EP4
1578 Words
รถยนต์สีดำคันหรูขับเคลื่อนเข้ามาจอดที่คอนโดC ผมปลดเข็มขัดนิรภัยแล้วหันหน้าไปหาน้ำขิง
"เดี๋ยวผัวขึ้นไปส่งนะจ๊ะ"
"ไม่ต้อง ฉันจำห้องตัวเองได้" เอิ่ม ทำไมตอนนี้ไม่มุ้งมิ้งเหมือนตอนที่เพิ่งขี้เสร็จบ้างวะ
"จะไปจ๊ะเมีย" ไม่ให้ไปก็จะไป ฮ่าๆ ผมเดินตามน้ำขิงขึ้นห้องไป เจอน้องน้ำอุ่น
"สวัสดีค่ะ พี่เขย" เธอยกมือไหว้ผม พูดจาดีมากๆ
"ยัยน้ำอุ่น!!" น้ำขิงหันไปมองหน้าน้องสาวเธอตาขวาง ฮ่าๆ
"อะไรล่ะพี่น้ำขิง ชิ" น้ำอุ่นยู่หน้าใส่น้ำขิง
"ฮ่าๆ อย่าดุน้องสิ"
"นายก็ดูที่น้องฉันพูดสิ"
"ฉันเป็นผัว น้องเรียกพี่เขยก็ถูกแล้วนิ"
"ผัวปลอมๆ อย่าลืม" จะย้ำทำไมนักหนาวะ ฮึ่ย
"พี่น้ำขิงไปห้องพี่อาร์มทุกคืน ทำไมไม่อยู่ด้วยกันล่ะ" ดีมากกก น้ำอุ่นทำดีมากน้อง
"ยัยน้ำอุ่น ฉันพี่เธอนะ"
"เอ๊าา ก็เพราะว่าเป็นพี่ไง น้ำอุ่นเป็นห่วง ขับรถไป-มา เกิดอุบัติเหตุขึ้นมาจะแย่เอา ไปอยู่ด้วยกันจะได้ไม่ต้องไป-มาแบบนี้" ให้รางวัลอะไรดีวะ ทำดีมากน้องน้ำอุ่น
"..." เงียบ ว่าที่เมียเงียบเลย
"อย่าเลยน้ำอุ่น น้ำขิงไม่ไว้ใจพี่หรอก" ลองเชิงไปงั้นแหละ ยังไงก็ต้องให้ไปอยู่นู่นให้ได้
"ไม่ไว้ใจแต่ไปทุกคืน โธ่ ไม่ต้องคิดเยอะหรอกพี่น้ำขิง น้ำอุ่นไม่บอกพ่อแม่หรอก"
"ฉันต้องเป็นแฟนปลอมๆ นานแค่ไหน" น้ำขิงหันมาถามผม
"ก็สักเทอมนึง" หลังจากนั้นก็เป็นเมียจริงๆ ฮี่ๆ
"ถ้างั้นก็ได้ ฉันจะไปอยู่กับนาย แค่เทอมเดียวนะ!" ตกลงด้วยว่ะ ดีใจโว๊ย ผมถอยหลังมาไม่ให้น้ำขิงเห็น แล้วยกยิ้มให้น้ำอุ่นก่อนจะยกนิ้วโป้งให้ด้วย ทำดีมากน้องสาวสุดที่รัก
"ปะ เก็บของกัน น้ำอุ่นช่วยเก็บ" น้ำอุ่นยิ้มให้ผมแล้วพูดกับน้ำขิง
"พรุ่งนี้ค่อยไป วันนี้ง่วงแล้ว" น้ำขิงส่ายหน้าให้น้ำอุ่น แล้วหันมาพูดกับผม
"จ๊ะเมีย" ผมตอบกลับไป น้ำขิงก็เดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำเลย
"ทำดีมากน้ำอุ่น เอาค่าขนมกี่บาทดีจ๊ะ" ให้รางวัลน้องซะหน่อย
"ไม่เอาเงิน บ้านน้ำอุ่นรวย คิกคิก"
"แล้วน้ำอุ่นอยากได้อะไร"
"ไลน์พี่คิม" สบายมากค่ะน้องรัก ผมจัดการส่งไลน์ไอ้คิมให้น้องทันที
"เรียบร้อย"
"งุ้ยย ขอบคุณนะคะพี่เขย" น้ำอุ่นดูสมาร์ทโฟนของตัวเองแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่แบบนั้น
"นายยังไม่ไปอีกเหรอ" น้ำขิงเดินออกจากห้องน้ำมาถามผม
"น้ำอุ่นไปนอนดีกว่า สวัสดีค่ะพี่เขย" น้องน้ำอุ่นเดินหนีเข้าห้องนอนไปเลย ตอนนี้ผมก็อยู่กับน้ำขิง2คน
ผมเลยเดินเข้าไปชิดตัวน้ำขิง กอดเอวเธอไว้หลวมๆ
"อะ อะ อะไรของนายเนี่ย" น้ำขิงหน้าแดงเชียว คำพูดก็ยังติดขัดอีกด้วย
"อยากดูดนมอีก" ผมก้มลงไปกระซิบที่ข้างหู
"บ้า!" เธอว่าผมและตีเข้าที่แขนผม
"จับเฉยๆ ก็ได้ ขอจับหน่อย"
~หมับ~ ไม่รอให้ตอบครับ จับเลย ฮ่าๆ
"โนบราด้วยวุ้ย"
"นี่นาย ลวนลามฉันมากไปแล้วนะ"
"ฮ่าๆ กลับก็ได้ พรุ่งนี้มารับนะ ฝันดี"
~ฟอดดด~ ผมพูดจบก็ก้มลงไปหอมแก้มฟอดใหญ่ แล้ววิ่งหนีเลย
"ไอ้อาร์ม!!" น้ำขิงตะโกนตามหลังผมครับ
โคตรฟิน โคตรมีความสุข แอบชอบมาเป็นปี จนมีโอกาสได้ใกล้ชิด ไม่อยากให้หายไปไหนเลยครับ
เช้าวันต่อมา
ผมจอดรถรอน้ำขิงที่หน้าคอนโดเหมือนเดิม
"พี่เขยยย น้ำอุ่นคนสวยมาแย้วว" เสียงแจ้วๆดังมาแต่ไกล น้ำอุ่นเป็นคนน่ารักนะครับ ร่าเริงมาก
"ดีจ๊ะคนสวย ปะเมียขึ้นรถ" ผมทักทายน้อง แล้วหันไปดึงน้ำขิงให้รถ
"ย่ะ" ตอบมาแค่เนี้ย โธ่
ผมขับรถเข้ามามหาวิทยาลัย น้ำอุ่นพูดนู่นพูดนี่ตลอดทาง
"ตั้งใจเรียนนะเมีย" ผมจอดรถส่งน้ำขิงที่หน้าตึกคณะ
"เออ" น้ำขิงตอบกลับสั้นๆ สั้นไปปะวะ มากกว่านี้หน่อยก็ได้มั้ง
"คิกๆ บ๊ายบายค่ะพี่สาว"
ผมมองตามน้ำขิงจนเธอเดินไปหาเพื่อนเธอ ผมก็ขับมาคณะ และส่งน้องน้ำอุ่นเหมือนเดิม
NAMKHING TALK
ฉันเดินขึ้นห้องเรียน พลางนึกถึงอาร์ม 'แฟนปลอมๆ' สถานะที่ฉันได้รับจากอาร์ม ทำให้ฉันและเขาได้ใกล้ชิดกัน จนฉันเริ่มมีความรู้สึกแปลกๆ กับเขา
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเขาทำในสิ่งที่ฉันไม่เคยได้รับ เช่นมารับมาส่ง กอด หอม หนักไปถึงขึ้นดูดนม ไหนจะชอบเรียกฉันว่าเมีย แทนตัวเองว่าผัวอีก
แต่ถึงฉันจะไม่ค่อยแน่ใจในความรู้สึกตัวเองสักเท่าไหร่ แต่ถ้าสถานะนี้จบ ฉันก็คง...
"ยัยน้ำขิง แกจะเดินไปไหน ห้องอยู่นี่" เสียงเรียกของโบว์ ทำให้ฉันสะดุ้ง
"แหะๆ คิดอะไรเพลินๆ น่ะ" นี่ฉันมัวแต่คิดจนเดินเลยห้องเรียน บ้าจริง!
"คิดเรื่องอาร์มเหรอ กิ้วๆ" โบว์เอ่ยแซวฉัน ยัยนี่รู้ดีจริงๆ
"รู้ดีจริงนะ"
"แน่ะ ยอมรับซะด้วย คิดอะไรล่ะ"
"ก็ตอนนี้นายนั่นเขาเข้ามาในชีวิตฉัน ถ้าวันหนึ่งเขาหายไป..." คงจะเงียบเหงา หว่าเว้แน่ๆ
"เอาน่าน้ำขิง อย่าเพิ่งคิดถึงอนาคต คิดถึงแค่ปัจจุบันและทำให้ดีที่สุดก็พอ" โบว์จับไหล่ฉันไว้แล้วตอบกลับมา
"แต่..."
"ไม่มีแต่ อาร์มอาจจะไม่หายไปจากเธอก็ได้ อย่าคิดไปเองสิ"
"ขอบใจนะโบว์ วันนี้ฉันก็จะเก็บของไปอยู่ห้องเขา ไปไล่สาวๆให้เขา"
"งุ้ยยย ดีจุง"
"ดีบ้าไร นายนั่นชอบลวนลาม"
"ฮ่าๆ แต่เธอก็ยอมใช่ไหม ฮ่าๆ"
"เออสิ งงตัวเองมากเลยเนี่ย ฮ่าๆ" ฉันก็ยอมรับนะ ว่าฉันชอบยอมให้เขาลวนลาม ฉันชอบทุกสัมผัสของเขา มันฟินมาก คิกๆ
"คุยไรกันชะนี หัวเราะลั่นเชียว" เอแคร์ผู้มาสายทักขึ้นมา
"เสือก ฮ่าๆ" ฉันตอบกลับไป
"อีชะนี!"
"ฮ่าๆ/ฮ่าๆ" ฉันและโบว์หัวเราะกับท่าทางงอนๆของเอแคร์ อาจารย์เข้ามาพอดี พวกเราก็นั่งเรียนกันไปยาวๆ
~LINE~
-ARM-
ARM : เดี๋ยวบ่ายสามผัวไปรับนะจ๊ะเมีย รอน้องน้ำอุ่นก่อน
NAMKHING : ค่ะผัว รอที่เดิมนะ
ARM : อุ๊ย เมีย เขินจัง
NAMKHING : แบร่
ฉันตอบเขาไปแบบนั้น ฉันเองก็เขินเหมือนกันนะ ไม่เคยคุยกับใครแบบนี้เลย =//=
ตอนนี้ฉันก็เลิกเรียนแล้ว นั่งรออาร์มกับน้ำอุ่นมารับ
"ฉันล่ะเบื่อชะนี ที่มีผู้มารอรับ" เอแคร์พูดแล้วเบะปากใส่
"แหมม แกกลับห้องไปก็เจอผัวแล้ว" เสียงโบว์ตอบกลับ
"ชิ แล้วแกน้ำขิง กับอาร์มนี่ยังไงยะ"
"แฟนปลอมๆ แต่วันนี้ก็จะเก็บของไปอยู่ห้องเขา คิกๆ" จะว่าไปก็ตื่นเต้นเหมือนกันนะ
"กรี๊ดด อิจฉาพวกแกจังเลยชะนี"
"ฮ่าๆ ยัยน้ำอุ่นไล่ฉันไปอะ คะยั้นคะยอจนฉันต้องไป" อยากจะตีก้นน้องสาวตัวเองจริงๆ แต่จะว่าไปฉันเองก็ยอมที่จะไปอยู่ห้องอาร์มเองด้วยแหละ
"ฮ่าๆๆ/ฮ่าๆๆ" โบว์และเอแคร์หัวเราะฉัน
"พี่น้ำขิง พี่เอแคร์ พี่โบว์ สวัสดีค่าาา น้ำอุ่นมาแย้วววว" น้ำอุ่นมาแล้ว เสียงมาก่อนตัวเสมอ
"จะวิ่งทำไม เดี๋ยวก็ล้มหรอก" ฉันดุน้ำอุ่น แต่เธอยู่หน้าใส่ฉัน
"ดีครับทุกคน ปะโบว์กลับกัน" ไกด์ทักทายพวกเรา และดึงโบว์กลับ
"ดีค่า/ดีค่าสามี" ฉันและเอแคร์ทักทายไกด์กลับ
"ไปก่อนนะพวกแก" โบว์หันมาลา
"ไปๆชะนี กลับไปเก็บของ ฉันไปละ" เอแคร์พูดกับฉันอย่างยิ้มๆ
"ขับรถดีๆแก" พวกเราก็แยกย้ายกันกลับ
CONDO C
ฉัน น้ำอุ่น และอาร์ม ช่วยกันเก็บของ ใส่กระเป๋า ฉันก็เอาไปแค่บางส่วน ขนไปหมดนี่ ไม่ไหวแน่ๆ
เราเก็บกันเสร็จก็นั่งกินพิซซ่าที่อาร์มโทรสั่งมา
"พี่น้ำขิง ไปอยู่กับพี่อาร์ม ทำตัวดีๆ อย่าดื้ออย่าซนล่ะ" น้ำอุ่นพูดไปเคี้ยวไป
"ยัยน้ำอุ่น! พี่ไม่ใช่เด็กนะ" ฉันหันไปดุน้อง
"อ้าวเหรอ" ดู ดูน้องฉันตอบสิ
"ฮ่าๆ น้ำขิงไม่เด็กจริงๆแหละ" อาร์มพูด พร้อมมองหน้าอกฉัน
"กินๆไปได้แล้ว" ฉันเอ่ยขึ้นมา ไม่ใช่อะไรนะ ฉันเขินที่อาร์มพูดแบบนั้น ดูก็รู้ว่าเขาสื่อถึงอะไร
พวกเราก็กินไป ดูละครเย็นไป น้ำอุ่นนี่ก็อินกับละครมาก พวกเรากินเสร็จก็เตรียมตัวเอาของออก
"พี่น้ำขิง น้ำอุ่นขอขับรถไปเรียนเองนะ"
"ขับได้แน่นะ"
"แน่นอนค่ะ"
"ถ้างั้นก็ได้ มาๆ มากอดหน่อย" ฉันอ้าแขนออกน้ำอุ่นก็โผเข้ากอดฉัน
ฉันยืนกอดน้ำอุ่นสักครู่ ก็เดินออกจากห้องไปที่รถอาร์ม และตรงไปที่คอนโดของอาร์มทันที
- Writer
