Odama çıkıp babamın söylediği gibi güzel bir duş almıştım. Ardından pijamalarımı giyip yatağa uzandım. Yarın olmasa bile ertesi gün mutlaka Doruk ile yüz yüze gelecektim. Bu geceki kaçışım için kalbi fazlasıyla kırılmış olmalıydı. Ama bu iyiydi. Benden vazgeçmesi kolay olacaktı. Kim ne derse desin, hatta kalbim içimde tepinse de biz birbirimize ait değildik. Bastığım her yere sanki ölüm götürüyordum. Onu da bu karanlığın içine çekemezdim. Buna hakkım yoktu. Yatağın içinde dönüp durmanın verdiği boğulma hissiyle derin bir nefes alıp yatakta doğruldum. Çok yorgun olmama rağmen uyuyamıyordum. Gözlerim her kapattığımda beliren Doruk’un bu geceki hayaliyle tekrar açılıyordu. İçimde bir yanım hıçkıra hıçkıra ağlamak isterken bir yanım hâlâ doğru olan bu diyor. Yatakta kıvranmaya bir son verip ka
