือหนาลูบวนที่หน้าท้องนูน ดวงตาแสดงออกถึงความรักใคร่
“เพราะน้องรักเสด็จพี่ และทำเพื่อลูกของเรา เราต้องจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยเพื่อที่เขาจะได้เติบโตขึ้นมาอย่างปลอดภัย” ใช่แล้ว ถ้ายังปล่อยให้เรื่องราวเป็นเช่นนี้ เกรงว่าต้องมีสักครั้งที่นางมิอาจปกป้องลูกจากอันตรายรอบด้านได้
“พี่จะนำเรื่องนี้ขึ้นกราบทูลเสด็จพ่อ” อย่างน้อยต้องปรึกษาพระองค์ก่อนที่จะลงมือ เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่เกินไป
“น้องเห็นด้วยเพคะ” จิ้นฟางจิงเอ่ยตอบ ก่อนจะเอื้อมมือบางไปสัมผัสใบหน้าของอีกฝ่าย
“หลังจากนี้เราคงต้อง
