ใจรักปรารถนาร้าย

บทที่1

“อิง! เจ็บมากไหม ทำไมไม่ระวังครับ” ก้องภพเอ่ยขึ้นอย่างตกใจ เขาคว้ามือภรรยาเอาไว้ก่อนจะยกนิ้วที่ได้รับบาดเจ็บขึ้นมาดูดอย่างไม่นึกรังเกียจเพื่อห้ามเลือดภาพ การกระทำนั้นทำให้อีกคนน้ำตาซึม อุรัสยารู้ดีว่าเขาไม่ได้ตั้งใจเป็นต้นเหตุให้เธอเจ็บ มันเป็นตัวเธอเองต่างหากที่ชอบหาเรื่องทำให้ตัวเองต้องเจ็บตัวทุกครั้งที่เขาเผลอเอ่ยถึงใครคนนั้น คนที่อุรัสยารู้ดีว่าเขายังรอคอยการกลับมาของเธออยู่ เฝ้ารอมาตลอดโดยที่เธอไม่มีสิทธิ์แทรกเข้าไปอยู่ในใจเขาได้เลย

“พะ…พี่ก้องเจอคุณปันที่ไหนเหรอคะ แล้วตอนนี้เธอเป็นยังไงบ้างคะ”ก้องภพเงยหน้าขึ้นสบสายตาคู่สวยก่อนตอบไปตามความจริง

“พี่เจอเขาที่ร้านของไอ้เด่น ปันเขาเหมือนจะสูงขึ้น ตัดผมสั้นด้วย” คำบอกเล่าที่เหมือนว่าเขาจะจดจำทุกรายละเอียดของคนรักเก่าได้นั้นทำให้คนฟังต้องยิ้มเศร้า นี่เองสินะสาเหตุที่ทำให้เขาเมาหนักกลับมาบ้านแถมยังเพ้อเรียกหาเธอคนนั้นทั้งๆ ที่ไม่เคยเรียกมาสามปี

“อิง…เป็นอะไรรึเปล่าครับ หรือว่าเจ็บนิ้ว”

“อิงไม่เป็นไรค่ะ แล้วพี่ก้อง…จะทำยังไงต่อค่ะ” อุรัสยาจำต้องถาม เพราะเธอยังจำได้ดีถึงคำพูดในวันแต่งงานระหว่างเขากับเธอว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่เขาอยากจะหย่า ขอแค่ให้บอกเธอดีๆ เธอจะยอมหย่าให้ และเหมือนว่าวันนั้นที่ว่ามันใกล้เข้ามาแล้ว เพราะตอนนี้เขามีสิทธิ์ขอหย่ากับเธอได้ทุกเมื่อ และเธอก็คงเห็นแก่ตัวกอดทะเบียนสมรสเอาไว้เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาเสียสละหลายสิ่งเพื่อเธอมามากพอแล้ว บางทีมันอาจถึงเวลาแล้วจริงๆ ที่เธอจะทำอะไรเพื่อเขาได้บ้าง

“พี่ยังไม่ได้คิด แต่อิงไม่ต้องเป็นห่วงนะ พี่ไม่มีวันทิ้งอิงแน่นอนครับ พี่สัญญา” ก้องภพตอบไปตามตรงพร้อมกับคว้าตัวคนหน้าเศร้าที่ไม่รู้ว่าเธอจะรู้บ้างไหมว่าตอนนี้น้ำตามันใกล้จะไหลรินเต็มทีเข้ามากอดเอาไว้แนบแน่น เขาไม่เคยคิดว่าตัวเองจะต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้มาก่อน มันจึงเป็นเรื่องที่ยากหากจะต้องเลือกใครอีกคนแล้วทิ้งให้อีกคนไป โดยเฉพาะคนที่น่าสงสารในอ้อมกอดคนนี้

“พี่ก้องทำเพื่ออิงมามากแล้วนะคะ ถ้าพี่ก้องจะทำเพื่อตัวเองบ้างอิงก็เข้าใจค่ะ อิงยืนยันคำเดิมนะคะว่าพร้อมจะหย่าถ้าพี่ก้อง…”

“พี่บอกแล้วไงว่าไม่หย่า! เราเลิกคุยเรื่องนี้กันเถอะครับ ออกไปทานข้าวกันดีกว่า” ก้องภพเผลอตวาดภรรยาเข้าก่อนจะรีบเปลี่ยนเสียงเมื่ออีกคนทำท่าเหมือนจะร้องไห้ เขาผละตัวออกก่อนจะจูงมือเธอกลับไปที่ห้องอาหาร ทอดทิ้งเรื่องชวนน่าปวดหัวเอาไว้เบื้องหลังไปก่อน

หลังจากทานข้าวเช้าเสร็จก้องภพก็พาภรรยาขับรถออกมาจากบ้าน เขาแวะสั่งงานที่ไร่ข้าวโพดที่ได้รับสืบทอดมาจากผู้เป็นย่าชั่วครู่โดยมีภรรยายืนให้กำลังใจอยู่ไม่ห่างก่อนจะพาเธอขับรถต่อเข้าเมืองเพื่อชดเชยความผิดที่เขาไม่รักษาสัญญาที่ให้ไว้เมื่อวานที่ผ่านมา

“อิงอยากได้อะไรไหมเดี๋ยวพี่ซื้อให้” คนถูกถามยิ้มรับก่อนจะส่ายหน้าเหมือนทุกทีที่เขาถาม ขอแค่ได้อยู่กับเขา เดินจูงมือกันไปแบบนี้เธอคงไม่ต้องการอะไรแล้ว อุรัสยาคิดก่อนตอบถึงสิ่งที่ต้องการ

“อิงอยากได้เวลาของพี่ก้องวันนี้ทั้งวันมากกว่าค่ะ ได้ไหมคะ”

“มักน้อยจังเมียใคร ได้สิครับ วันนี้ทั้งวันของพี่…ยกให้อิงคนเดียวหมดเลย ดีไหม”คนได้ยินยิ้มรับก่อนจะโผเข้ากอดสามีอย่างลืมตัว กว่าจะนึกขึ้นได้ก็ตอนที่ถูกมองจากคนรอบข้าง นั่นทำให้เธอได้สติ

“ขอโทษค่ะ อิงลืมไป นึกว่าเราอยู่ที่บ้าน” ก้องภพไม่ได้ว่าอะไรนอกจากจ้องมองคนหน้าแดงอย่างมีความสุข ทุกครั้งที่เห็นเธอยิ้มมันทำให้เขาพลอยรู้สึกอยากยิ้มไปด้วย อุรัสยาเป็นเพียงไม่กี่คนที่เขาไม่ต้องปรุงแต่งอะไรเลยเวลาอยู่ใกล้ๆ เธอทำให้เขาเป็นตัวของตัวเองได้อย่างไม่ต้องอึดอัดใจขณะที่เธอคอยเติมเต็มส่วนที่เขาขาดให้กันเรื่อยมา

“ไว้คืนนี้พี่จะให้กอดทั้งคืนเลยดีไหม แต่ไม่กอดอย่างเดียวนะ”

“พี่ก้องน่ะ พูดอะไรอย่างนั้นอายคนอื่นเขานะคะ” อุรัสยาเอ่ยอุบก่อนจะเดินเลี่ยงนำหน้าเขาไป คนบ้า! ชอบพูดให้เธอรู้สึกอายเรื่อย

แน่นอนว่าเธอแต่งงานกับเขามาสามปีสถานภาพทางร่างกายทุกอย่างมันเหมือนสามีภรรยาทั่วไป เธอยอมยกทุกๆ อย่างให้เขาเป็นคนแรก ในขณะที่กล้องภพเองก็สัญญาว่าเขาจะไม่มีใครนอกจากเธอ

ภาพอดีตคนรักกับภรรยาที่เดินจูงมือผ่านหน้ากันไปทำให้ใครบางคนที่สะกดรอยตามคนทั้งคู่มาได้สักพักกำหมัดแน่น ปันตาจ้องมองภาพนั้นด้วยความเจ็บปวดอย่างถึงที่สุด ที่ข้างกายของก้องภพมันควรจะเป็นของเธอแต่เพียงผู้เดียว และมันถึงเป็นเช่นนั้นหากย่าของเขาไม่ทำเรื่องบ้าๆทำให้ความสัมพันธ์ของเขากับเธอต้องจบลงทั้งที่ยังไปต่อได้ และที่ว่างข้างเขามันอาจจะยังเป็นของเธออยู่ถึงทุกวันนี้

แน่นอนว่าครั้งนั้นเธอไม่ได้ไปจากเขามือเปล่า แต่จากไปพร้อมๆ กับเงินห้าล้านที่ย่าของเขามอบให้และสั่งเอาไว้ไม่ให้เธอกลับเข้ามาในชีวิตหลานชายของท่านอีก เธอไปพร้อมกับเงินที่คิดว่ามันจะทำให้ชีวิตของเธอสุขสบายขึ้น แต่พอเวลาผ่านไปเธอถึงได้รู้ว่าการใช้ชีวิตแบบฟุ่มเฟือยมันทำให้เธอหมดสิ้นทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเงิน หรือแม้แต่บ้านที่เคยอาศัยอยู่ก็ถูกยึดไปจนหมดเพราะหนี้บัตรเครดิต สุดท้ายเธอก็เลือกกลับเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้ง เพื่อทวงทุกสิ่งคืน

อะไรก็ตามที่มันเคยเป็นของเธอมาก่อนเธอจะทวงคืนให้หมด!

อุรัสยามีความสุขทั้งวันที่สามีมอบให้ ก้องภพเอาใจเธอทุกอย่าง เขาพาเธอไปซื้อเสื้อผ้าสวยๆ ทั้งๆ ที่เธอเคยปฏิเสธแต่ก็ไม่อาจขัดใจสามีได้เลยเพียงเพราะเขาอยากเห็นเธอสวมใส่สุดสวยๆ บ้าง หญิงสาวยอมทำทุกอย่างตามที่สามีสั่งอย่างว่าง่ายเพราะอยากเก็บเกี่ยวช่วงวันเวลาดีๆ เหล่านี้เอาไว้ให้ได้นานที่สุดเท่าที่มันพอจะนานได้

ตอนนี้พื้นที่ข้างๆ กายของเขามันยังเป็นกรรมสิทธิ์ของเธออยู่

“อิงแกะปูให้นะคะพี่ก้อง” เสียงหวานเอ่ยขึ้นก่อนจะเริ่มต้นแกะปูที่จำได้ขึ้นใจว่าสามีชอบทานมากแค่ไหน และก็เป็นทุกครั้งที่เธอจะรับอาสาแกะให้กับเขาอย่างไม่เกี่ยงงอน เพราะอยากให้เขาสะดวกสบายที่สุดเท่าที่ผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างเธอพอจะทำให้กับเขาได้ ยากแค่ไหนเธอก็พร้อมทำ ต่อให้สิ่งนั้นจะเป็นสิ่งที่ทำลายหัวใจเธอจนกลัดหนองก็ตาม