SIMULA
2608 Words
Cresia's POV
Maria Lukresia Trillanes Cojuangco is my name. I am a grade twelve student and I am studying at Hellios Nalupa University, a prestigious school owned by Uncle Storm and managed by his son Kuya Storm.
I am turning eighteen this year and I am so excited for my eighteenth birthday which is sobrang bongga raw sabi nina Daddy at Mommy. Sabi ko simplehan lang nila dahil gastos lang kapag sobrang bongga. Tsaka nakakapagod mag-organize ng ganito kalaking party. Ang hilig pa naman nina Mommy at Daddy na maging hands on sa mga ganito kalaking event kahit may mga event organizer naman na pwede naman nilang i-hire para mag-asikaso mismo ng party.
Pero anak ako nina Lanz Skyle Cojuangco at Maria Jasmine Trillanes-Cojuangco na parehong galing sa marangya at kilalang pamilya sa lipunan kaya alam kong hindi sila papayag na simple lang ang magiging selebrasyon ng debut ko. Kahit sabihin ko na simplehan lang nila I am sure they will not follow my suggestions. Masusunod pa rin ang gusto nila kaya wala na lang akong say kun ‘di ang umoo at hayaan sila. Hindi naman mauubos ang pera namin sa event na ito. My parents are both billionaires kaya alam kong barya lang ito kung tutuusin sa kanila.
Sabi nga ni Ate Rain sa akin noong nakaraang linggo when I opened up about this topic with her. I 'll just go with the flow na lang daw.
“Isang beses mo lang iyan mararanasan sa buong buhay mo, little sis. Hayaan mo na sina Daddy at Mommy na bigyan ka ng bonggang party na hindi mo makakalimutan sa buong buhay mo. Bilyonaryo ang ama at ina natin kaya barya lang sa kanila ang ten to twenty million na magagastos nila sa debut mo kung sakali.” Nakatawang sabi ni Ate Rain na parang hindi na nagulat nang sabihin ko sa kaniya ang plano ng mga magulang namin sa birthday ko.
Nilalang lang niya ang ten at twenty million???
Ang dami na kayang maitutulong ng perang ito sa mga kapus-palad. Kung ginamit na lang namin ito sa pagbibigay ng donasyon sa mga charity, marami ng napakain at napaaral ang twenty million.
Ang daming hindi kumakain sa ilang panig ng Pilipinas, kaya naisip ko na hilingin na lang sana kay Daddy na i-donate na lang sa charity ang perang gagamitin nila sa debut ko. Kaya lang naisip ko, marami naman silang tinutulungan na charity ni Mommy. Baka oo sila pero gagastos pa rin sila sa debut ko. Kilala ko silang dalawa, hindi sila papayag na hindi ko maranasan ang naranasan ng mga kuya at ate ko. Kambal din kasi ang sumunod kina Kuya Wind at Ate Rain, tapos pinalad ako na walang kakambal kaya kung ituring nila ako ay bata pa dahil malayo rin ang agwat ng mga edad ko sa kanila.
“Sa amin nga ni Wind noon, bongga rin at halos thirty million yata ang nagastos ni Daddy sa dami ng dumalo. In-advance na kasi ang debut ni Wind kaya hayun, ang daming dumalo. Bawi naman sa mga gifts at cash dahil puro mga galante ang bisita lalong-lalo na ang mga kaibigan ni Daddy. Katulad din kina Cloud at Sunny, sabay din at bongga rin.” Kwento ni Ate Rain na inalala pa sa isip niya ang mga nangyari noong debut nila ni kuya.
“Wow!” Manghang sabi ko. Halos kilala ko ang mga kaibigan ni Daddy pati na mga anak ng mga ito. Puro pa naman kambal ang iba at puro naggugwapuhan ang mga lalaki lalo na at mana sa magandang lahi ng kanilang mga magulang. Pero ni isa sa kanila ay wala akong crush. Si Kuya Wind Tyler lang ang crush ko at one and only love ko.
“Opppppsss! Sorry po, Papa God.” Bulong ko nang maisip kong gumagawa na naman ako ng kasalanan.
“Kaya ikaw, pumayag ka na. Maging thankful ka na lang dahil may mga magulang tayong bilyonaryo.”
“Thankful naman ako palagi, Ate.” Sabi ko na sinubukan ngumiti sa ate ko.
Sa loob-loob ko naman ay nalulungkot ako dahil may isa akong kahilingan na gusto kong matupad. Pero alam ko, hindi iyon matutupad kahit anong gawin kong taimtim na panalangin.
Selfish wish iyon na alam kong hindi tutuparin ng Diyos dahil hindi magandang hiling iyon.
Kung ano iyon, only God knows what it is.
“Eh, bakit nag-aalangan ka pa sa party na gusto nilang iparanas sa iyo? You deserve it, little sis. Ikaw ang bunso kaya dapat lang na pinakabongga ang iyo.” Napansin yata ni ate na hindi ako masaya kaya heto at inusisa na niya ako
“Hindi ko naman tinanggihan, Ate. Sinabi ko na simplehan lang.”
“Hindi papayag sina Daddy at Mommy, anak ka ng isang Cojuangco. Hindi uso sa pamilyang ito ang plain and simple. Dapat marangya, dapat bongga.” She laughed like a witch.
“Oo na,” I just agree with her. “Sino pala ang first dance mo, tapos first dance rin ni Kuya Wind?” Naalala kong itanong nang maalala ko ito. I'm just curious, ang asawa kaya niya? Oh, iba? Si Kuya Wind, sino kaya?
“Hindi ko na maalala pero si Wind, babae mismo ang nag-aayaya na isayaw siya. Gwapo eh.” Sabi ni Ate Rain sabay tawa.
Napasimangot ako ng palihim nang maisip ko ang tinuran ni Ate Rain. Wala pa ako ng mga panahong iyon dahil hindi pa ako nabubuo. Pero na-i-imagine ko ng maraming kinikilig sa gandang lalaki ng kuya ko habang nakatayo siya sa gitna at nagsasayaw.
Kung gwapo na siya noong kabataan niya mas lalo na ngayon na malapit na siyang mag-treinta ‘y singko. He looked so damn hot. Ang eight pack abs niya na palaging nagbibigay sa akin ng kilabot kapag nakakasabayan ko siya sa pagligo sa pool, labis akong nababahala saha kilos ko kaya umiiwas ako. I'm only seventeen pero mahalay na ang mga naglalaro sa aking isipan. Kasalanan ito ni Kuya, ang hilig niyang magbilad ng katawan.
Matandang binata na si Kuya Wind sa tutuusin. Nagtataka lang ako kung bakit hindi pa siya nag-aasawa. Si Ate Rain may asawa at isa ng anak. Si Kuya Wind, may fiancée naman siya ngunit hanggang ngayon ay tila wala pa rin itong balak na pakasalan ang fiancée niya. Ang tagal na nila, halos eight years na rin silang mag-on. Kasal na lang ang kulang sa kanila dahil halos mag-live in na rin ang dalawa. Ako lang ang against sa kanilang relasyon sa totoo lang, hindi ko kasundo ang fiancée niya dahil nagseselos ako rito. Dapat ako iyong nasa pwesto niya at hindi ang pangit na iyon!
“Ouch, my bad!”
Maganda naman ang fiancée ni kuya tinatawag ko lang pangit dahil inis ako sa kaniya. She is so lucky with my brother.
I am so lucky too, pero mas maswerte siya dahil nasa kaniya ang lalaking pinakamamahal ko.
Lumaki ako na may gintong kutsara sa aking bibig, siyempre bilyonaryo ang mga magulang ko. Nakukuha ko ang lahat ng aking gusto kapag hiniling ko ito sa parents ko. Ngunit hindi ako lumaking spoiled brat dahil marunong akong magpahalaga ng mga bagay na binibigay sa akin ng aking mga magulang. Hindi lang iyon, pinalaki rin ako ng mga magulang ko na may takot sa Diyos at marunong makisama sa mga tao. Sa katunayan, marunong ako sa mga gawaing bahay kahit napakaraming katulong sa aming bahay.
Ayaw kasi ng mga magulang namin na lumaki kami ng mga kapatid ko na wala kaming alam na gawin kung hindi ang umupo maghapon at magbuhay-prinsesa. Where in, walang alam kung hindi ang mag-utos at maghintay na lang na ihain ang pagkain sa aming harapan.
Kaya naman habang lumalaki kami at nagkakaisip ng mga kapatid ko, tinuturuan na kami nina Daddy at Mommy kung paano maglinis ng bahay, maghugas ng pinagkainan, at magluto ng kanin at ulam kahit may katulong naman. Kaya naman nasanay na akong ipaghain ang sarili ko kahit pwede naman akong mag-utos. Minsan nga ay pinapagalitan na ako ni Manang kapag nakikita niya akong naghuhugas ng pinggan. Inaagawan ko raw nila ng trabaho at baka mapaalis na lang sila isang araw dahil hinahayaan nila akong gawin iyon.
I didn't wish to be on this family sa totoo lang. But, I was so lucky having a rich and powerful family na madalas kainggitan ng mga kaklase ko at mga tao sa paligid ko. We are like a royal family where people will bow their heads and greet us whenever they see us. It's a nice feeling being loved and envied by people surrounding us. But, if I was given a chance to choose what I want in life, sana hindi na lang ako naging parte ng pamilyang ito. Sana hindi na lang ako ipinanganak sa pamilyang ito.
Yes, I am so happy and lucky being one of the Cojuangco's siblings and being the daughter of my influential parents. Nakaka-proud iyon ng sarili kahit wala pa naman akong ambag sa pamilya namin. Pero parang may kulang…may gusto akong makamtan na hindi kayang ibigay ng mga magulang ko. May gusto akong hilingin sa kanila na alam kong ikawawasak ng mga puso nila.
Sana ay hindi na lang nila ako naging anak. Maraming gusto na mapunta sa pwesto ko pero ako, hindi ko ‘to ginusto. Patawarin ako ng Diyos kung ganito man ang hinihiling ko sa Kaniya. Alam kong dapat akong magpasalamat sa buhay na kaniyang ipinagkaloob sa akin ngunit hindi ako masaya…may kulang sa buhay ko na gusto kong mapasaakin. Patawarin ako nina Daddy Sky at Mommy Jasmine pero sana hindi na lang ako naging parte ng pamilya nila.
Why?
Ask me why?
Hindi sa hindi ako mahal ng mga magulang ko at mga kapatid ko kaya ganito na lang ako kung humiling ng ganito. The truth is I’m so lucky to have a perfect and loving family. Sobrang mahal na mahal nga nila ako to the point na parang gusto ko na lang saktan ang sarili ko. Ewan ko ba kung bakit pumapasok sa isip ko na sana hindi na lang nila ako naging anak, na sana hindi ko na lang naging kapatid ang mga kapatid ko especially my eldest handsome brother where in my heart fell for him deep.
I tried to kill this feeling. Sinubukan ko ng maraming beses but as I grow fast, my love for him is going deeper and deeper.
I am always praying to God that one day, I will wake up and not be a part of this family anymore. Na sana ampon na lang ako, na sana ay napulot lang nila ako sa basurahan o kanal at inaring tunay na anak kaya ko dala-dala ang apelyido. Para malaya kong pakawalan ang pag-ibig na nadarama ko kay Wind Tyler Cojuangco. Ang aking nakakatandang kapatid na lalaki at kakambal ng aking ate na si Maria Rain Cojuangco.
This is the sin I’m committing secretly. A forbidden love that I am feeling right now for my brother. Pag-ibig na alam kong kasusuklaman at pag-uusapan ng lahat. Pag-ibig na pwedeng yumurak sa pamilya namin at maging mitsa upang ako ay itakwil nila.
Pero anong magagawa ko?
I’m so in love with him. A love that is not right because we are siblings. For Pete's sake, I know what I am feeling for him is wrong. Kasalanan ito sa mata ng tao at mata ng Diyos. Pero bakit sa puso ko…wala akong madamang mali? That it is right to fall for him and love him more than anything in this world. Na walang mali na magkagusto ako sa kaniya at pinagpapantasyahan siya sa mga panaginip ko. That he is mine and no one can take her away from me even his fiancee!
Kaya naman naisip ko ang isang plano na magdadala sa akin sa kasiyahan na matagal ko ng inaasam.
“s**t na malagkit!” bulalas ko sabay malakas na binagsak ang kopita ng alak sa tapat ng waiter na medyo napapitlag dahil siguro sa gulat.
Nginisihan ko siya at tinaasan ko ng isang kilay.
“I will pay for this glass if it is broken. But you see, it's not!” Medyo malakas na sabi ko at tinaas ang shotting glass na may magandang kurba at kumikinang-kinang pa ang crystal na katawan nito dahil sa disenyo nito na parang diamond.
“Another order, Ma'am?” tanong naman ng waiter na hindi pinansin ang sinabi ko.
Magalang niyang inilahad ang palad niya sa akin para kunin siguro ang shotting glass na hawak ko.
Mukhang sanay na yata itong tinatarayan ng customer at sanay ng i–handle iyong mga customer na lasing na at wala na sa tamang huwisyo. Well, alam ko pa naman ang ginagawa ko kahit may tama na ako ng espiritu ng alak. Matino pa akong kausap at hindi ako basta-basta maloloko ng sino man na lalapit at mag-aaya ng one-night-stand.
Hindi ako cheap na babae kahit na mukha akong pakawala sa suot ko ngayon. I just needed to dress like this para makapasok dito sa bar at magawa ang maitim kong balak.
“Yes, please.” Pairap na sabi ko at saka maarteng binitiwan ang baso sa palad niyang sobrang laki at halatang banat sa trabaho dahil magaspang at maitim.
“Gross!” Sa isip-isip ko ay bulalas ko.
I know palad iyon ng taong may binubuhay na pamilya at hindi ko dapat pintasan. Subalit may pagkamatapobre lang siguro ako minsan dahil lumaki ako sa marangyang buhay kaya hindi ko napigilan ang aking sarili na maging magaspang at makadama ako ng pandidri kahit hindi naman dapat. Parang ganito nga ang palad ni Kuya Wind, malaki at magaspang. Pero siyempre, hindi ko siya ikukumpara sa waiter na aking kaharap kahit gwapo rin ito at may ibubuga pati ang katawan.
“Pakihintay na lang po ang order mo, Ma'am.” Magalang na sabi ng waiter kahit nahalata niya na tila nandidiri ako sa kaniya. Ayaw kong maging rough sa kaniya, ayaw kong ipakita ang ganitong attitude. Pero huli na, hindi ko na mababawi ang impresyon na pinakita ko sa kaniya. Wala naman siyang ginagawang mali sa harapan ko, ako lang ito lmg humahanap ng kapintasan na ewan ko ba kung bakit ko ito ginagawa.
Hindi ako umimik. Hinayaan ko lang siya sa kaniyang ginagawa at hinawakan ang ulo kong biglang sumakit.
Last na ito, hindi ko magagawa ang plano ko ngayong gabi kapag nilasing ko ng labis ang aking sarili.
Tumingin ako sa gawi ni Kuya Wind kung saan ay kasama niya ang kaniyang mga kaibigan. Walang may alam na tumakas ako sa mansion at sinundan siya. Well, bakit ko naman ipapaalam sa iba ang plano ko kung wala naman akong pwedeng pagkatiwalaan isa man sa mga taong malapit sa akin, lalo na at hindi maganda itong aking gagawin.
Kasalanan itong gagawin ko at alam kong pandidirihan ako ng mga kaibigan ko at mga kapatid. Lalo na kapag nalaman nila na binabalak kong abangan na lasing si Kuya Wind at plano ko na ibigay sa kaniya ang aking sarili.
Aamin na rin ako sa kaniya kinabukasan ng aking nararamdaman, malay ko…baka katulad ko ay may lihim din pala siyang pag-ibig sa akin. Na kaya wala pa siyang asawa hanggang ngayon ay hinihintay niya akong mahinog.
“Salamat! Here's your tip, kuya.”. Iniwan ko ang one thousand sa ilalim ng shotting glass na nilapag ko at mabilis na sinundan si Kuya na inaalalayan na ng mga kaibigan niya dahil lasing na lasing.
“This is what I am waiting for. Kaya ko ba? Magagawa ko ba?" bulong ko sa aking sarili habang mabilis akong naglalakad maabutan lang sila.
"You're going to be mine tonight."
- Writer
