ชายแปลกหน้าจอดรถและวิ่งตรงมาหาอภิสราที่เป็นลมนอนหมดสติต่อหน้าต่อตาตรงป้ายรถเมล์ จิตสำนึกฝ่ายดีทั้งหมดที่มีบอกให้รีบลงไปช่วยเธอโดยเร็ว
“คุณ! คุณได้ยินผมไหม!” เขามองไปรอบก็ไม่เห็นใครนอกจากเธอ จึงรีบหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมากดซับเลือดที่ไหลเยอะขึ้นเรื่อย ๆ และอุ้มเธอขึ้นรถอย่างรวดเร็ว
“หัวแตก เป็นลมมาสิบนาทีแล้ว” เขาบอกบุรุษพยาบาลพร้อมกับอุ้มเธอนอนบนเตียง เสียงล้อดังสลับกับเสียงรองเท้าดังกระทบพื้นตลอดทางไปห้องฉุกเฉิน
“ผมจัดการเองครับ” เขาหยิบเครื่องมือทางการแพทย์มาทำแผลให้อภิสราอย่างเชี่ยวชาญ ในฐานะที่เป็นหมอ เรื่องแค่นี้ไม่ใช่งานยาก ใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงก็เสร็จ แผลที่โคนผมเหนือหน้าไม่ได้ลึกและมีขนาดใหญ่ แต่ก็ควรเย็บสักสามเข็มเพื่อความปลอดภัย
“คนไข้อ่อนแรงมาก คงต้องนอนให้น้ำเกลือที่นี่ก่อนนะครับ” เขาบอกพยาบาลหลังจากตรวจร่างกายคนป่วยจนเสร็จ
“คุณหมอรู้จักคนไข้เป็นการส่วนตัวใช่ไหมคะ รบกวนข้อมูล
