Bazen seçimler can yakar. Canım yanmıştı. Son demine kadar... Bunun acısını en derine kadar hissetmiştim. İçimdeki ateş öyle büyüktü ki, dışarıdaki soğukta sabaha kadar kalsam soğumazdı. Hıçkırıklarım dur durak bilmiyordu. İstesem de beceremiyordum. Odamda yatağın üstünde bir kız çocuğu gibi sabahki dik duruşumun acısını son damlasına kadar yaşıyordum. Elini uzatmış, sanki benimle ilk defa tanışıyormuş gibi bakmış, adını söylemiş ve işe koyulmuştu. Soğuk, sert ve işten başka bir şey görmeyen adamlar gibiydi. Şu dışarıda yağan kar bile ondan daha sıcaktı. Gözlerim gözlerine bir anlık değmiş, onda da Doruk’tan eser bulamamıştı. Her bir kelimesi işti ve her iş kelimesi kalbimi paramparça etmişti. Kendimi karşısında tutmuş, eve geldiğimde ise bırakmıştım. Tamamen bir buz kütlesiydi. Bunun da t
