Sessizlik odanın bir parçası olmaktan çıkmış direkt oda olmuş gibiydi. Artık sessizlik bizim bir parçamız değil biz direkt onun parçasıydık. Nyxks ‘in dediği cümleleri hazmetmeye çalıştılar ya da anlamaya bilmiyordum. Hiçbirini algılayamıyordum. Nyxks ‘in doğru kararı vereceğine emindim. Bu yola beraber girmiştik ya birlikte yaşardık ya da birlikte ölürdük. Denklem basitti. Gözlerim ilk Rian ‘a kaydı. Kaşları çatılmıştı, ne bana ne de Nyxks ‘e bakıyordu. Ellerini birleştirmiş masanın üzerine yerleştirmişti ve öylece asık bir surat, çatık kaşlarla ellerini izliyordu. Hemen yanında oturan Minerva ‘ya baktım. O en normla olan kişiydi. Çükü biliyordum bu odada beni sadece o anlardı. Zaten bakışları, o güven verici tebessümü bile şimdiden anladığını gösteriyordu. O beni anlardı, hep anlamıştı.
