EP 10
หล่อนช้อนตาขึ้นมองคนที่โอบรอบเอวของหล่อนเอาไว้ หัวใจเต้นแรงระรัวเป็นที่สุด ทำไมอยู่ใกล้เจ้าชายบ้าเลือดนี่ทีไร หล่อนจะต้องร้อนรุ่มทรมานแบบนี้ด้วย นี่หล่อนต้องการอะไรจากผู้ชายร่างยักษ์คนนี้กันนะ
“ปละ... ปล่อยค่ะ”
“เธอไม่อยากให้ฉันปล่อยหรอก มะลิ กรองอักษร”
หล่อนช้อนตามองเขาอย่างโมโห และก็อดไม่ได้ที่จะเค้นเสียงถามออกมา
“นี่ถามจริงๆ เถอะ คุณจะเรียกทั้งชื่อทั้งนามสกุลของฉันไปแบบนี้อีกนานไหมคะ”
“ทำไมล่ะ”
“มันยาว เรียกแค่มะลิก็พอ”
เขายิ้มเยาะ ก่อนจะส่ายหน้าไปมา “ฉันจะเรียกเธอไปแบบนี้แหละ”
“ถ้าไม่เมื่อยปากก็ตามใจค่ะ”
หล่อนดิ้นรน แต่เขาไม่ยอมปล่อย แถมยังดันหล่อนกลับเข้ามาในห้องนอนที่ฮัสซันนอนอยู่อีกครั้ง ภายในความมืดสลัว ดวงตาสีทองของเขาวูบวาบระยิบระยับ
“ฉันว่าเธอควรจะหัดใช้คำราชาศัพท์ให้เป็นนะ”
“ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วย ไม่เห็นจำเป็นสักหน่อย”
เซรีมระบายยิ้มบางๆ ดวงตาคมกริบตวัดกวา
