บทที่3 บทนำ3
886 Words
บทที่3 บทนำ3
“เกลเอาได้ไหม”
“อืมม” ครางรับอย่างไม่รู้ตัว
“ได้ไม่ได้ ตอบชัด ๆ หน่อย” ถามขึ้นพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดอัดเสียงเอาไว้ก่อนเพื่อป้องกันเมื่อสติเธอมาครบแล้วเธอจะได้ไม่โวยวายเขาว่าเขาข่มขืนเธอได้
“อ่า” ดวงตาฉ่ำเยิ้มปรือจากความเสียวซ่าน มือหนาจัดการถอดชุดเดรสพร้อมกับแพนตี้ลูกไม้สุดเซ็กซี่ออกแล้วโยนมันทิ้งลงไปที่ข้างเตียงแล้วลูบไล้ตามเอวคอดกิ่ว ดวงตาคมก้มมองเนินเนื้ออวบอูมไร้ขนสีสวยสดเหมือนดอกไม้แรกแยมที่ไม่เคยมีใครได้สัมผัสมันมาก่อน มือหนาเลื่อนลงมาลูบไล้ความอวบอูมแผ่วเบา
“มาวิน” เสียงหวานเรียกชื่อชายหนุ่มตรงหน้า ในโสตประสาทส่วนลึกของเธอยังคงจำชื่อและใบหน้าของเขาได้
“หึ จำเราได้ด้วยเหรอหืม” ใบหน้าหล่อยกยิ้มพอใจเมื่อได้ยินร่างบางตรงหน้าเรียกชื่อตัวเอง จมูกโด่งคลอเคลียอยู่ที่แก้มขาวและซุกไซ้ที่ซอกคอสลับกับขบเม้มตรงเนินเนื้อหน้าอก
“อ๊ะ อ๊า อ่า” ครางออกมาไม่ได้ศัพท์เมื่อปากหนาเลื่อนครอบครองเต้าอวบพลานทำให้ลมหายใจของร่างบางรุนแรงขึ้น
จ๊วบ จ๊วบ
ปากหนาดูดดุนเข้าที่เต้าอวบทั้งสองข้างสลับกับตวัดปลายลิ้นลากเลียปลายยอดถัดจนมันแข็งขึ้นเป็นตุ่มไต ปากหนาหยอกเย้ากับเต้าอวบอย่างหื่นกระหายเขาทั้งดูดทั้งดึงและขมเม้บจนรอยกุหลายสีสวยเต็มรอบเต้าอวบทั้งสองข้าง
“อ่าาา มาวิน อื้มมม เจ็บ”
“ตกลงให้ฉันเอาเธอได้ไหม” เขาละปากหนาออกจากสองเต้าเอ่ยถามย้ำอีกครั้ง
มือหนาที่บีบเคล้นเต้าอวบก็เลื่อนลงมาที่ความอวบนูนด้านล่างค่อย ๆ ลูบไล้และบีบเคล้นความโหนกนูน สะโพกกลมกลึงบิดเร่าอย่างเสียดเสียว
“ได้ อ่า”
“เอาได้แน่นะเกล”
“ได้ เอาได้” ตอบรับอย่างลืมตัวพร้อมหลับตาพริ้มรับสัมผัสจากนิ้วเรียวยาวที่ค่อย ๆ ลากสำรวจไปตามรอยแยกกลางกายสาวทำให้น้ำหวานสีใสค่อย ๆ ไหลออกมาเปรอะเปื้อนนิ้วมือ
แจะ แจะ แจะ แจะ แจะ
พอปากเล็กตอบรับมาวินก็กดนิ้วยาวสอดเข้าไปที่กลางกายสาวกระทุ้งเข้าออกรัว ๆ ร่องแคบกระตุกตอดรัดถี่ ๆ เมื่อถูกนิ้วยาวของเขาระรัวเร็ว
“จ..เจ็บ เกลเจ็บ” ปากเล็กขยับบอกมันทั้งเจ็บและเสียวในเวลาเดียวกันร่างบางที่ไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อนก็ทำตัวไม่ถูกไม่รู้จะเอามือไม้ไปไว้ตรงไหนดี
“เจ็บแล้วเสียวไหมหื้ม” มือหนาจับเรียวแขนเล็กให้โอบกอดรอบคอ
“เสียว เสียวมาก” ตอบพร้อมกับร่อนส่ายสะโพกเข้ารับนิ้วเรียวยาว
คำตอบของร่างบางมันน่าพอใจและทำให้เขาระรัวนิ้วใส่ร่องสาวไม่นานร่างบางก็แกร่งกระตุกไปถึงจุดสุดยอดแล้วเปล่งเสียงครางลั่นระงมทั่วห้อง
เขาจับร่างบางให้นอนลงที่เตียงแล้วก็ไม่ปล่อยให้ร่างบางได้พักหายใจ ร่างของเขาร้อนไปหมดความต้องการมันแทบจะทะลักล้นออกมา กลางกายหนุ่มก็ปวดหนึบจนแทบจะปริแตกแค่ได้สัมผัสและได้ยินเสียงครางหวาน ๆ ของเธอ
“อื้มม” เสียงครางต่ำออกมาทันทีที่ริมฝีปากหนาทาบทับเข้าที่ริมฝีปากอวบมอบจูบที่แสนอ่อนหวานในคราแรกแล้วค่อย ๆ ขยับความร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากเล็กเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กอย่างหื่นกระหายอยู่เนิ่นนาน บอกได้เลยว่าชายหนุ่มพอใจมาก ปากเล็กของเธอหวานจนเขาไม่อยากจะถอนมันออกมา เขาบดขยี้ปากเล็กจนบวมเจอแต่เธอก็ยังให้ความร่วมมือกับเขาอย่างดีแม้จะไม่เป็นงานเลยก็ตามแต่มันกลับทำให้เขาพอใจอย่างน่าประหลาดอย่างน้อย ๆ เขาก็รับรู้ได้ว่าเธอนั้นไม่เคยจูบกับใครมาก่อนเพราะความอ่อนหัดและลมหายใจของเธอไม่สามารถจับจังหวะได้
“อื้ออ” กำปั้นน้อย ๆ เริ่มทุบเข้าที่หน้าอกแกร่งถี่ขึ้นเมื่อปากหนาที่ดูดดุนรุกล้ำควานหาความหวานที่โพรงปากเล็กอย่างดุดันไม่ยอมลดความร้อนแรงลงให้เธอได้พักหายใจจนร่างบางเริ่มหายใจไม่ทัน
เมื่อหลุดพ้นจากริมฝีปากหนาร่างบางก็รีบกอบโกยอากาศเข้าปอดรัว ๆ ความรู้สึกไม่เป็นตัวเองเธอในตอนนี้มันทั้งร้อนรุ่มและมีความต้องการอย่างที่เธอไม่เคยเป็นมาก่อนอาจจะด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เธอดื่มเข้าไปในปริมาณที่มากเกินลิมิตจนถึงกับขาดสติทำอะไรที่ไม่ควรทำอยู่ในตอนนี้
ร่างสูงกำยำเนื้อตัวเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นพอได้มองก็อดที่จะใช้มือลูบสัมผัสมันอย่างห้ามใจไม่อยู่
“ฉันเอาเธอได้แน่นะ” ปากหนาเอ่ยถาม ใบหน้าสวยพยักหน้าตอบรับในทันทีความเสียวกระสันในตัวเธอมันเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนเธอรู้สึกทรมานอยากปลดปล่อยมันอีกครั้ง
- Writer
