บทที่53 มาตา
เกลเดินตามพาเดลไปเงียบ ๆ เธอมองพี่ชายตัวเองบางทีก็เหมือนกับมาเฟียดี ๆ นี่เอง
“โอ๊ะโอ โลกกลมจังเลยนะคะเจอกันอีกแล้ว” สาวสวยเดินเข้ามาทักทายด้วยรอยยิ้มร้าย เธอมองมาที่อบิเกลอย่างพิจารณาแล้วหันกลับไปมองสบตากับพาเดล
“หึ ไม่รู้โลกกลมหรือมีคนตั้งตามมากันแน่” ปากหนาแสยะยิ้มมองเหยียดไปทางหญิงสาวตรงหน้า
อบิเกลมองพี่ชายสลับกับมองหญิงสาวที่ถือได้ว่าสวยอย่างไร้ที่ติใบหน้าสวยเฉี่ยว ผิวขาว รูปร่างได้สัดส่วนเหมือนนางแบบแต่ทั้งคู่เหมือนจะไม่ค่อยชอบหน้ากันสักเท่าไหร่ดูได้จากสายตาที่ฟาดฟันกันและสายตาของหญิงสาวที่มองมาที่เธอก็เหมือนจะไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าที่ควร
“เดี๋ยวนี้เปลี่ยนแนวมากินเด็กแล้วเหรอ” ปากบางมองมาที่อบิเกลแล้วเหยียดยิ้มที่มุมปาก
“มันไม่เกี่ยวกับเธอ เราไปกันเถอะ” น้ำเสียงไม่สบอารมณ์ตอบกลับอย่างไม่ชอบใจก่อนที่จะจับมือบางของอบิเกลเอาไว้แล้วพาเดินออกไป
หมับ! มือเล็กของจับเขาที่แขน
