"เฮ้อออ..."
ฉันถอนหายใจขึ้นมาทันทีเมื่อเดินเล่นอยู่นานแล้วมันน่าเบื่อ จนต้องนั่งที่ม้าหินอ่อนแถวๆ ลานบาสข้างๆ กับตึกหนึ่ง ซึ่งฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นตึกอะไร เพราะถ้าเป็นตึกคณะมันจะมีชื่อติด แต่ตึกนี้ไม่มีชื่อและฉันก็ไม่ได้หาข้อมูลของมหาลัยนี้มากนัก
แปลกแฮะแถวนี้แทบจะไม่มีคนเลยหรือว่าเป็นตึกร้างกัน
"น่าเบื่อจริงๆ "
ฉันจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อที่จะดูข่าวสารบันเทิงต่างๆ
ครืดดด....ครืดดด....ครืดดด
พลันเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาทันที ทำให้ฉันต้องดูเบอร์ที่โชว์ก็พบว่าเป็นเบอร์ของพี่สาวตัวเองนั่นเอง ฉันจึงกดรับสายทันที
"ฮัลโหลค่ะ ^_^"
(พี่คิดว่าจะไม่รับซะอีก นี่เลิกเรียนแล้วเหรอ)
"ค่ะ ปล่อยก่อน"
(พี่ก็เหมือนกัน แล้วเราอยู่ไหน)
"แถวๆ ลานบาสค่ะ"
(โอเคๆ เดี๋ยวพี่ไปหาก็แล้วกัน)
"รีบมาเลยน๊าค๊าาา มีนเบื่อมากเลยยย" ฉันพูดเสียงอ่อนทันที ก็มันน่าเบื่อจริงๆ นี่นา
(เฮ้อออ เดี๋ยวเจอกัน)
"คิคิคิ"
ติ๊ด!
ฉันอมยิ้มทันทีหลังจากที่วางสาย เพราะฉันจะได้ไม่เบื่ออีกแล้ว
คิคิคิ พี่สาวที่น่ารักของฉัน ^_^
หลังจากนั้นฉันก็นั่งเล่นโทรศัพท์ต่ออีกสักพัก ก็ได้ยินเสียงคนเดินมาจากทางด้านหลังก่อนจะหันไปมองก็พบว่าเป็นพี่เมษา พี่สาวของฉันนั่นเอง มันจึงทำให้ฉันยิ้มออกมา
"ไปกันเถอะมีน ^_^"
"ไปไหนเหรอคะ? "
"พี่จะไปเอาเอกสารที่ห้องประชุมก่อนน่ะ"
"โอเคค่ะ ^_^"
พรึ่บ!
"เช้านี้คงไม่ได้เรียนสินะ ถึงมานั่งเล่นตรงนี้ได้? "
"ใช่ค่ะ วันนี้แค่แนะนำตัวเองเฉยๆ แต่ว่ามีนมีเรียนบ่ายอีกค่ะ แล้วพี่ล่ะค่ะ? "
"พี่ไม่มี แต่ว่าวันนี้พี่มีประชุมตอนบ่ายเหมือนกัน ถ้าเราเรียนเสร็จก็มาหาพี่ที่ตึกสภาได้"
"รับทราบค่ะ ^_^"
พี่สาวของฉันเป็นดาวมหาลัยรวมถึงเป็นสภานักศึกษาอีกด้วย ตอนที่พี่ฉันพูดให้ฟัง ฉันนี่อึ้งไปในทันที เพราะไม่คิดว่าพี่เขาจะเป็นพวกกรรมการอะไรพวกนี้ยังไงล่ะ แต่เรื่องดาวนี่ฉันคิดว่าพี่สาวของฉันสมควรได้เป็นแล้วล่ะ เพราะพี่เมษาทั้งสวย น่ารัก อ่อนหวานรวมถึงเรียนเก่งอีกด้วย
"เอาล่ะ เราจะขึ้นไปกับพี่หรือรอตรงนี้? "
"ขึ้นไปด้วยดีกว่า แต่ว่าเขาให้คนนอกเข้าได้เหรอคะ? " ฉันถามพี่เมย์เพื่อความแน่ใจ เพราะก็แอบได้ยินเหมือนกันว่าที่นี่เคร่งครัดเรื่องของกฎระเบียบเอามากๆ
"ได้สิ ^_^"
ตึก....ตึก....ตึก
แกร๊ก!
เราสองคนเดินมาหยุดที่ห้องห้องหนึ่ง ก่อนที่พี่เมย์จะเปิดประตูเข้าไป ฉันก็ต้องตกใจกับภาพตรงหน้า ตอนแรกคิดว่าคงไม่มีใครอยู่ เพราะว่ามันเงียบมากแล้วอีกอย่างคือทางที่เราเดินมากก็ไม่มีคนเลย แต่ห้องนี้คือแบบว่า.....
"เอ้า...พวกนายยังไม่กลับกันอีกเหรอ? "
"ว่าจะกลับกันแล้วเหมือนกัน จริงมั้ยวะ! "
"อืม"
"แล้วนี่ใคร? น่ารักซะด้วย :-) "
ฉันรีบก้มหน้าลงทันที เพราะทั้งสายตาและรอยยิ้มคงเจ้าชู้ไม่เบาเลย
"อย่ามายุ่งกับน้องฉันเลยนะ พวกนายน่ะ"
"มีน้องสาวด้วย? "
"ใช่ นี่มีนาน้องสาวฉันเอง เรียนอยู่ปี 1มีนา..."
พี่เมย์แนะนำฉันกับเพื่อนของเขาและเธอก็กระซิบฉันอีกด้วย นั่นทำให้ฉันต้องเงยหน้าขึ้นมา และยืนมองกลุ่มผู้ชายที่นั่งอยู่ที่โซฟาด้วยกัน ซึ่งในกลุ่มก็มีอยู่ด้วยกันสามคนและแต่ละคนคือหล่อมากเลย ตายแน่ๆ มีนา อยู่ใกล้คนหล่อแบบนี้ฉันก็ทำตัวไม่ถูกน่ะสิ
อร๊ายยย เก็บอาการไว้ >.
"เป็นน้องสาวเมย์เหรอครับ :-) "
"ค่ะ"
"แล้วเราเรียนคณะอะไร? "
"อะ...เอ่อ..."
"เรียนเอกเดียวกับพวกเรา" ไม่ใช่ฉันที่ตอบ แต่เป็นพี่เมย์ต่างหากล่ะที่เป็นคนตอบ
"งั้นเหรอครับ :-) "
"’งั้นพวกเราก็มาแนะนำตัวให้น้องมีนารู้จักกันก่อนดีมั้ยวะ :-) "
"พี่ชื่อเรย์ นะครับ :-) "
"เอ่อ....ค่ะ" พี่เรย์ที่พูดขึ้นก่อนหันมายิ้มให้ฉัน
"ส่วนไอ้ที่นั่งเล่นโทรศัพท์นั้นชื่อ เทพ ไอ้ที่ยืนยิ้มอยู่นั่น...."
"ไปป์นะครับ"
"สวัสดีค่ะ"
พอพูดเท่านั้นฉันก็กลับเป็นเหมือนเดิม คือก้มหน้า ก็เพราะว่าฉันเพิ่งรู้จักกับพวกเขาแล้วจะให้ยิ้มร่าแบบที่ทำกับพี่เมย์คงจะไม่ได้แน่ๆ
"น้องเมย์ ดูท่าทางจะขี้อายนะครับ" พี่เรย์พูดขึ้น
"คงจะยังไม่สนิทน่ะ เอกสารของฉันอยู่ไหนเหรอ? "
"บนโต๊ะนั้นน่ะ"
"อ่อ...ได้ละ^_^"
"เธอเห็นไอ้เกรย์หรือเปล่า? "
"เห็นว่าเกรย์กลับไปเอาเอกสารอะไรสักอย่างที่คอนโดนี่แหละนะ"
"เห็นมั้ยกูบอกมึงแล้วว่าเมษารู้ทุกเรื่องของไอ้เกรย์"
"เออๆๆ "
"มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่า? "
"แล้วไอ้เกรย์มันจะเข้ามาตอนไหน? "
"ก็เห็นว่า...."
แกร๊ก!
พี่เมย์ยังพูดไม่จบ ประตูห้องก็เปิดเข้ามาพร้อมกับร่างสูงของใครบางคนที่เดินเข้ามา แต่เขาไม่ได้สนใจรอบข้างเลย เพียงแต่ผู้ชายคนนี้กลับเดินไปนั่งที่โต๊ะที่พี่เมย์เพิ่งเอาเอกสารออกมา ใครกัน ทำไมเขาไม่สนใจใครเลยล่ะ....
"มาแล้วเหรอวะ"
"กูว่าจะถามเมษาอยู่ว่ามึงจะเข้ามาตอนไหน"
"มีเรื่องอะไร? "
"ประชุมบ่ายนี้? "
"อืม"
"แต่บบ่ายนี้กูไม่ว่างว่ะ"
"......? "
"ก็กูมีนัดกับน้องอิ๋ง ดาวรัฐศาสตร์นี่ซะ"
"ฮ่าฮ่าฮ่า มึงนี่นะไอ้เรย์"
"หึ...นั่นมันก็เรื่องของมึง"
เฮ้อออ....นี่พวกเขาคงลืมไปกันนะว่ามีผู้หญิงสองคนยืนอยู่ในห้องนี้ด้วย ฮัลโหลล...
"เอ่อ...เกรย์"
"หืมมม? "
ร่างสูงที่ฉันเพิ่งรู้จักชื่อเขาเงยหน้าขึ้นมาจากกองเอกสารอะไรสักอย่าง ก่อนที่จะหันมามองทางพี่เมย์ แต่เพราะว่าฉันมองเขาอยู่ก่อนแล้ว ทำให้สายตาของเราสบเข้าด้วยกัน
ตึกตัก....ตึกตัก....
เสียงหัวใจที่เต้นแรง สายตาที่สบเข้ากันนั้น มันเป็นครั้งแรกเลยมั้งที่ฉันรู้สึกว่าตัวเองไม่สามารถละสายตาออกจากใบหน้าหล่อ เท่นั้นเลย แต่เพราะฉันรู้สึกว่าตัวเองคงมองนานเกินไปหรืออาจทำให้เขาตกใจ จึงรีบหลบสายตาเขาทันทีด้วยการหันไปมองด้านอีกอย่างแนบเนียน
ฟู่~~~
นี่ฉันยังคงคอนเซ็ปต์หน้านิ่งเหมือนเดิมได้ใช่มั้ยเนี่ย หวังว่าหน้าฉันคงไม่แดงไปก่อนนะ อร๊ายยย มีนาเอ๊ย >...พี่เกรย์งั้นเหรอ หึหึหึ......