EP2 : 2/3

1121 Words
ประชุมเสร็จ ฉันยืนรอไกด์เป็นเพื่อนโบว์ น้ำอุ่นก็วิ่งมาหาฉันพอดี ทันทีที่ไกด์มา ยัยเอแคร์นี่กระดี๊กระด๊ามาก จากนั้นพวกเราก็แยกย้ายกันกลับ 20.20น. ~LINE~ -ARM- ARM : เมียช่วยผัวด้วย NAMKHING : ช่วย? ARM : มาหาที่คอนโด D หน่อย เร็วๆ แองจี้กำลังมา NAMKHING : NO!! ไม่ไปย่ะ ARM : งั้นฉันไปห้องเธอนะ NAMKHING : ไม่ได้ ฉันอยู่กับน้องสาว ARM : ถ้างั้นก็ออกมา ห้อง 1902 ให้เวลา 15นาที ฉันอ่านไม่ตอบ คิดว่าฉันจะไปหรอ เหอะ! ไปหาถึงคอนโดเขา จะไว้ใจได้มากน้อยแค่ไหน ใครจะไปรู้... ~ออด ออด~ ฉันยืนกดออดหน้าเขา ในที่สุดฉันก็ต้องมา ไม่รู้อะไรดลใจฉันเหมือนกันที่ทำให้ฉันตัดสินใจมาที่นี่ ฉันมาทั้งชุดนอนแต่ก็คว้าเสื้อคลุมมาคลุมไว้ เพราะชุดนอนฉันค่อนข้างโป๊ จะเปลี่ยนชุดก็เดี๋ยวจะไม่ทันเวลา "เมียจ๋า มานั่งตรงนี้" เขาเดินจับมือฉันให้มานั่งที่โซฟา แต่ฉันสะบัดมือออก เดินแค่นี้คงไม่จำเป็นต้องจับมือหรอกมั้ง "ไหนล่ะเด็กนาย" "กำลังมา" "ทำไมนายต้องหลบเธอล่ะ" "แม่หามาให้อะ ฉันไม่ชอบ" "ทำไมไม่ชอบล่ะ เธอสวยจะตาย" สวยนะ สวยมาก หุ่นก็ดีมากๆ เพลย์บอยแบบนายนี่ น่าจะชอบ "ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว ฉันเจอผู้หญิงคนนั้นเมื่อปีที่แล้ว ฉันแอบชอบมาตลอด" เขาพูดพร้อมกับมองหน้าฉัน ทำไมใจฉันถึงเต้นแรงขนาดนี้ก็ไม่รู้ รู้สึกดีราวกับว่าฉันคือผู้หญิงคนนั้นเสียเอง "แล้วทำไมนายไม่จีบผู้หญิงคนนั้นล่ะ" "มีแต่คนบอกว่าจีบยากอะ ฉันไม่กล้า" จีบยาก... ก็เหมือนฉันเลยนิ ใครๆ ก็บอกว่าฉันจีบยาก ฉันมองหน้าเขานิงๆ กำลังใช้ความคิดว่าที่เขาพูดเนี่ย จะสื่อถึงฉันหรือเปล่า แต่พอฉันจะถามเขาต่ออีก เสียงออดหน้าห้องก็ดังขึ้นมาเสียก่อน ~ออด ออด~ "แองจี้มาแน่ๆ เนียนๆนะเมีย" อาร์มมองไปที่ประตูแล้วหันมาบอกฉัน "..." ฉันไม่ตอบอะไร อาร์มก็ลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู "ที่รักคะ แองจี้ขอนอนด้วยนะคะ แองจี้ทำคีย์การ์ดห้องหาย" แองจี้เดินมาเข้าเกาะแขนอาร์ม พยายามแอ่นอกเข้าหาอาร์ม "ไม่ได้ครับ แองจี้ไปนอนบ้านนะ" อาร์มพูดพลางแกะมือแองจี้ออก แต่ยัยนั่นก็ไม่ยอมปล่อยง่ายๆ "บ้านแองจี้อยู่ไกล ให้แองจี้นอนด้วยน๊าา" เอิ่มม นมถูแขนอาร์มแล้ว ยัยวอก! ฉันเห็นท่าทางน่าหมั่นไส้แบบนั้นก็อดไม่ได้ที่จะเบะปาก อาร์มหันมาส่งสายตาขอความช่วยเหลือ เอาวะ หมั่นไส้ยัยวอกนี่เหมือนกัน ฉันเดินเข้าไปชนยัยวอกให้กระเด็นออกจากอาร์ม แล้วฉันก็เข้าไปกอดอาร์มแทน "ผัวขา เมียง่วง" ฉันเงยหน้าขึ้นมองหน้าอาร์ม เขาหน้าเหวอ คงจะตกใจที่ฉันเล่นใหญ่ขนาดนี้ "กรี๊ดดด ยัยอกกระดาน" ยัยวอกกระชากฉันจนตัวปลิว กระเด็นออกจากตัวอาร์ม "เดี๋ยวฉันตบตายเลย อย่ามายุ่งกับผัวฉัน" ยุ่งกับอาร์มนี่ไม่เท่าไหร่หรอก แต่โมโหตรงที่มาว่าฉันอกกระดาน พวกแกเป็นอะไรกับนมฉันนักหนา ฮะ!!!! อาร์มก็ว่ากระดาน ยัยวอกนี่ก็ว่ากระดาน น้ำขิงโมโห!!! "ยัยอกกระดาน นมแบนๆ ตัวเตี้ยๆแบบนี้ เดี๋ยวอาร์มก็เขี่ยทิ้ง" ยัง... ยังไม่ยอมจบนะยัยวอก ยังจะว่าฉันแบนอีก น้ำขิงไม่ทนแล้วโว๊ย "แบบนี้เรียกว่าแบนเหรอยะ" ฉันถอดเสื้อคลุมออกแล้วโยนเสื้อลงพื้น เผยให้เห็นเนินอกภายใต้ชุดนอนสายเดี่ยว "มีแค่เนี้ย ทำมาโชว์ ฉันใหญ่กว่าตั้งเยอะ" ยัยวอกมองอกฉันแล้วเบะปากใส่ อร๊ากกก อีบ้า! ฉันหันซ้ายหันขวา เจอแจกันเข้า ก็เลยคว้าขึ้นมา ทำท่าจะขว้างใส่ยัยวอก "ถ้าไม่ไป ฉันขว้างหน้าแหกแน่" "กรี๊ดดด อีบ้า ไปก็ได้ย่ะ" ยัยวอกรีบออกจากห้องอาร์มไป ฉันหันหลังกลับมาแล้วเดินมามองหน้าอาร์ม อาร์มเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม "ฉันนมเล็กจริงๆเหรอ" ฉันเอ่ยถามเขาอย่างไม่อาย หมดความอายแล้วตอนนี้ รูปร่างที่ฉันดูแลเป็นอย่างดี ฉันภูมิใจในรูปร่างของฉันมาก ฉันมั่นใจมาตลอดว่าฉันหุ่นสวย มีหน้าอกขนาดใหญ่ เอวคอดกิ่ว สะโพกผาย ขาเรียวยาว แต่พอมาถูกว่าแบบนี้ทำเอาความมั่นใจของฉันหายไปหมด "เล็ก" เขามองหน้าอกฉันแล้วพูดออกมา "จับนมฉันสิ เล็กไหม" ฉันจับมือเขามาสัมผัสที่อกฉัน "จับดูก็รู้ว่าฟองน้ำ" กรี๊ดดด น้ำขิงไม่ทน! "ไหนพูดใหม่สิ เล็กไหม" ล้วงสิ! ฉันจับมือเขาให้ล้วงเข้าไปในบรา ฉันเห็นเขากลืนน้ำลายอึกใหญ่ "ตกลงว่าไง เล็กไหม" ฉันถามขึ้นอีกครั้ง เพราะเขาไม่ตอบเอาแต่ลูบเต้าฉัน จนรู้สึกเสียวซ่านขึ้นมา พอรู้สึกตัวจะให้เขาหยุดแต่ก็ไม่ทัน เขาดันฉันให้มานั่งลงบนโซฟา และเขาก็นั่งคุกเข่าอยู่ที่พื้น เขาดึงสายชุดนอนฉันลง แล้วสอดมือเข้ามาในบรา ลูบคลำ ออกแรงบีบนิดหน่อย แถมเขี่ยยอดอกฉันจนแข็งเป็นไต "นะ นะ นาย ทำอะไรเนี่ย" ฉันปัดมือเขาออกแต่เขาก็ไม่ยอม "จะให้ตอบไม่ใช่เหรอ ก็จะตอบอยู่นี่ไง" "มะ มะ ไม่ต้องตอบแล้ว" ฉันเขินหน้าแดงแล้วนะ แต่เขาบีบเต้าฉันไม่หยุด "ฮึ ผู้หญิงอะไร ให้ผู้ชายจับนมแบบนี้" "อื้ออ พอได้แล้ว" เขายังเขี่ยยอดอกฉันไม่หยุด ความรู้สึกแปลกใหม่แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน "แล้วให้จับทำไม" เขาถามฉันเสียงเรียบ ใบหน้าหล่อเคร่งขรึม "ก็ฉันเคยมั่นใจในหน้าอกสวยๆ หุ่นดีๆ แต่อยู่ๆ นายกับยัยหน้าวอกมาว่าฉันแบน ฉันก็เสียความมั่นใจ" "ก็เลยให้ผู้ชายจับนมซะเลยว่างั้นเถอะ" สายตาเขาแทบฆ่าฉันเลยนะ "กะ กะ ก็.." จะตอบยังไงล่ะเนี่ย แต่ตอนนี้ช่วยหยุดจับก่อนได้ไหม ฉันเริ่มมีอารมณ์มากๆแล้วนะ "กี่คนแล้ว ให้จับมากี่คนแล้ว" "ฮะ!"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD