“คุณหนู! บอกเอ็มม่าเดี๋ยวนี้ ใครตบคุณหนู เอ็มม่าเลี้ยงคุณหนูมาตั้งแต่เล็ก เอ็มม่าไม่เคยตีคุณหนูแม้แต่ครั้งเดียว แล้วมันเป็นใคร ถึงกล้ามาทำร้ายคุณหนูถึงเพียงนี้”
เมื่อถูกเอ็มม่าคาดคั้นอย่างหนัก นารินดาจึงจำต้องเอ่ยตอบในที่สุด แต่กระนั้นก็ต้องใช้เวลาเป็นนานหลายนาทีกว่าจะหลุดเสียงตอบออกมาได้
“นิ...นิโคลัสคะ...เอ็มม่า”
“หน้าตัวเมีย! ทำร้ายผู้หญิง เอ็มม่าจะไปยิงมันเดี๋ยวนี้”
ความโกรธพุ่งเข้าใส่เอ็มม่า แม้จะอายุมากแล้ว แต่เอ็มม่าก็เลือดร้อน และด้วยคลุกคลีกับพวกมาเฟียมาทั้งชีวิต เอ็มม่าจึงมีความกล้าทำตามที่พูดออกไป
แต่! นารินดาไม่มีทางยอมให้เอ็มม่าทำเช่นนั้นอย่างแน่นอน หญิงสาวกระโจนเข้าไปกอดเอ็มม่าไว้ ไม่ให้เดินออกจากห้อง พร้อมกับตะโกนห้ามเสียงหลง
“เอ็มม่า! อย่าทำร้ายนิคนะคะ”
“คุณหนู ปล่อยเอ็มม่าเดี๋ยวนี้ เอ็มม่าไม่ยอมให้มันมาทำร้ายคุณหนูง่ายๆ แบบนี้ มันจะต้องถูกลงโทษที่บังอาจแตะต้องคุณหนูของเอ็มม่า”
“แต่...นาเดีย ไปหาเข้านิโคลัสที่ห้องของเขาเองนะคะ และนาเดียก็เป็นฝ่ายจูบ เป็นฝ่ายตื้อเขาเอง จนนิโคลัสทนไม่ไหวต้องตบหน้านาเดีย”
น้ำเสียงที่เอ่ยบอกอย่างเศร้าๆ เป็นตัวหยุดความโกรธของเอ็มม่าได้ชั่วขณะ เอ็มม่าหันมามองนารินดา พลางถอนหายใจยาว ขณะเอ่ยถามว่า
“คุณหนูยังไม่หยุดคิดเรื่องนี้อีกหรือคะ”
นารินดาส่ายหน้าปฏิเสธ พร้อมกับเอ่ยตอบเสียงแผ่วเบา “นาเดียหยุดไม่ได้หรอกค่ะเอ็มม่า นาเดียหยุดรักนิโคลัสไม่ได้ เอ็มม่าก็รู้ว่าเขาเป็นผู้ชายคนเดียวที่นาเดียรักที่สุด”
ทำไมเอ็มม่าจะไม่รู้ว่านารินดาหลงรักนิโคลัสมานานตั้งแต่แรกรุ่นแล้ว ทว่านางคิดว่ามันคงเป็นแค่เพียงความหลง พอโตขึ้น หรือพอได้เดินทางไปเรียนที่ประเทศอังกฤษ นารินดาคงลืมนิโคลัส และอาจพบกับผู้ชายคนใหม่ ซึ่งนางไม่คิดเลยว่านารินดายังคงปักใจอยู่กับนิโคลัสแต่เพียงคนเดียว
เอ็มม่าทรุดกายลงนั่งบนเตียง จับมือเล็กของนารินดามากุมไว้ พร้อมกับเอ่ยเตือนสติ
“เอ็มม่าอยากให้คุณหนูตัดใจจากนิโคลัส มันเป็นไปไม่ได้ที่เจ้านายจะมารักกับบอร์ดี้การ์ด”
“ทำไมต้องแยกชนชั้นวรรณะกับความรักด้วยล่ะคะเอ็มม่า นาเดียจะรักคนที่เป็นบอร์ดี้การ์ดของตัวเองไม่ได้เลยหรือคะ” นารินดาตัดพ้อด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
เอ็มม่าถอนหายใจยาว แล้วเอ่ยบอกให้นารินดารับรู้ถึงความเป็นจริง “ความรักของคุณหนูมันเป็นไปไม่ได้ เพราะนิโคลัสเขาไม่ได้รักคุณหนู เอ็มม่าได้ยินไมเคิลพูดว่า
นิโคลัสมีคนรักแล้ว”
คำตอบในตอนท้ายของเอ็มม่า สร้างความโกรธขึงให้กับนารินดาเป็นที่สุด ดวงตากลมโตลุกโชน เค้นเสียงตอบห้วนจัด
“ไม่! นาเดียจะไม่ยอมให้นิโคลัสรักกับใครทั้งนั้น”
“คุณหนูจะห้ามไม่ให้นิโคลัสรักคนอื่นไม่ได้”
“ถึงทำไม่ได้ นาเดียก็จะห้ามไม่ให้นิโคลัสรักผู้หญิงคนอื่น”
‘นิโคลัสจะต้องเป็นของนาเดียคนเดียว’
นารินดาตอบอยู่ในใจ หญิงสาวจะทำทุกอย่างเพื่อให้นิโคลัสเป็นของเธอ
เอ็มม่าส่ายหน้าด้วยความอ่อนใจกับความดื้อรั้นของนารินดา “คุณหนูเชื่อเอ็มม่านะคะ ตัดใจจากนิโคลัสซะ คุณหนูทั้งสวย ทั้งรวย มีคุณสมบัติเพียบพร้อมไปทุกอย่าง มีลูกชายของเพื่อนคุณพ่อคุณหนูหลายคนที่สนใจ และหลงรักคุณ
หนู เอ็มม่าอยากให้คุณหนูพิจารณาพวกเขาเหล่านั้น”
“แต่นาเดียวรักนิโคลัส นาเดียจะทำทุกอย่างให้นิโคลัสเป็นของนาเดีย” นารินดาตอบเสียงห้วน ขัดใจกับคำเตือนของเอ็มม่าเป็นอย่างมาก
“แล้วมันจะมีประโยชน์อะไรคะคุณหนู หากคุณหนูได้แค่เพียงร่างกายของนิโคลัสมาครอบครอง แต่ไม่ได้หัวใจของเขามาด้วย คุณหนูจะมีความสุขหรือคะ”
นารินดานิ่งเงียบไปชั่วขณะกับคำเตือนของเอ็มม่า แน่นอนว่าเธอจะต้องไม่มีความสุข หากได้มาแค่เพียงร่างกายที่ไร้หัวใจของนิโคลัส กระนั้นเธอก็จะช่วงชิงทำทุกอย่างเพื่อให้นิโคลัสเป็นของเธอ
อีกครั้งที่เอ็มม่าถอนหายใจยาวด้วยความหนักใจกับอาการนิ่งเงียบขบเม้มริมฝีปากแน่นของนารินดา นางรู้ว่านารินดาดื้อเงียบ หากปักใจรักนิโคลัสมากถึงเพียงนี้ คงไม่ยอมเลิกราง่ายๆ
“เอาเถอะ คุณหนูโตแล้ว เอ็มม่าเคารพในการตัดสินใจของคุณหนู แต่เอ็มม่าอยากเตือนคุณหนูเป็นครั้งสุดท้ายว่าอย่าเล่นกับความรัก และหากคุณหนูไม่มีใครแล้ว เอ็มม่าขอคำสัญญาจากคุณหนูว่าจะนึกถึงเอ็มม่าเป็นคนแรก”
นารินดาถึงกับขอบตาร้อนผ่าว ต้องกะพริบตาถี่ๆ เพื่อไล่หยาดน้ำตาให้เหือดแห้งกับคำพูดในตอนท้ายของเอ็มม่า หญิงสาวโผเข้าหาอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นเสมอ พร้อมกับให้คำสัญญาเสียงสั่นเครือ
“นาเดียสัญญาค่ะเอ็มม่า...เอ็มม่าเป็นคนเดียวที่รักและเข้าใจนาเดียที่สุด แม้แต่คุณพ่อก็ยังไม่รักนาเดียเท่ากับเอ็มม่า”
นารินดาเอ่ยออกมาด้วยความน้อยใจ บิดาไม่เคยสนใจเธอไปมากกว่างานที่เขากุมบังเ**ยนอยู่ หญิงสาวรู้ดีว่าที่บิดาเดินทางไปอังกฤษทุกๆ สี่เดือนนั้น จริงๆ แล้วท่านไม่ได้ตั้งใจไปเยี่ยมเธอ เพราะท่านใช้เวลาในการเยี่ยมเยียนลูกสาวเพียงคนเดียวไม่ถึงสองชั่วโมงด้วยซ้ำ เวลาที่เหลือหมดไปกับธุรกิจร้อยล้านของท่าน
“งานเลี้ยงกำลังจะเริ่มแล้ว คุณหนูรีบแต่งตัวเถอะนะคะ และก็ใช้แป้งรองพื้นหนาๆ จะได้ปกปิดรอยฝ่ามือของนิโคลัสด้วย” เอ็มม่าเอ่ยบอก พร้อมกับดึงร่างบางระหงให้ลุกขึ้นยืน
“ค่ะ เอ็มม่าออกไปต้อนรับแขกก่อนนะคะ เดี๋ยวนาเดียจะรีบตามไปค่ะ”
นารินดารับคำ รอจนกระทั่งเอ็มม่าเดินออกไปจากห้องแล้ว ก็ตรงไปหยิบขวดยาบางอย่างออกมาจากกระเป๋าสะพายมากำไว้ในมือแน่น
เธอได้ยาขวดนี้มานานแล้ว ได้มาจากเพื่อนสาวคนหนึ่งตอนเรียนอยู่อังกฤษ ทว่าเธอไม่เคยใช้มัน และไม่เคยคิดว่าจำเป็นจะต้องใช้ด้วย แต่ตอนนี้ถึงเวลาที่เธอจะต้องหยิบมันมาใช้แล้ว
“นิโคลัส คุณจะต้องเป็นของนาเดียคนเดียวเท่านั้น”
ดวงตากลมโตเผยแววเด็ดเดี๋ยวให้เห็น ขณะเค้นเสียงออกมา เพราะคำพูดของเอ็มม่า ซึ่งบอกว่านิโคลัสมีคนรักแล้ว ทำให้เธอตัดสินใจทดลองใช้ยานี้