Gözlerim sızlarken dün gece tekrar aklıma geldi. Gerçekten basit bir kız durumuna düşmüştüm. Anlamak istemiyordum ama söylediklerim kesinlikle doğruydu. Ona kötü bir şey söylememiştim ama o hemen duygularımı anlamıştı. Derin bir nefes aldım ve bundan sonra Doruk’a arkadaştan öte bir duygu beslemeyeceğime dair kendi kendime söz verdim. O kadar lafı görmezden gelip onun kalbi için savaşamazdım. Üstelik savaşmaya kalktığım kişi ölmüş biriydi. Bu savaşa nasıl girebilir, nasıl hareket edebilir ve en önemlisi de neyi değiştirebilirdim?!. Adam yıllarca sevdiği kızı bir yanlış anlamayla kendi canına kıymasıyla kaybetmiş. O kalpten sevdiğini alıp nasıl çıkarabilirim ki? Unutmasını nasıl sağlayabilirim? İmkânsızdı. Bu düşüncelerde savrulurken aklıma gelen sınavla panikleyerek saate baktım. Gördüğüm
