H.D แฟนปลอม ๆ

สวัสดีค่ะ นิยายเซ็ต H.D เป็นนิยายเซ็ตแรกที่ไรท์เขียนเลยค่ะ หากมีข้อผิดพลาดอะไร ต้องขออภัยด้วยนะคะ H.D. อุบัติเหตุรัก (ไกด์-โบว์) H.D. แฟนปลอมๆ (อาร์ม-น้ำขิง) H.D. ขโมยใจนายหน้านิง (คิม-น้ำอุ่น) H.D. สะดุดหัวใจนายพี่ว๊าก (เจมส์-แพรว) เนื้อเรื่องแต่ละเรื่องจะเกี่ยวโยงกันนะคะ เพราะเหตุการณ์เกิดในช่วงเวลาเดียวกัน เนื้อหาบางส่วนจะตัดออกหรือเพิ่มเติมตามความเหมาะสม ความเด่นของตัวละคร  ***** บทนำ ท่ามกลางค่ำคืนมืดมิด เป็นเวลาที่คนส่วนใหญ่กำลังนอนหลับพักผ่อน เตรียมพร้อมกับการไปเรียน ไปทำงานในวันรุ่งขึ้น จะมีก็แต่นักท่องราตรี ที่กำลังออกเที่ยวตามสถานที่บันเทิงต่าง ๆ ซึ่งฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น ผับZ "เสียดายเนอะ ที่โบว์ไม่ได้มาด้วย" เสียงเอแคร์ สาวประเภทสองเอ่ยขึ้นมา "นั่นสิ แต่โบว์น่าจะมีเรื่องเครียดอยู่ ตอนที่ฉันโทรไป น้ำเสียงดูเศร้าๆ" ฉันตอบกลับไปพลางคิดถึงเรื่องโบว์ไปด้วย "เดี๋ยวพรุ่งนี้โบว์คงเล่าให้ฟัง" เอแคร์พูดจบก็ยกแก้วที่เต็มไปด้วยน้ำเมาขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมด ส่วนตัวฉันยกดื่มแค่ทีละนิด พลางมองบรรดานักท่องราตรีที่กำลังเต้นตามจังหวะมันๆที่ดีเจเปิด สวัสดีค่ะฉัน น้ำขิง เรียนบริหาร ปี3 มหาวิทยาลัยK ฉันมีน้องสาว1คน คือน้ำอุ่น พรุ่งนี้เธอก็จะเป็นเฟรชชี่ที่มหาลัยเดียวกับฉัน ส่วนสาวประเภทสองที่มาเที่ยวกับฉัน คือเอแคร์ ค่ะ ส่วนโบว์ที่พูดถึงเมื่อสักครู่ คือเพื่อนสนิทอีกคนของฉันเอง "ออกไปเต้นกันไหม" เอแคร์ยกแก้วขึ้นดื่มอีกครั้งก่อนที่จะเอ่ยชวน "ไปสิ" ฉันออกไปโยกย้ายส่ายเอว ไปเรื่อย ๆ เริ่มเหนื่อยจึงเดินกลับมานั่งดื่มที่โต๊ะเพียงลำพัง ปล่อยให้เอแคร์เต้นอย่างสนุกต่อไป "สวัสดีครับ" ชายหนุ่มหน้าตาดี ที่น่าจะวัยเดียวกับฉันเดินเข้ามาทักทาย "สวัสดีค่ะ" ฉันตอบกลับและยิ้มอย่างเป็นมิตร "ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ" เขาเอ่ยถาม แต่ฉันยังไม่ทันที่จะตอบ เขาก็นั่งลงแล้ว ฉันเริ่มรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่นัก เพราะปกติแล้วฉันไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายกับฉัน ผู้ชายเข้าหาฉัน ยิ่งโดยเฉพาะสถานที่แบบนี้ก็คงเข้ามาจีบ หรือไม่ก็ชวนไปหลับนอนด้วย ซึ่งฉันไม่ต้องการทั้งแฟนและคู่นอน "มาคนเดียวเหรอครับ" เขาถามและขยับตัวเข้าใกล้ฉัน ฉันชักสีหน้าบ่งบอกถึงความไม่พอใจแล้วกระเถิบออก "มากับเพื่อนค่ะ" "ผมพีนะครับ คุณชื่ออะไรครับ" ไม่พูดเพียงอย่างเดียว เขาเอามือมาวางที่ต้นขาฉันอีกทั้งยังลูบวนไปด้วย "นี่ปล่อยนะ" ฉันปัดมือเขา และลุกขึ้นยืน หวังจะเดินหนีไปหาเอแคร์ แต่ไม่ทันได้ก้าวขาออกไป เขาก็ดึงฉันลงไปนั่งตัก "ไอ้บ้า ปล่อย" จะพยายามโวยวาย ดีดดิ้นขนาดไหนก็เปล่าประโยชน์เพราะไม่มีใครสนใจเลย "อย่าดิ้นเลยคนสวย" เขากระซิบที่ข้างหูฉันก่อนที่จะพรมจูบที่ไหลฉัน อี๋… ฉันเบ้หน้าด้วยความรังเกียจ พยายามรั้งตัวเองจะให้หลุดออกจากมันให้ได้ ~พรึ่บ~ ร่างฉันลอยตามแรงดึงของใครบางคน จนตัวฉันกระแทกเข้าแผงอกเขา อู้ว แผงอกแน่นมาก "อย่ามายุ่งกับยัยนี่" เสียงชายคนที่มาช่วยฉันเอ่ยขึ้น "มึงเป็นใครวะ" พีตะคอกเขา "เป็นผัวยัยนี่" ฮะ! ผัวเหรอ ฉันยังไม่มีผัวซะหน่อย "โกหก เมื่อกี้กูยังเห็นมึงนัวเนียสาวอื่นอยู่เลย" เวรกรรม จะมาอ้างตัวว่าเป็นผัวแต่พีก็ดันรู้ทัน "แหม กับสาวคนอื่นกูก็แค่เล่นๆ แต่ถ้ามึงมายุ่งกับเมียกูอีก มึงตาย ไปให้พ้น ก่อนที่พวกเพื่อนกูจะมากระทืบมึง" เขาเอ่ยเสียงเข้มฟังดูน่าเกรงขาม จนอีกฝ่ายยอมเดินออกไป "ฝากไว้ก่อนเถอะมึง"  ฉันถอยออกจากแผงอกเขา ซุกแผงอกตั้งนาน ฟินมาก ฮี่ๆ ไม่ใช่ละๆ พอฉันถอยออกมาเห็นหน้าเขาชัดๆ หล่อ หล่อมาก หล่อโคตรๆ หุ่นสูง ผิวพรรณดี แผงอกก็แน่น แต่จะว่าไปหน้าคุ้นๆนะ แต่นึกไม่ออกว่าเคยเจอหรือเคยเห็นที่ไหน "ขอบคุณมากนะ ถ้าไม่ได้นายฉันคงแย่" ~ฟอดดด~ ยังพูดไม่ทันจบดีเขาก็ก้มลงมาหอมแก้มฉันฟอดใหญ่ นี่ฉันหนีเสือปะจระเข้เหรอ "นี่นาย" ฉันพูดขึ้นมาเสียงดัง อีกทั้งยังผลักไหล่เขาเต็มแรง แต่เขากลับนิงเฉย ไม่ถอยเลยสักนิด "เธอขัดจังหวะฉันกับเด็กฉัน ดีเท่าไหร่ที่ฉันแค่หอมแก้ม" เขาพูดแล้วยักคิ้วให้อย่างกวนๆ "ขัดจังหวะอะไรของนาย" "ก็ฉันกำลังอยู่กับเด็กฉัน แต่เห็นเธอลวนลามก็เลยต้องมาช่วย" "ฉันไม่ได้ขอนิ" "ฉันเสือกว่างั้น" "คงงั้นมั้ง" "หึ ยัยกระดาน" กระดาน... อะไรกระดานยะ อกฉันออกจะตู้ม ฉันก้มลงมองหน้าอกตัวเองทันที ก่อนจะเอ่ยปากต่อว่าเขา "อ๊ายย ไอ้หน้าปลาดุก!" ฉันล่ะอยากจะบีบคอเขาจริงๆ ****** EP1 "ชะนี เป็นอารายย นั่งหน้าเป็นตูดเลยยย" เอแคร์เดินกลับมาที่โต๊ะ เสียงยานนิดหน่อย คงเริ่มเมาแล้ว "ฉันหงุดหงิดอะ กลับกันเถอะ" "แกหงุดหงิดครายย" "ก็ไอ้หน้าปลาดุกนั่นน่ะสิ" ฉันพูดแล้วชี้ไปทางไอ้หน้าปลาดุก ที่เพิ่งเดินออกไปเมื่อสักครู่นี้เอง "หืมม หล่อจะตาย แต่เอ๊ะนั่นอาร์มนิ" เอแคร์มองตามฉันแล้วตอบกลับมา แต่เดี๋ยวนะ อาร์ม ชื่ออาร์มงั้นเหรอ คุ้นๆแหะ "ลุก ฉันอยากกลับแล้ว" ฉันดึงเอแคร์ให้ลุก ยัยนี่ก็ยอมลุกขึ้นยืนแต่โดยดี ฉันพาเอแคร์ออกมาที่หน้าผับ เอแคร์โทรให้แฟนมารับ พอแฟนเอแคร์มารับ ฉันจึงหันหลังเดินกลับมาที่รถตัวเอง แต่ในขณะที่ฉันกำลังเปิดประตูรถ ก็มีมือหนามาดันประตูรถฉันไม่ให้เปิดออกมา "ผัวไม่ไปส่งเหรอจ๊ะ" ฉันสะดุ้งเฮือก เสียงนี้ เสียงของนายพีคนที่ลวนลามฉันนิ หันหน้าไปมองก็พบว่าเป็นเขาจริงๆ "ไม่เสือกดิ" ฉันพยายามกลบเกลื่อนความกลัวของตัวเอง ด้วยการด่ามันกลับไปซะ "ปากดีซะด้วย ขอชิมหน่อยสิ จะหวานแค่ไหน" เขายกยิ้มที่มุมปาก สองมือคว้าหมับจับหน้าฉัน "ปล่อย กรี๊ดดดดด" ฉันกรีดร้องสุดเสียงหวังให้มีคนมาช่วย "อย่ากรี๊ดเลย มามะขอจูบหน่อย" ฉันดิ้นสุดแรงแต่เขาแรงเยอะมาก ฉันเจ็บหน้าไปหมดแล้วนะ! เขาโน้มลงมาจนใบหน้าเขาใกล้หน้าฉันมากขึ้นเรื่อยๆ "ปล่อย กรี๊ดดดด" ฉันหันหน้าหนีอีกทั้งยังหลับตาปี๋ ไม่กล้ามองความอุบาทว์ "เฮ้ย!!! นี่มึงยังมายุ่งกับเมียกูอีกเหรอ" ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมาไอ้หน้าปลาดุก เขามาช่วยฉัน ใจชื้นขึ้นมาหน่อย นึกว่าจะเสร็จไอ้บ้านี่เสียแล้ว "เมีย... เมียอะไรคะอาร์ม ตอบแองจี้มานะ" ผู้หญิงที่ยืนข้างๆเขา กระชากแขนเขาถาม "เมียไง เมียอะ จะให้บอกว่าเมียอะไรวะ ไปให้พ้นสักทีแองจี้" เขาหันไปตวาดแองจี้ "แองจี้ไม่ยอม" แองจี้ยืนดิ้นไปดิ้นมา น่ารำคาญ! เขาไม่สนใจ แต่มาดึงฉันออกจากไอ้บ้าพี "มึงไปเคลียเด็กมึงก่อนดีกว่านะ" พีกระตุกยิ้มแล้วพูดกับไอ้หน้าปลาดุกที่จับข้อมือฉันไว้แน่น "กูบอกให้มึงเลิกยุ่งกับเมียกู นี่มึงไม่เข้าใจใช่ไหม" สีหน้าของคนข้างๆฉัน น่ากลัวมากๆ ราวกับว่าจะฆ่าพีให้ตาย "กูไม่เลิกยุ่ง กูจะเอาเมียมึง" "ถ้ามึงไม่ไป มึงตาย" ไอ้หน้าปลาดุกทำท่าเหมือนจะหยิบอะไรบางอย่างที่ขอบกางเกง ดวงตาคมจ้องหน้าพีไม่วางตา ส่วนพีเองสีหน้าเริ่มกังวล ฉันเห็นเขากลืนน้ำลายลงคอและมองแต่ที่มือไอ้หน้าปลาดุก "เออ กูไปละ" พอไอ้หน้าปลาดุกทำท่าจะดึงมือออกมา พีก็รีบถอยหนีไป          ไม่หนีก็แปลกแล้ว นายนี่เล่นทำท่าเหมือนกำลังจะคว้าปืนออกยิงแบบนี้ เป็นฉัน ฉันก็เผ่นหนี ไอ้หน้าปลาดุก หรือ อาร์ม ก้มลงมองหน้าฉัน ซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกับที่ฉันเงยหน้ามองเขา เลยกลายเป็นว่าเรากำลังสบตากัน "เอ่อ ขอบคุณมากนะ" ฉันหลบสายตาเขา ไม่กล้ามองดวงตาเขาเท่าไหร่ แล้วเอ่ยขอบคุณเขาไป ถึงเมื่อสักพักเขาจะแต๊ะอั๋งฉันด้วยการหอมแก้ม แต่เขาก็คือฮีโร่ที่มาช่วยฉันถึง 2 ครั้ง          ฉันรู้สึกว่าเขาใกล้ฉันมากขึ้นเรื่อยๆ เลยมองขาเขา เขากำลังเดินเข้าใกล้ฉันจริงๆ ฉันเลยถอยหนีจนตัวฉันติดกับรถ "นะ นะ นี่ ถอยไปสิ" ฉันเริ่มหวั่นๆเลยเอ่ยปาก พร้อมทั้งเอามือดันหน้าท้องเขาไว้ "ต่อไปเธอต้องเป็นเมียฉัน" เขาเอ่ยเสียงเข้ม "ฮะ! ไม่มีทาง" เรื่องอะไรจะยอมเป็นเมีย จะบ้าหรือเปล่า ถึงจะมีบุญคุณต่อกัน ก็ใช่ว่าจะต้องตอบแทนด้วยการเป็นเมียนิ "แค่ช่วยเป็น เมียปลอมๆ ช่วยกันผู้หญิงพวกนั้นออกจากฉัน" เมียปลอมๆ งั้นเหรอ ฟังดูไม่น่ายากเท่าไหร่ แต่นายคนนี้หล่อใช่เล่น สาวๆ น่าจะมีเป็นโกดัง "ไม่เอาอะ เดี๋ยวเด็กนายมาตบฉัน" มีเด็กกี่คนก็ไม่รู้ ถ้าเกิดพวกนั้นมารุมตบฉันล่ะ ไม่เอาด้วยหรอกนะ "เรื่องนั้นไม่ต้องกลัวถ้าใครทำเธอ ฉันทำคืนแน่" "นี่ฉันไม่มีทางเลือกเหรอ" ฉันชี้นิ้วเข้าหาตัวเองแล้วถามกลับไป "ไม่มี คิดซะว่าตอบแทนที่ฉันช่วยเธอ ตามนั้นนะ" "เฮ้อออ" ฉันถอนหายใจออกมายาวๆ อยู่ดีๆก็มีผัว งงมากแม่... "เบอร์ เฟส ไอจี ไลน์ แอดไปให้ครบ" เขายื่นสมาร์ทโฟนสุดหรูให้ฉัน ฉันจำใจเมมเบอร์ แอดเฟส ไลน์ ไอจีเขา "เธออยู่ที่ไหน" "คอนโดC" "พรุ่งนี้เจอกันที่มหาวิทยาลัยนะยัยกระดาน" เขาพูดจบ ก็เดินออกไป กระดานบ้านนายสิตู้มขนาดนี้ อร๊ากก ฉันขับรถกลับคอนโด ระหว่างทาง ฉันคิดเรื่อง เมียปลอมๆ ตลอด ฉันอยากจะบ้าตาย ทำไมฉันต้องมาเจอเรื่องราวบ้าๆนี้ด้วย