Kabanata 3
1132 Words
HUBO’T HUBAD ang dalaga na tumatakbo sa kalagitnaan ng gubat. Walang pagsidlan ang kaniyang mga luha habang nakatingin sa maliwanag na buwan--ang siyang saksi sa lagim ng gabing iyon.
“Takbo señorita Soledad! Takbo!”
Mas binilisan niya ang pagtakbo. Masakit ang maliliit na sanga na humahampas sa katawan niya, ang mga dahon makahiya na tumutusok sa paa niya. Lahat ng iyon ay tiniis niya makalayo lamang sa palasyo.
Subalit, sadiyang tadhana na niya ang kamata*y*n nang bumangga siya sa matigas na bagay dahilan para mapaatras siya at natumba.
“Where are you heading now, baby girl?”
Tila tumigil sa pagtibok ang kaniyang puso nang mapagsino ang nakabangga niya. Mabilis siyang umatras nang nakaupo habang ang lalaki ay nanatili lang nakatayo sa harap niya. Muli siyang tumayo at tumakbo pabalik nang bumulaga sa kaniya ang isa pang lalaki. Kaagad nitong pinasadahan ang kahubaran niya at tila asong nauulol. Takot na takot siya pero kailangan niyang labanan ang mga ito—kailangan niyang makatakas.
Ngunit paglingon niya sa kabila ay isa pang lalaki ang nakaabang sa kaniya. Pagharap niya sa likod ay may sumulpot uli ng isang lalaki na kung saan. Napaikot siya ng tingin at halos maputulan siya ng hininga nang iisang mukha lang ang mga lalaki. Napaluhod siya dala nang kawalan ng lakas.
“Please, let me go. Ano ba ang kasalanan ko sa inyo? Kung pera ang gusto ninyo, ibibigay ko but please. Huwag ninyo akong sasaktan,” nagsusumamo siya sa mga ito at bigla niyang niyakap ang sarili nang nakatitig ang mga ito sa katawan niya.
Lumapit ang isang lalaki at sa isang iglap ay binuhat siya nito na parang sako. Nagpupumiglas siya pero pinalo lang nito nang malakas ang pang-upo niya. Napahagolhol na lang siya nang muli siyang dinala sa palasyo.
“Array!” namimilipit ang dalagita sa sakit nang ibalibag siya ng lalaki na parang walang kuwentang bagay.
“Sino ba kayo? ano ba ang kailangan ninyo sa akin? wala akong kasalanan sa inyo bakit ninyo ako sinasaktan?” sinigawan niya ang mga ito hanggang sa tumabingi ang mukha niya. Muli siyang napahagolhol hindi dahil sa sakit kundi sa awa sa sarili. Anak siya ng kagalang-galang na heneral, halos hindi siya padapuan ng langaw ng mga magulang niya kaya ang ginawa sa kaniya ng lalaking ito ay isang kamangmangan, kahangalan!
Ngunit dala ng kaniyang takot ay minabuti niyang hindi na lang magsalita. Hanggang lumapit ang isa pang lalaki at umupo sa harap niya kaya nagpantay sila. Kinuha nito ang panga niya at hinawakan nang mahigpit.
Panay ang agos ng luha niya nang matalim siyang tiningnan ng lalaki at sa kanilang apat ay ito yata ang pinakamalaki ang galit sa kaniya.
“Anak ka ng tatay mo, ‘yan ang pinakamalaki mong kasalanan!”
Ramdam niya ang galit sa boses nito at saka siya binitiwan ng pabalang. Nanginginig ang buo niyang katawan sa takot. Hindi niya maintindihan ang sinabi nito, paano siya naging kasalanan dahil anak siya ng taong mataas ang katungkulan? Naguguluhan siya.
“Call that bastard!”
Narinig niya ang sinabi ng lalaking malaki ang galit sa kaniya. Mabilis naman tumalima ang isa pang lalaki at may tinawagan at muling lumapit ang lalaking iyon. Napapatras siya hanggang sa tumama na ang likod niya sa headboard ng kama.
“Hello, Don Rafael. Wanna guess where we are?” panunudyo ng lalaki.
“Dad? Dad?” malakas niyang sigaw nang marinig niya ang pangalan ng ama. Nataranta naman ang kausap nang marinig ang sigaw ng unica hija nito.
“What the f*ck? What are you doing
—“
“Rafael, Rafael, Rafael!”
Umalingaw-ngaw ang malaking boses ng lalaki sa harap niya at ang isang lalaki ay lumapit pa sa kanila at pinaharap ang camera sa dalagita kaya halos manlumo si Don Rafael sa nasaksihan.
“Anak ko, are you okay? Did they hurt you, princess?” humagolhol nang iyak si Don Rafael hanggang sa namutla ito nang makitang tinutukan ng bar*l ang ulo ng dalagita.
“Please, please, please. I am begging you, I am begging you!” Napaluhod na si Don Rafael at napapikit ito nang mariin.
“Open your G*dam* eyes, fu*cker!” singhal ng lalaking may hawak na camera.
“W-what do you want. I’ll give you everything. But please don’t hurt her. Don’t hurt my daughter!” Pagmamakaawa ng Don
“How old are you, baby girl?” malambing nitong tanong sa kaniya at mas lalo siyang natatakot.
“S-sixteen p-po,” utal-utal niyang sagot.
“Ohhh, sweet sixteen, so precious.”
Napapikit ito nang mariin na para bang nahihibang. Hindi nakaligtas sa kaniya ang paggalaw ng adams apple nito at tumaas ang palad ng lalaki at hinaplos ang braso niya. Mas lalo siyang nanginig nang naglalakbay ang palad nito sa ibang bahagi ng kaniyang katawan.
“Don’t touch her Adam! I’m gonna k—“
“You, son of a b*tch!” Nawindang si Don Rafael nang sa tinutukan siya ng b*ril ni Adam kahit pa sa phone lang niya ito nakikita ay biglang natakot ang Don kaya napaatras pa ito.
Hindi rin makapagsalita ang dalagita dahil tinutukan rin siya ng isang lalaki. Napayuko siya dahil hindi niya kayang makita ang Adam na iyon dahil nagsisilabasan ang ugat nito sa kamay at mahigpit na kuyom ang kamao. Isang pagkakamali lang ay baka suntukin siya nito at ikama**y niya.
“Listen to me Rafael!” Ramdam niya ang pagtagis ng bagang ng binata na mas lalong nagpapalukob sa takot niya.
“I’m gonna cut her t*ts off, I’ll make her eat my bal*s then I’ll f*ck your daughter. And my brothers, they will f*ck her too. I wish you were here. But don’t worry, ipapatikim ko lang sa pinakakamahal mong anak ang byaheng langit. Sa tingin ko birhen ang unica hija mo Rafael, napakasuwerte ko naman. My brothers as well.”
“Hay0p ka Adam! ‘wag mong idadamay sa away natin ang anak ko! hindi ka patas lumaban!” sigaw ni Don Rafael.
Kaagad na inoff ng lalaki ang tawag at kumuha ito ng baraha.
“So, shall we begin?” nakangisi nitong turan.
Pumalakpak ang dalawang lalaki at si Adam na lang ang hinihintay. Ni-lock nila ang kuwarto at nilagay ang dalagita sa gitna. Napaigik siya nang bigla siyang hinalikan sa pisnge ng isang lalaki.
“Wish me luck, baby. Kapag ako nanalo, I’ll fu*ck you first.”
“A-ano? anong gagawin ninyo?”
Takot na takot pa rin siya ngunit wala siyang magawa dahil may posas ang kamay niya. Napatingin siya sa isang lalaki at hindi siya maari magkamali. Kinukuhanan sila ng camera. Ang dalawang lalaki naman ay abala sa baraha at nang pagtingin niya sa kaharap ay agad siyang sinalubong ng napakadilim na mga mata ng nangangalang Adam.
“Maglalaro kami baby girl… at ikaw ang taya.”
- Writer
