Chapter 5

2179 Words
It's good to know that there always be there for you. It's good to know that there always be a person who will take care of you. It's good to know that there always be a person who will love you more than you do. - - - - - - - - - - "Friend.. Pasensya ka na talaga ah?" sabi pa din ni Missy sakin. "Missy, until now hindi ka pa din makaget over? Ok na ako. Hindi naman ako napano eh." Ngiti kong sabi. Ayoko din naman kasing patuloy nyang sisihin sarili na eh wala naman syang kasalanan. "Eh kasi naman, kung sinamahan kitang maghintay di sana wala ka dito ngayon? Di sana nagdedate na kayo ni papa Luis. Di sa----" I cut her sentences. "Missy, I'm fine. Enough already 'coz I am fine." sabi ko. Tumahimik naman na sya. Bigla namang bumukas ang pinto at si Luis ang pumasok. "Hey, I bought something to eat. I know Missy is already starving :)." ngiti nitong sabi sabay abot ng plastic kay Missy. "Wow! Thank you papa Luis!" ngiti namang sabi ni Missy habang tinitingnan ang mga binili para sakanya ni Luis. Lumapit naman si Luis sakin at---- "And for my babe, this is for you." sabi nya na binigay ang tatlong bulaklak na parang pitas pa ata sa baba hehehe :). "This is what I'm going to eat, babe?" tanong ko sakanya pero nakangiti naman. "Ahe :) Off course not, babe. That is really for you. But I bought you these foods 'coz the doctor said you have to eat plenty of energy-giving foods." sabi nya na may inabot na plastic din. Napangiti naman ako. "Thank you, babe." I said. "You are my queen. Ayokong may hindi magandang nangyayari sayo." Sabi nya as he kissed me on my forehead. What a sweet attitude of him that makes me feel security. "Ayan na! Umuulan na naman ng mga langgam!!" sabi bigla ni Missy sabay tawa. "Ahahaha :DD." Napangiti na din kami ni Luis dahil kay Missy. "Uhm babe, can I ask something?" tanong ko. "Sure. What is it?" tanong naman nya. "Ahm, do you know who brought me here?" tanong ko. Kanina pa kasi gumugulo sa isipan ko ang katanungan na yan eh. Hindi ko kasi alam at lalong wala akong clue kung sino ang nagdala talaga sakin dito sa Ospital na to. "Babe, trust me. I don't even know. The nurse in front desk just called me and told me that somebody brought you here. Then I came here. Wala na yung naghatid sayo. Sana nga hindi ka muna nya iniwan eh. Sana sinamahan ka muna nya bago sya umalis or better sana he waited for me para nakapagthank you man lang ako pero he's gone already." mahabang paliwanag ni Luis. Naiintindihan ko naman sya. And kung sino man yung lalaking nagdala sakin dito, thank you kasi hindi nya ako pinabayaan at thank you kasi dinala nya ako dito. Sana lang makilala ko sya para makapagthank you man lang sa ginawa nya sakin. Nasa ganyan kaming pag-uusap ng biglang bumukas ang pinto at iluwa nito si mama na agad-agad lumapit sakin at niyakap ako. "Anak... Salamat naman sa Dios at ok ka lang." sabi ni mama. Nagmano naman sakanya si Luis. "Ok na po ako, ma." sabi ko. "Salamat Luis ah? Nako sobra kasing magpakapagod tong si Hanna eh kaya ayan...." sabi nito. "Hay nako mudra, keribels na po yan. Hindi naman po grabe. Wisz na po." sabi lang ni Missy. Hay nako. Puro talaga kalokohan to kung minsan. Kung anu-ano na naman sinabi. Nagbakla na naman. "Basta mamu, ako na po  bahala sa anak nyo." sabi ni Missy habang kumakain. Tumingin lang si mama kay Missy. Pero hindi naman galit. "Babe, pahinga ka na lang.. Para mamaya or bukas eh mailabas ka na." sabi ni Luis. Nahiga naman na ako ng maayos at pumikit  na para matulog. Matagal din akong nakatulog. Nagising ako ng may humalik sa noo ko. Nakapikit ako pero alam ko na kung sino ang humalik sakin. Si Luis lang yon. Sya lang naman kasi lagi ang humahalik sakin sa noo eh. "You're awake naman pala, babe eh." sabi nya bigla. Napadilat tuloy ako. "Hi." sabi ko. Ngumiti naman sya. "Are you hungry?" tanong nya. I just shook my head. "Babe, you have to eat. Tingnan mo nga yang katawan mo. You're thin." sabi nya habang nakatingin sakin. "So you don't like me na?" tanong ko sa tonong nagtatampo. Lumapit naman sya at--- "Off course not. Hindi naman sa payat ka eh hindi na kita gusto. I really don't like you coz I badly love you." sabi nya. Namula naman pisngi ko sa sinabi nyang yon. "Basta I love you to the most.. No matter what happen." sabi nya tapos hinalikan na naman ako sa noo. I really feel secured. Wala si mama sa loob ng hospital room ko. Hindi ko alam kung san sya nagpunta. "Ahm babe, nasan si mama?" tanong ko dito. "Ah si tita? Lumabas saglit." sabi nya Umayos naman ako ng higa. "Babe, can I ask you something?" tanong ko. "Yeah, sure. What is it?" tanong nya. "Ahm, I know that we're already engaged. But, can I ask something from you?" tanong ko. "Yes babe. Anything." "Ahm, Is it ok if after the graduation, I'll find a job?" tanong ko dito. Alam kong napag-usapan na namin to. "Babe, we've already discussed it. I told you, I don't like." sagot nya. "Babe please.. I just want to give mom anything." sagot ko. "Babe, I know but we've talked already that you are not going to apply for a job 'coz I will give you money for your daily needs. Babe naman. " "I know babe. It's just that pano naman ang pinag-aralan ko if I won't experience working to my chosen career?" tanong ko dito. "Akala ko nagkaintindihan na tayo?" sabi nya na malumanay naman. "Babe please.. Kahit 1 year lang. I really want to have experience. After naman non wala na eh." sagot ko. Gusto ko kasi talagang maexperience ang magtrabaho. "Ok. Ok.. I will let you. In one condition." sabi nya. Napangiti naman ako pero napaisip din. "What is it?" tanong ko. "I'll tell it next time para surprise. Don't spoil." sabi nya sabay ngiti. Ano kaya yon? - - - - - - - - - - Always believe that something wonderful is about to happen. - - - - - - - - - - - Lumabas saglit si Luis para bumili ng dinner namin. Si mama umuwi naman para kumuha ng damit ko. Si Missy naman nagpaalam na kanina pa dahil hindi naman sya pwedeng magstay dito dahil 2 lang ang pwedeng bisita sa gabi kaya si mama at si Luis na lang dw. Ako eto mag-isa at iniisip yung condition ni Luis. Ano kaya ang condition nya na yon? Nasa ganyan akong pag-iisip ng bumukas ang pinto ng room ko at may nurse na pumasok. "Good evening po ma'am." sabi nito. "Good evening din." bati ko din. "Kamusta na po pakiramdam nyo?" tanong nya habang inaayos at chinecheck ang mga nakakabit sakin. "I'm fine." ngiti kong sagot. "Hindi po ba kayo nahihilo?" "No, I'm not." malumanay kong sagot. "Good." sabi nito. Lalabas na sana sya ng --- "Ah nurse.." tawag ko dito. "Yes ma'am?" "Ahm, anong oras ka nagduduty dito?" "Ako po yung nag-assist sa inyo kanina nung dinala po kayo dito." sagot nya. Sya? Baka nakilala nya yung nagdala sakin dito. "Ahm, can I ask something?" "Sure ma'am. Ano po ba yon?" "Ahm, I am just wonderin' kasi if sino ang nagdala sakin dito sa Hospital. Uhm, baka you know him or her." sabi ko. "Ah, yung nangdala po sa inyo kanina? Hindi ko po nakuha ang name nya ma'am pero narinig ko pong may tumawag sakanya ng Alex." sabi nito. Dahilan para magulat at kabahan ako. "A-Alex?" tanong ko. "Opo. Kilala nyo po ba sya? Sya po kasi yung nagbigay sakin ng no. na tinawagan ko para po ipaalam na nandito kayo." paliwanag nito. "Ah, ahm, yeah. Kilala ko sya." sagot ko na lang. "Ah, ok po.. Ahm, ok na po ba ma'am? Wala na po kaung kailangan?" tanong nito. Ngumiti naman ako at, "Yeah, I'm fine. Thank you.." sabi ko. Tumalikod na yung nurse tapos lumabas na. Alex?! Sya ang nagdala sakin dito?! Pero anong ginagawa nya sa school? Nasa ganyan akong pag-iisip ng bumukas ulit ang pinto at iluwa nito si Luis. "Hi babe.. Hindi ka pa din natutulog?" sabi nya. "I'm not in the mood to take some sleep, babe." sagot ko. "Ok.. You want to eat? May binili ako ditong banana and apple. You want? Then bumili na din ako ng arozcaldo para pagkain mo." sabi nya habang nilalabas ang mga binili nya. "Babe, this is too much." sabi ko. "Babe, anything to make you restore your energy again, ibibigay ko. Wait, kumain ka na muna." sabi nya. Sinubuan ako ni Luis. Para akong bata pero wala naman akong magawa dahil sabi nya gusto nyang pinagsisilbihan ako eh. Nang makatapos na kaming kumain ay--- "Babe, how about your mom and dad? Baka magalit sila dahil ikaw naman ang walang pahinga ngayon. Umuwi ka na muna kaya." sabi ko. "No babe. I insist. Dito lang ako. Hindi ako aalis." sabi nya. Inayos na nya ako ng higa tapos binuksan nya ang t.v. Dumating na din si mama na may mga dalang gamit ko. "Hanna anak, magbihis ka na muna." sabi nya. Lumabas naman si Luis at tinulungan akong magbihis ni mama. "Ma, salamat po ah?" sabi ko. "Wala yon anak. Basta sa susunod, wag ka na masyadong magpapagod ah?" sabi ni mama saka ako hinalikan sa noo. Pinahiga na nya ako at pinatulog. Hindi ko na namalayan na pumasok si Luis dahi inantok na ako. - - - - - - - - - Kinabukasan, nakaayos na ako dahil pwede na akong ilabas. Kanina pa din nakaayos si mama. Si Luis naman ay maagang umuwi para maligo at magpalit ng damit. Hinihintay na lang namin sya dito sa room ko ng may pumasok na nurse. "Ok ka na ba ma'am?" tanong nito. Sya din yung nagcheck sakin kahapon. Regular na siguro sya dito. "Yeah.. Ok na ako. Salamat ah?" I said. "Mabuti naman po." sabi nya lang tapos lumabas na din. After 10 minutes ay dumating na din si Luis at hinatid na kami pauwi. Tinulungan nyang magbitbit si mama ng mga gamit at nag-ayos na din. Hindi na nga sya pumasok sa OJT nya. Bawi na lang daw sya tomorrow dahil gusto daw nya akong macheck. Ok naman na ako. Tinulungan nya din si mama na magluto ng pagkain pati paglilinis ng bahay. Nako nagpapractice na ba sya maging isang asawa? Hehe :). Nasa kwarto ako at nag-aayos ng gamit ng pumasok sya. "Hi babe, what are you doing?" tanong nya. Lumapit sya sakin at umupo sa tabi ko. "Fixing my stuffs." sagot ko naman. "You need a hand?" tanong nya. "Babe, kaya ko na to. Kanina ka pa tumutulong. Hindi ka ba napapagod?" tanong ko sakanya. From behind ay niyakap nya ako then sinandal ang baba nya sa balikat ko. "I am not. Basta para sayo hinding-hindi ako mapapagod." sabi nya. Humarap naman ako sakanya. "Thank you babe.. I am so much blessed. Thank you..." sabi ko then embraced him tight. Niyakap din nya ako. "I love you to the most, Hanna." he said. Then hinarap ko sya. "I love you too.." I said then a kiss was made. It's not just an ordinary kiss but a pleasure one. His kisses were totally heaven sent from above. I really love kissing him. Then his hands starts exploring. Touching. We already made s*x but it's not totally an intercourse. We only made peckings. Touchings only but not totally having s*x. "Hanna..." he moaned my name while touching and feeling my body. Then I sealed again his lips. We really enjoy what we are doing. We really love what we are doing. No one can stop us. He kissed me down to my neck, then to my lips then feel my breast. He didn't ask for an intercourse but if ever he will, I will surely give it to him. He already created a heat from my body. I couldn't stop it. "Luis..." I moaned. I also touched his muscles, wide shoulders. Feel his body. Feel his readiness towards mine. I can really feel his part. "Hanna...." he moaned again. "Luis..." I also moaned. Then our lips finally meet again. Then we stopped.... "Babe, I'm sorry..." he said as we opened our eyes. Tinitigan ko lang sya. "I can't wait to have you but I promise to myself that I will let you face the aisle with me with purity." sabi nya na naiiyak na. Hindi naman kasalanan kung magkiss kami diba? "Babe, I'm ok. Please don't blame yourself. I know how much you cared and respect me. It's ok." sabi ko sakanya. Niyakap ko na lang sya tapos hinalikan sa lips but this time no more pecking.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD