ทะลุมิติมาเลี้ยงลูกและสามี

มิติ

พะพายกำลังนอนหลับเธอฝันถึงที่แห่งหนึ่งที่ค่อนข้างสวยงาม เบื้องหน้าของเธอนั้นคือป่าเขาที่มีอากาศสดชื่นอย่างที่เธอไม่เคยคิดมาก่อน 

พะพายยืนสูดอากาศเข้าปอดจนพอใจ จึงได้เดินสำรวจรอบๆบริเวณ เธอเดินไปตามทางเดินเรื่อยๆจนมาเจอกับบ้านหลังหนึ่งที่มองดูไม่เหมือนบ้านที่อยู่ในโลกของเธอสักนิด มันเหมือนบ้านที่อยู่ในซีรีส์จีนย้อนยุคไม่มีผิด

“ มาแล้วหรอ นั่งสิ “ พะพายถูกชายชราตรงหน้าเชื้อเชิญให้นั่งลง เธอลอบมองสำรวจชายชราที่อยู่ตรงหน้าอย่างพิจารณา ชุดยาวสีขาวขลิบทองนั่นมองดูงดงามอย่างมาก แต่เธอกลับรู้สึกว่าถ้าเป็นตนเองสวมใส่คงร้อนจะแทบอยากจะถอดชุดทิ้ง 

“ ขอบคุณค่ะคุณตา “ 

“ เป็นยังไงชอบที่นี่ไหมล่ะ “ 

” ค่ะที่นี่สวย อากาศดีมากเลยค่ะ ว่าแต่ทำไมคุณตาถึงอยู่ที่นี่คนเดียวละคะ “ 

” เพราะข้าเป็นคนสร้างที่นี่มาด้วยตัวเองนะสิ ” พะพายตื่นเต้นจนตาโต 

“ จริงหรอคะ คุณตาเก่งจังค่ะ อะนั่น “ พะพายชี้ไปที่เจ้าจิ้งจอกสีขาวตัวน้อยที่วิ่งมาหาเธอ จากนั้นก็อุ้มมันขึ้นมานั่งบนตักของตนเอง 

“ เสี่ยวไป๋ มานี่ อย่ารบกวนแขก “ 

“ ไม่เป็นไรค่ะคุณตา มันน่ารักดี ขนก็นุ่มลื่นด้วย “ พะพายอดใจไม่ไหวที่จะลูบไล้ขนของมัน

“ เอาล่ะเราอย่ามัวเสียเวลากันอยู่เลย ก่อนอื่นข้าขอแนะนำตัวก่อน ข้าคือเง็กเซียนฮ่องเต้ผู้ดูแลสวรรค์ชั้นฟ้า หึหึ ที่ข้าพาเจ้ามาที่นี่นั่นเพราะมีบางเรื่องที่จะบอกแก่เจ้าด้วยตนเอง “ พะพายที่ได้ยินว่าชายชราตรงหน้าคือเง็กเซียนฮ่องเต้ก็รู้สึกตื่นเต้นและแปลกใจ แต่เธอไม่กล้าที่จะถามอะไรกับชายชราตรงหน้า จากนั้นชายชราจึงได้เอ่ยบอกกับเธอต่อ 

“ ความจริงแล้วเจ้าคือหนึ่งในลูกหลานของเราเมื่อครั้งที่เราลงไปเผชิญวิบากกรรมในโลกมนุษย์เมื่อพันปีก่อน ทีจริงโลกนี้ไม่ใช่ที่ๆเจ้าควรอยู่ แต่เป็นเพราะมารดาของเจ้าที่ร้องขอข้าจึงยอมให้เจ้ามาเกิดที่โลกนี้และอีกไม่นานเจ้าจะได้กลับไปในทีที่ควรอยู่ตั้งแต่แรก เข้าใจหรือไม่ “ 

“ เอ่อ ไม่ค่อยเข้าใจค่ะ” พะพายเอ่ยตอบตามความคิดของตนเอง นั่นเพราะเธอไม่เข้าใจที่ชายชราตรงหน้าเอ่ยบอก อะไรคือลูกหลานอะไรคือพันปี ตอนนี้เธอสับสนแล้วก็มึนงงไม่น้อยเลย 

“ เฮ้อ !! งั้นจงตั้งใจฟังให้ดี เมื่อไหร่ที่เจ้าอายุครบ 25 ปี เจ้าจะต้องกลับไปอยู่ที่เดิม ซึ่งมันคืออีกโลกนึงที่เป็นเสมือนโลกคู่ขนานกับโลกนี้ โดยที่ข้าจะมอบพรให้เจ้า3ข้อ ทีนี้เข้าใจหรือยัง “ 

“ ขะ เข้าใจ เข้าใจแล้วค่ะ หมายความว่าฉันต้องตายเมื่ออายุครบ25ใช่ไหมคะแล้วก็ ต้องกลับไปอีกโลก พร้อมกับพร 3ข้อ ฉันหลีกหนีไม่ได้แล้วใช่ไหมคะ “ 

“ อืม ถูกต้องแล้ว ในเมื่อเข้าใจแล้วก็ขอพรที่เจ้าต้องการมา “ พะพายถอนหายใจก่อนจะเอ่ยขอพรตามที่ชายชราบอกกับเธอ 

“ งั้นขอแรกฉันขอมิติที่มีครบทุกอย่างในการดำรงชีวิตและสามารถเก็บของได้ไม่จำกัด ไม่เน่าเสียค่ะ อ่อใช้ได้ไม่มีวันหมดด้วยนะคะ 

ข้อสอง ฉันขอให้กิจการของครอบครัวติดตัวไปด้วยค่ะ 

ข้อสุดท้าย ฉันขอให้ทุกคนในครอบครัวลืมทุกอย่างที่เกี่ยวกับฉันค่ะ เพราะฉันไม่ต้องการให้พวกเขาต้องเจ็บปวดหรือเสียใจเมื่อฉันไม่อยู่แล้วค่ะ “ 

“ ได้ ข้าให้ตามที่เจ้าร้องขอ “ วิ้ง !! ทันทีที่ชายชราเอ่ยจบก็มีแสงสีทองพุ่งเข้ามาที่หน้าผากของเธอ และไม่นานพะพายก็สะดุ้งตื่น แม้ว่าจะยังมึนนงงอยู่บ้างแต่เธอก็ไม่มีเวลามานั่งคิดอะไรมากนัก พะพายรีบสำรวจตนเองก่อนเป็นอันดับแรกเพื่อหามิติที่เพิ่งจะขอกับชายชราไป 

‘ ไหนล่ะมิติ เฮ้อ !! ไม่เห็นมีเลย แล้วจะเก็บของยังไงล่ะทีนี้ ‘ พรึ่บ พะพายสะดุ้งสุกตัวเมื่อเธอถูกดึงอย่างแรง 

‘โอ๊ย … ซี๊ด เจ็บนะเนี่ย เฮ้ย !!!!! ‘ พะพายตะลึงสิ่งที่อยู่ตรงหน้าของเธอเพราะมันคือโรงงานผลิตอาหารสำเร็จรูป และโรงงานอื่น ๆของครอบครัวเธอนั่นเอง  

พะพายสำรวจมิติอยู่ไม่นานก็ออกไปด้านนอก เธอยังมีงานที่ต้องทำอีกหลายอย่าง เพราะตอนนี้เหลือเวลาแค่ 1เดือน ก็จะถึงวันเกิดของเธอแล้ว  

" ทำไมวันนี้ตื่นสายได้ล่ะจ้ะ " 

" นอนเพลินไปหน่อยค่ะคุณพ่อ " 

" มากินข้าวก่อน แล้วนี่จะขับรถไปเองหรือจะติดรถพ่อไป " 

" พายไปเองค่ะ จะไปซื้อของใช้ส่วนตัวหน่อยค่ะ " 

" เอาบัตรพ่อไปใช้ไหม " 

" ไม่เอาค่ะพายมีของพายแล้ว แล้วนี่พี่ชายสุดหล่อยังไม่ตื่นหรอคะ " 

" ใครบอกล่ะออกไปตั้งแต่เช้าแล้ว เห็นว่าจะไปดูโรงงานที่ชลบุรี " 

หลังกินอาหารเช้าแล้วพระพายก็ขับรถยนต์ออกจากบ้านไปยังโรงงานทันที วันนี้เธอตั้งใจจะเคลียงานที่ค้างไว้ให้เสร็จก่อนที่จะไม่อยู่ที่นี่แล้ว 

" คุณพายคะ บ่ายนี้จะไปร่วมงานของ... ไหมคะ " 

" ไปค่ะ แต่ว่าพายลืมชุด งั้นเดี๋ยวพายออกไปหาคุณเพชรก็ได้ค่ะ " 

" ได้ค่ะ " 

หลังจากที่พะพายออกมาจากโรงงานแล้วก็มุ่งหน้าไปยังห้้องเสื้อของเพชรนรีทันที 

" สวัสดีค่ะน้องพาย " 

" สวัสดีค่ะคุณเพชร รบกวนช่วยจัดชุดราตรีให้พายหน่อยค่ะ ขอแบบเรียบร้อยออ่นหวานไม่โป๊ค่ะ " 

" ได้เลยค่ะ " 

หลังจากที่ได้ชุดมาแล้วเธอก็กลับไปที่โรงงานอีกครั้งและทำงานรอเวลาที่จะไปร่วมงานเลี้ยงตามตารางนัดหมายที่ผู้ช่วยเอ่ยบอก