Gözlerimi açmaya çalışıp başaramamaktan daha kötüsü olamazdı. Ağlıyordum, hissediyordum. Ama gözlerimi açamıyordum. O kâbusların etkisi bitmemişti. Titriyordum, ağlıyordum, deli gibi korkuyordum. Bunlar olurken, onlar neredeydi? Neden hiçbirisi beni uyandırmaya çalışmıyordu. Bir kere daha onun sesini duydum. İzin vermezdim, kendimi sıkarken hem ağrım kendisini hatırlatıyordu hem de çektiğim acı. İnlemeye başladığımda kollarımda eller hissettim.
“Tania!?”
Gözlerimi bir kere daha açmaya çalıştım ama açamıyordum işte! Birkaç adım sesi dolarken Minerva’ nın sesini duydum.
“Ne oluyor?”
Nyxks;
“Bilmiyorum sanki acı çekiyormuş gibi yüz ifadesine baksana. Tania?”
Oysa ağlıyordum zaten neden sadece yüz ifademe bakıyordu ki? görmüyor muydu? Abimin sesini duydum.
“Uyandırma büyüsü yap. Bir
